Το εξαμηνο έχει αρχίσει, δεν μπορώ να πω ότι το φορτίο μου είναι βαρύ αλλά το ότι μπαίνω σε νέο πρόγραμμα μου προκαλεί όπως πάντα κάποιο άγχος. Την αλλη Δευτέρα που θα έχω βρει το καλούπι μου, θα μου έχει περάσει. Επί τη ευκαιρία απεφάσισα να συμμετέχω σε μερικές παραπάνω οργανώσεις, επελέγην αντιπρόσωπος στη GSA για τη Γεωγραφία, θα είμαι πρόεδρος του παραρτήματος της ASPRS φέτος πέραν από ταμίας του Ελληνικού συνδέσμου και μέλος τουλάχιστον άλλων δυο οργανώσεων. Να δούμε πως χωράνε όλα.
Σήμερα συνέβει και ένα γεγονός το οποίο ανησύχησε την οικογένια μου: σεισμός στη Βιρτζινια. Τον ένιωσα μεν αλλά δεν μπορώ να πω ότι με ανησύχησε, απλά με παραξένευσε. Είμαστε στο μέσον της λιθοσφαιρικής πλάκας, όχι στην άκρη όπως Καλιφόρνια και Ελλάδα. Κατά τα άλλα ούτε που ήταν η σημαντικότερη συγκίνηση της ημέρας, αυτό ήταν το γράμμα από τη μετανάστευση που μου έφτασε ταχυδρομικώς. Η υπόθεση προχωράει...
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου