Την προηγούμενη Τρίτη είχα rendez vous για συνέντευξη στο Raleigh της Βόρειας Καρολίνας. Πήρα λοιπόν το αμάξι και οδήγησα τα 225 μίλια εώς εκεί. Έφτασα κάπου 20 λεπτά προ της συνέντευξης αλλά δεν βρήκα εκεί κοντά εστιατόρειο. Άλλαξα σε καλύτερα ρούχα και ανέβηκα στην εταιρεία. Με υποδέχθηκαν και παραδόξως με τάισαν. Η συνέντευξη η οποία έγινε κυρίως με έναν Ιταλό ξεκίνησε με ερωτήσεις όπου εξακρίβωσε ότι όντως έχω μία κλασσική παιδεία. Το όνομα του ποταμού όπου ο Μίδας έπλυνε τα χέρια του είναι Πακτωλός. Εν συνεχεία ακολούθησαν πιο τεχνικές ερωτήσεις, πχ τι θα έκανα με το NDVI ή κατά πόσον η υπερφασματική φωτογραφία το αξίζει. Μετά από διάφορες ερωτήσεις που συνδίαζαν διάφορα και έδειξαν ότι έχω μάλλον κοφτερό μυαλό και ότι όντως μπορώ να πω δεν ξέρω αν δεν γνωρίζω την απάντηση, ακολούθησε συνέντευξη μόνο με τον ιταλό (και όχι με όλους τους τρεις που είχα εώς τότε, με τους άλλους δύο είχα μιλήσει στο τηλέφωνο νωρίτερα) όπου με ρώτησε τι λεφτά ήθελα. Εν συνεχεία βγηκαμε στον διάδρομο (η συνέντευξη ως τότε ήταν στο conference room) όπου με σύστησε ο Ιταλός σε άλλους υπαλλήλους που έτυχε να είναι στον διάδρομο και μετά έφυγα από το γραφείο. Τηλεφώνησα σε ένα φίλο στο Chappel Hill αλλά δεν μπορούσε και έτσι ξεκίνησα για το σπίτι. Η όλη συνέντευξη πήρε περί την 1 1/2 ώρα. Μου είπαν ότι έχει 4 υποψηφίους (αλλά δεν μου είπαν αριθμό θέσεων) και ότι θα ξέρω αν θα επανέλθω για 4η συνέντευξη εώς αυτή την Παρασκευή. Έχω οδηγήσει αρκετές φορές τέτοια εποχή και κατά το σύνηθές μου είχα ανοιχτό τον ανεμιστήρα αλλά όχι το air condition. Οι έλληνες φίλοι βρίσκουν την κατάσταση ανυπόφορη, εγώ απλά κουραστική με την ζέστη. Να πω την αλήθεια όμως μου θυμίζει την παιδική ηλικία όταν ανεβαίναμε με τον θείο μου στο Δυτικό Βερολίνο μέσω της Γιουγκοσλαβίας. Μέχρι να φτάσεις Βελιγράδι έσκαγες στο αμάξι και τα οχήματα την αποχή εκείνη σπανίως είχαν air condition, την ζέστη την έχω συνηθίσει. Πάντως έφτασα σπίτι κάθιδρος και μάλλον αφυδατωμένος, έπινα συνέχεια νερό. Πάω στην επομένη για κολύμπι και ανακαλύπτω ότι μέσα σε 24 ώρες είχα χάσει πάνω από ένα κιλό, κάτι που συνήθως πέρνει περι τις δύο εβδομάδες. Παρότι ενδιάμεσα συνεχίζω να ενυδατόνομαι πάντως δεν έχω ξαναπάρει όλο το βάρος, όπως είπε και ο πατέρας μου με την σάουνα χάνεις κυρίως νερό αλλά καίγεται και λίπος. Ευτυχώς η Παρασκευή ήταν 4η Ιουλίου, διότι και Παρασκευή και Σάββατο τις πέρασα στο κρεββάτι κυρίως κουρασμένος. Ακόμα περιμένω απάντηση στο e-mail αν θα ακολουθήσει νέα συνέντευξη, αλλά είμαι αισιόδοξος
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου