Δεν έχω πολλά νέα τελευταία. Η συνέντευξη για δουλειά είναι την άλλη εβδομάδα, και το μόνο που μπορώ να κάνω αν το σκέφτομαι είναι να αγχωθώ. Ας ασχοληθώ λοιπόν με τα της Ελλάδος, για τα οποία έχω να γράψω καιρό. Ας δώσω κατ'αρχήν συγχαρητήρια στην Εθνική Ελλάδος, ακόμα και αν αποκλειστεί ατιμωτικά από την Κόστα Ρίκα έχει καταφέρει πολύ περισσότερα από όλες τις προηγούμενες προσπάθειες.
Η Ελληνική Οικονομία έχει αρχίσει και ανακάμπτει. Δυστυχώς η ανάκαμψη είναι σε πολύ πρώιμα στάδια και πολύ ήπια, για να πέσει η ανεργία θα χρειαστούν χρόνια. Ωστόσο για άλλη μία φορά η δημοσιονομική ανάκαμψη συμβαδίζει με ανάκαμψη της οικονομίας, προς πείσμα του παλιού παπανδρεϊκού συνθήματος "οι αριθμοί ευημερούν και οι άνθρωποι υποφέρουν". Είναι αδύνατον οι άνθρωποι να ευημερήσουν με τους αριθμούς χάλια. Επίσης οι αγορές δανείζουν στην Ελληνική οικονομία και επιχειρήσεις μόνο όταν να νούμερα του κράτους είναι εν τάξει, όχι όταν οι μισθοί των ΔΕΚΟ είναι της αρεσκείας των εργαζομένων τους. Η κατάσταση αυτή είναι ευχάριστη γι'αυτούς οι οποίοι δεν πλήττονται πολύ άμεσα από την κρίση, αλλά γι'αυτους σε ανεργία και με εξαντλημμένες αποταμιεύσεις η κατάσταση δεν είναι καθόλου ευχάριστη. Καλύτερο όλων από το 2016 αρχίζουν και μένουν από αποθεματικά τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Οι αποταμιεύσεις της όλης οικονομίας αρχίζουν και εξαντλούνται. Το μέλλον δεν θα είναι μαύρο μόνο αν συνεχίσουμε να έχουμε μία καθαρή ανάπτυξη, οφειλόμενη στην ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονόμιας και όχι σε Κεϋνσιανού τύπου μέτρα του κράτους, ότι λεφτά μας περισσεύουν για τα επόμενα 30 χρόνια έχουμε να τα πληρώνουμε σε χρέη και συντάξεις. Συγχαρητήρια γενιά του Πολυτεχνείου, μας διαλύσατε το δικό μας μέλλον μέσα από τις ιδεολογικές αρλούμπες σας. Ωστόσο για να φτάσουμε σε αυτή την φάση (την οποία προσεγγίζουμε) πρέπει να διαλυθούνε τα διάφορα κεκτημμένα των προστατευόμενων ομάδων. Εννοείται πως οι ομάδες αντιδρούνε.
Έτσι σε αυτή την κατάσταση πήγε ο Ελληνικός λαός (δυστυχώς όχι εγώ, δεν έχει κάλπη στην Αμερική) να ψηφίσει. Καθότι οι εκλογές ήταν χαλαρές, δεν έβγαζαν κυβέρνηση, δεν υπήρχει και ο εκβιασμός του Ιουνίου 2012. Αποτέλεσμα βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος, αλλά όχι σε σημείο ανατροπής. Ο ελληνικός λαός δεν το ψηφίζει διότι δεν έχουν καμία ρεαλιστική λύση να προτίνουν. Δηλαδή αν αύριο ανέβουν στην εξουσία τι θα κάνουν; Θα ξανακλείσουν τα επαγγέλματα; Από που θα μοιράσουν τα λεφτά; Σίγουρα οι αγορές ή οι Ευρωπαίοι δεν θα μας τα δανείσουν. Αν βγούμε από το ευρώ το οποίο κάποιοι εκεί μέσα ονειρεύονται στην καλύτερη των περιπτώσεων θα ξαναγυρίσουμε στην δεκαετία του 80, όταν τύπωνε λέφτα η Τράπεζα της Ελλάδος για να δίνονται αυξήσεις τύπου 25% οι οποίες όμως είχαν ως αποτέλεσμα πληθωρισμό 23%, αν δεν συνοδεύεται από αύξηση παραγωγικότητας οι αυξήσεις απλά οδηγούν στον πληθωρισμό. Χειρότερο όλων τα οικονομικά τους είναι αυτά που έχουν νόημα, στην εξωτερική πολιτική δεν αποκλείεται να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις επι τόπου του τι να εκχωρήσουν στην Τουρκία για να μην τα υπερασπίζονται πλέον. Το προσπάθησε ο Σημίτης και εν τέλει απέτυχε, η Τουρκία θέλει πολύ παραπάνω απ'ότι είναι πρόθυμη να παραδώσει και η πλέον ενδοτική Ελληνική κυβέρνηση, θέλει να αντρέψει το αποτέλεσμα των Βαλκανικών πολέμων.
Χώρις τον εκβιασμό της εξουσίας η ΝΔ βγήκε δεύτερη αλλά όχι με μεγάλη διαφορά. Αποκάλυψη των εκλογών ήταν τα διάφορα ποτάμια και γέφυρες τα οποία κάλυψαν σημαντικό μέρος του πολιτικού χώρου. Πέραν αυτών η ΔΗΜΑΡ και οι ΑΝΕΛ εξαφανίστηκαν για διαφορετικούς λόγους, οι μεν διότι σε τελική ανάλυση δεν μπορούσαν να εκφράσουν αντιπολίτευση διαφορετική από τον ΣΥΡΙΖΑ και οι δε διότι από την στιγμή που το μνημόνιο δουλεύει έστω και πλημμελώς οι τσαντισμένοι αντιμνημονιακοί είτε επανέρχονται είτε πηγαίνουν Χρυσή Αυγή. Δεδομένο είναι ότι η ΝΔ κατάφερε και κράτησε ένα μεγάλης ηλικία κοινό και ένα κοινό το οποίο δεν πλήττεται άμεσα αλλά υπέφερε με το κοινό της λαϊκής δεξίας. Εξού και ο ανασχηματισμός, έδιωξε μερικά τοτέμ της συμμόρφωσης στο πρόγραμμα προσαρμογής (πχ Στουρνάπας), έφερε άτομα της λαϊκής δεξιάς και ΠΑΣΟΚ οι οποίοι μάλλον έδειξαν την αδυναμία τους να κυβερνήσουν και προσπαθεί να επαναπατρίσει ψήφους. Επόμενος σταθμός η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας την άνοιξη, αυτή η βουλή είναι ικανή να βγάλει μεν νέο Πρόεδρο αλλά δεν αποκλείεται ατύχημα. Ουσιαστικό ερώτημα είναι πόσο καλά θα πάει ο τουρισμός το καλοκαίρι (μέχρι στιγμής έχει ρεκόρ) και πόσο θα διαχυθεί ανάπτυξη πέραν αυτού. Εαν ακολουθηθεί το καλό σενάριο πάμε για εκλογές το 2016, με ορίζοντα ανασυγκρότησης του ενδιάμεσου χώρου μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ σε ένα Νέο Κέντρο. Το ερώτημα βέβαια είναι με ποιούς όρους και πως. Ο χρόνος θα δείξει
Η Ελληνική Οικονομία έχει αρχίσει και ανακάμπτει. Δυστυχώς η ανάκαμψη είναι σε πολύ πρώιμα στάδια και πολύ ήπια, για να πέσει η ανεργία θα χρειαστούν χρόνια. Ωστόσο για άλλη μία φορά η δημοσιονομική ανάκαμψη συμβαδίζει με ανάκαμψη της οικονομίας, προς πείσμα του παλιού παπανδρεϊκού συνθήματος "οι αριθμοί ευημερούν και οι άνθρωποι υποφέρουν". Είναι αδύνατον οι άνθρωποι να ευημερήσουν με τους αριθμούς χάλια. Επίσης οι αγορές δανείζουν στην Ελληνική οικονομία και επιχειρήσεις μόνο όταν να νούμερα του κράτους είναι εν τάξει, όχι όταν οι μισθοί των ΔΕΚΟ είναι της αρεσκείας των εργαζομένων τους. Η κατάσταση αυτή είναι ευχάριστη γι'αυτούς οι οποίοι δεν πλήττονται πολύ άμεσα από την κρίση, αλλά γι'αυτους σε ανεργία και με εξαντλημμένες αποταμιεύσεις η κατάσταση δεν είναι καθόλου ευχάριστη. Καλύτερο όλων από το 2016 αρχίζουν και μένουν από αποθεματικά τα συνταξιοδοτικά ταμεία. Οι αποταμιεύσεις της όλης οικονομίας αρχίζουν και εξαντλούνται. Το μέλλον δεν θα είναι μαύρο μόνο αν συνεχίσουμε να έχουμε μία καθαρή ανάπτυξη, οφειλόμενη στην ανταγωνιστικότητα της Ελληνικής οικονόμιας και όχι σε Κεϋνσιανού τύπου μέτρα του κράτους, ότι λεφτά μας περισσεύουν για τα επόμενα 30 χρόνια έχουμε να τα πληρώνουμε σε χρέη και συντάξεις. Συγχαρητήρια γενιά του Πολυτεχνείου, μας διαλύσατε το δικό μας μέλλον μέσα από τις ιδεολογικές αρλούμπες σας. Ωστόσο για να φτάσουμε σε αυτή την φάση (την οποία προσεγγίζουμε) πρέπει να διαλυθούνε τα διάφορα κεκτημμένα των προστατευόμενων ομάδων. Εννοείται πως οι ομάδες αντιδρούνε.
Έτσι σε αυτή την κατάσταση πήγε ο Ελληνικός λαός (δυστυχώς όχι εγώ, δεν έχει κάλπη στην Αμερική) να ψηφίσει. Καθότι οι εκλογές ήταν χαλαρές, δεν έβγαζαν κυβέρνηση, δεν υπήρχει και ο εκβιασμός του Ιουνίου 2012. Αποτέλεσμα βγήκε ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτος, αλλά όχι σε σημείο ανατροπής. Ο ελληνικός λαός δεν το ψηφίζει διότι δεν έχουν καμία ρεαλιστική λύση να προτίνουν. Δηλαδή αν αύριο ανέβουν στην εξουσία τι θα κάνουν; Θα ξανακλείσουν τα επαγγέλματα; Από που θα μοιράσουν τα λεφτά; Σίγουρα οι αγορές ή οι Ευρωπαίοι δεν θα μας τα δανείσουν. Αν βγούμε από το ευρώ το οποίο κάποιοι εκεί μέσα ονειρεύονται στην καλύτερη των περιπτώσεων θα ξαναγυρίσουμε στην δεκαετία του 80, όταν τύπωνε λέφτα η Τράπεζα της Ελλάδος για να δίνονται αυξήσεις τύπου 25% οι οποίες όμως είχαν ως αποτέλεσμα πληθωρισμό 23%, αν δεν συνοδεύεται από αύξηση παραγωγικότητας οι αυξήσεις απλά οδηγούν στον πληθωρισμό. Χειρότερο όλων τα οικονομικά τους είναι αυτά που έχουν νόημα, στην εξωτερική πολιτική δεν αποκλείεται να ξεκινήσουν διαπραγματεύσεις επι τόπου του τι να εκχωρήσουν στην Τουρκία για να μην τα υπερασπίζονται πλέον. Το προσπάθησε ο Σημίτης και εν τέλει απέτυχε, η Τουρκία θέλει πολύ παραπάνω απ'ότι είναι πρόθυμη να παραδώσει και η πλέον ενδοτική Ελληνική κυβέρνηση, θέλει να αντρέψει το αποτέλεσμα των Βαλκανικών πολέμων.
Χώρις τον εκβιασμό της εξουσίας η ΝΔ βγήκε δεύτερη αλλά όχι με μεγάλη διαφορά. Αποκάλυψη των εκλογών ήταν τα διάφορα ποτάμια και γέφυρες τα οποία κάλυψαν σημαντικό μέρος του πολιτικού χώρου. Πέραν αυτών η ΔΗΜΑΡ και οι ΑΝΕΛ εξαφανίστηκαν για διαφορετικούς λόγους, οι μεν διότι σε τελική ανάλυση δεν μπορούσαν να εκφράσουν αντιπολίτευση διαφορετική από τον ΣΥΡΙΖΑ και οι δε διότι από την στιγμή που το μνημόνιο δουλεύει έστω και πλημμελώς οι τσαντισμένοι αντιμνημονιακοί είτε επανέρχονται είτε πηγαίνουν Χρυσή Αυγή. Δεδομένο είναι ότι η ΝΔ κατάφερε και κράτησε ένα μεγάλης ηλικία κοινό και ένα κοινό το οποίο δεν πλήττεται άμεσα αλλά υπέφερε με το κοινό της λαϊκής δεξίας. Εξού και ο ανασχηματισμός, έδιωξε μερικά τοτέμ της συμμόρφωσης στο πρόγραμμα προσαρμογής (πχ Στουρνάπας), έφερε άτομα της λαϊκής δεξιάς και ΠΑΣΟΚ οι οποίοι μάλλον έδειξαν την αδυναμία τους να κυβερνήσουν και προσπαθεί να επαναπατρίσει ψήφους. Επόμενος σταθμός η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας την άνοιξη, αυτή η βουλή είναι ικανή να βγάλει μεν νέο Πρόεδρο αλλά δεν αποκλείεται ατύχημα. Ουσιαστικό ερώτημα είναι πόσο καλά θα πάει ο τουρισμός το καλοκαίρι (μέχρι στιγμής έχει ρεκόρ) και πόσο θα διαχυθεί ανάπτυξη πέραν αυτού. Εαν ακολουθηθεί το καλό σενάριο πάμε για εκλογές το 2016, με ορίζοντα ανασυγκρότησης του ενδιάμεσου χώρου μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ σε ένα Νέο Κέντρο. Το ερώτημα βέβαια είναι με ποιούς όρους και πως. Ο χρόνος θα δείξει
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου