Εφτασε πάλι η εποχή του χρόνου όπου τα τμήματα έχουν πικ νικ για να καλως ορίσουν τους νέους και να γνωριστούν οι παλαιότεροι. Σήμερα ήταν η γεωγραφία, αύριο το CSES. Φέτος είχε ρεκορ προσέλευσης η γεωγραφία, περισσότεροι νέοι φοιτητές από πέρυσι μεταξύ των οποίων 4 κοπέλες. Η μία έφερε τους γονείς και το έτερον ήμιση, η άλλη ανέφερε στην κουβέντα το δικό της έτερο ήμιση, οι άλλες δυο δεν γνωρίζω αλλά το γεγονός ότι πάνε για ανθρωπογεωγραφία κάνει πιθανότερο να μην τις ξαναβλέπω σε τακτική βάση. Σίγουρα δεν έχω κοινό (σοβαρό) μάθημα μαζί τους το άλλο εξάμηνο. Με κάποιους φοιτητές από το τμήμα (το οποίο δεν έχει καν 20 μεταπτυχιακούς) που γνώρισα το προηγούμενο εξάμηνο δεν πρόκειται να έχω κοινό μάθημα ούτε αυτό το εξάμηνο. Δεν είμαι πιο αισιόδοξος για αύριο, έχει μεν πικ νικ μετά την παρουσίαση αλλά αν δεν γίνει κάτι επί τόπου (και όλοι γνωρίζουν το επίπεδο μου ως προς τις κοινωνικές συναναστροφές) πρόκειται να τους δω ακόμα λιγότερο. Ας κρατήσω όμως μία κάποια ακτίνα αισιοδοξίας, πάντα τα καλά της ζωής μου συνέβησαν από εκεί που δεν το περίμενα.
Εχω ξαναμπεί σε ρυθμό έρευνας μετά τις διακοπές και την μετακόμιση. Αρκετή η δουλειά μπροστά μου, μήπως όμως αυτό δεν ισχύει πάντα; Σύντομα θα αναγκαστώ να περικόψω την προώθηση της και να περάσω στη δημιουργία αφισών για τις παρουσιάσεις. Τουλάχιστον η φάση όπου δεν ήξερα τι να κάνω το καλοκαίρι έχει περάσει, πλέον δεν έχω τον ελεύθερο χρόνο για να τελειώσω τη δουλειά μου ολοκληρωτικώς
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου