Επεσα εξω

Η εβδομαδα προσωρα, το αγχος υποχωρει και οι γονεις μου φτάσανε Καλιφόρνια. Επι τη ευκαιρεία μου ζητάνε να τους διαβάσω την πρόσκληση να εμφανιστώ για τα βιομετρικά στη Δυτ. Βιρτζίνια. Από τη στιγμή που πήρα το χαρτί πίστευα ότι είναι στις 9 Ιανουαρίου. Ευτυχώς που μου ζήτησε ο πατέρας να του το διαβάσω, είναι την 1η Σεπτεμβρίου, μεθαύριο! Θα χάσω την πρωϊνή τάξη αλλά είναι πιο σημαντικό αυτό. Ευτυχώς που το είδα εγκαίρως. Στάνταρ θα κουρεύτω αύριο, θέλω να πάω ωραίος στη φωτογράφηση. Κατά τα άλλα τα μαθήματα συνεχίζονται, οι οργανώσεις στις οποίες ανήκω οργανόνται, όλα καλά

Gobblerfest

Η πρώτη εβδομάδα των μαθημάτων είναι μία περίοδος η οποία πάντα χαρακτηρίζεται από πολλές κοινωνικές υποχρεώσεις. Επίσης το να μπω σε νέο πρόγραμμα πάντα ήταν κάτι που μου προκαλούσε άγχος με αποτέλεσμα να υποφέρει ο ύπνος. Ειδικά φέτος υπήρχε και μία επιπλέον παράμετρος, το Gobblerfest. Κάθε χρόνο την πρώτη εβδομάδα της χρονιάς τα διάφορα clubs του Πανεπιστημίου εκτίθενται στην κεντρική οδό με σκοπό να προσελκύσουν νέα μέλη. Εως φέτος το Hellenic δεν συμμετείχε. Με δική μου πρωτοβουλία συμμετείχαμε. Αποτέλεσμα όμως ήταν ότι πέρασα περί τις 7 ώρες στον ήλιο, ως επί το πλείστον μοναχός. Λαμβάνοντας υπ'όψιν πως δεν ήταν η μόνη υποχρέωση μου όλη την ημέρα (πόσο μάλλον την εβδομάδα) το αποτέλεσμα ήταν δεδομένο.

Σε μεγάλο βαθμό αποκαλύφθηκαν αυτή την εβδομάδα οι επιθυμίες διαφόρων ως προς το Hellenic. Μετά απο σχεδόν 2 χρόνια μπορώ και διαβάζω καλύτερα τον κόσμο. Κάποιοι επιθυμούν να είναι απλά μία οργάνωση για να κάνουν παρέα, άντε κανένα πάρτυ και τίποτα παραπάνω. Μάλιστα η επιθυμία τους είναι να είναι περιορισμένο σε Ελλαδίτες και παρακωλύουν συστηματικά προσπάθειες να επεκταθεί προς την Ελληνοαμερικανική κοινότητα. Συγνώμη, αν είναι για παρέα μόνο δεν χρειάζεται να έχουμε την οργάνωση, το κάνουμε και χωρίς αυτη. Δεν μπορώ να πω ότι είμαι ο μόνος που κατέχει την απόλυτη αλήθεια ειναι δεδομένο όμως ότι το Hellenic είναι και μέσον για τη διάδοση του Ελληνικού πολιτισμού στην περιοχή (και μην ξεχνάμε ότι είμαστε φορείς του) αλλά και μέσον που επιτρέπει να εκφράσουμε την Ελληνικότητα μας. Οι προπτυχιακές μας, οι οποίες έχουν μεγαλώσει εδώ, μόνο μέσα από την οργάνωση εκφράζουν την Ελληνικότητα τπυς και, για να μην ξεχνάμε, σε πολλές περιπτώσεις με εξαίρεση τους γονείς τους ή και τους παππούδες τους δεν γνωρίζουν άλλους που να έχουν μεγαλώσει Ελλάδα. Στρατολογόντας μέλη από την Ελληνοαμερικανική κοινότητα τους επιτρέπουμε να αποκτήσουν ίδια άποψη για το τι εστί Έλληνας και να γίνουν υπερήφανοι για τη γη των προγόνων τους, κάτι το ιδιαίτερα αναγκαίο αυτή την εποχή όπου τόσο άσχημα κακολογείται η πατρίδα μας στα Δυτικά ΜΜΕ.

Τουλάχιστον με το Gobblerfest μπορώ να είμαι υπερύφανος ότι σε 4 ώρες προσέθεσα πέντε νέα μέλη στο listserv όταν όλη την περυσινή χρονιά προσθέσαμε 4. Τώρα έχουμε ευθύνη να καλλιεργήσουμε την συμμετοχή τους στην οργάνωση και αυτό θα γίνει, όσο και να το σαμποτάρουν κάποιες.

Σεισμός

Το εξαμηνο έχει αρχίσει, δεν μπορώ να πω ότι το φορτίο μου είναι βαρύ αλλά το ότι μπαίνω σε νέο πρόγραμμα μου προκαλεί όπως πάντα κάποιο άγχος. Την αλλη Δευτέρα που θα έχω βρει το καλούπι μου, θα μου έχει περάσει. Επί τη ευκαιρία απεφάσισα να συμμετέχω σε μερικές παραπάνω οργανώσεις, επελέγην αντιπρόσωπος στη GSA για τη Γεωγραφία, θα είμαι πρόεδρος του παραρτήματος της ASPRS φέτος πέραν από ταμίας του Ελληνικού συνδέσμου και μέλος τουλάχιστον άλλων δυο οργανώσεων. Να δούμε πως χωράνε όλα.

Σήμερα συνέβει και ένα γεγονός το οποίο ανησύχησε την οικογένια μου: σεισμός στη Βιρτζινια. Τον ένιωσα μεν αλλά δεν μπορώ να πω ότι με ανησύχησε, απλά με παραξένευσε. Είμαστε στο μέσον της λιθοσφαιρικής πλάκας, όχι στην άκρη όπως Καλιφόρνια και Ελλάδα. Κατά τα άλλα ούτε που ήταν η σημαντικότερη συγκίνηση της ημέρας, αυτό ήταν το γράμμα από τη μετανάστευση που μου έφτασε ταχυδρομικώς. Η υπόθεση προχωράει...

Πικ νικ και κοινωνική δικτύωση

Εφτασε πάλι η εποχή του χρόνου όπου τα τμήματα έχουν πικ νικ για να καλως ορίσουν τους νέους και να γνωριστούν οι παλαιότεροι. Σήμερα ήταν η γεωγραφία, αύριο το CSES. Φέτος είχε ρεκορ προσέλευσης η γεωγραφία, περισσότεροι νέοι φοιτητές από πέρυσι μεταξύ των οποίων 4 κοπέλες. Η μία έφερε τους γονείς και το έτερον ήμιση, η άλλη ανέφερε στην κουβέντα το δικό της έτερο ήμιση, οι άλλες δυο δεν γνωρίζω αλλά το γεγονός ότι πάνε για ανθρωπογεωγραφία κάνει πιθανότερο να μην τις ξαναβλέπω σε τακτική βάση. Σίγουρα δεν έχω κοινό (σοβαρό) μάθημα μαζί τους το άλλο εξάμηνο. Με κάποιους φοιτητές από το τμήμα (το οποίο δεν έχει καν 20 μεταπτυχιακούς) που γνώρισα το προηγούμενο εξάμηνο δεν πρόκειται να έχω κοινό μάθημα ούτε αυτό το εξάμηνο. Δεν είμαι πιο αισιόδοξος για αύριο, έχει μεν πικ νικ μετά την παρουσίαση αλλά αν δεν γίνει κάτι επί τόπου (και όλοι γνωρίζουν το επίπεδο μου ως προς τις κοινωνικές συναναστροφές) πρόκειται να τους δω ακόμα λιγότερο. Ας κρατήσω όμως μία κάποια ακτίνα αισιοδοξίας, πάντα τα καλά της ζωής μου συνέβησαν από εκεί που δεν το περίμενα.

Εχω ξαναμπεί σε ρυθμό έρευνας μετά τις διακοπές και την μετακόμιση. Αρκετή η δουλειά μπροστά μου, μήπως όμως αυτό δεν ισχύει πάντα; Σύντομα θα αναγκαστώ να περικόψω την προώθηση της και να περάσω στη δημιουργία αφισών για τις παρουσιάσεις. Τουλάχιστον η φάση όπου δεν ήξερα τι να κάνω το καλοκαίρι έχει περάσει, πλέον δεν έχω τον ελεύθερο χρόνο για να τελειώσω τη δουλειά μου ολοκληρωτικώς

Το ελληνικό παραμετρικό εδαφολογικό σύστημα και το Αμερικάνικο ονομαστικό

Η τελευταία ημέρα του ταξιδίου ήταν πολύ ενδιαφέρουσα διότι συνειδητοποίησα το πλεονεκτήμα του ελληνικού περιμερτρικού εδαφολογικού συστήματος: αντικειμενικότητα. Είχαμε ολόκληρη συζήτηση μεταξύ των καθηγητών πως θα έπρεπε να είχαν ταξινομήσει διάφορα εδάφη και έλεγαν μάλιστα ότι λόγω της αλλαγής πολιτικής του NRCS έπρεπε να επαναταξινομήσουν κάποια εδάφη που τους είχαν δώσει ονόματα σειρών από τις Μεσοδυτικές πολιτείες με νέα τοπικά. Η διαφορά ανάμεσα στο ελληνικό και το αμερικάνικο σύστημα είναι ακριβώς το όνομα: στις τελευταίες δύο τάξεις δεν έχουμε όνομα, απλώς χαρακτηριστικά. Βέβαια το κακό είναι ότι δεν έχει "τυπικό" δείγμα αλλά με βάση όλα τα πλεονεκτήματα το προτιμώ. Γενικά το ταξίδι ήταν πολύ ενδιαφέρον. Στην Ελλάδα τα εδάφη είναι κυρίως αλλουβιακά, είδα εδώ και παραδείγματα ελλουβιακών και μάλιστα από τάξεις που απλά δεν έχουμε στην Ελλάδα. Είχαμε μεν στο τέλος ένα πικ νικ αλλά δύσκολα θα έλεγα ότι πραγματικά γνώρισα τον κόσμο με τον οποίο πέρασα τις 3 ημέρες με εξάιρεση τους συναδέλφους από το VT.

Από τη στιγμή που γύρισα στην πόλη (και το ταξίδι ήταν πολύ μακρύ, φύγαμε στις 7.30 το πρωί και φτάσαμε στις 11 νύχτα) δεν μπορώ να πω ότι έχω καθίσει. Τουλάχιστον σταματήσαμε στο Trader Joe's και ψώνισα τυριά, βγήκε κάτι καλό από το μακρύ ταξίδι. Τακτοποίησα το σπίτι το Σαββατοκύριακο, σήμερα πέραν του ότι πήγα Εκκλησία (η Μεγαλόχαρη γαρ) έτρεχα στο Blacksburg να κάνω δουλειές. Τέλειωσα όμως τουλάχιστον για την ώρα, παρείγγειλα καλωδιακή και διαδίκτυο, υπέγραψα το συμβόλαιο για τον επόμενο χρόνο με το πανεπιστήμιο, μίλησα με τον καθηγητή και άδειασα τις βαλίτσες. Με το έφτασα όμως στο γραφείο μου ανακάλυψα ότι έχω ακόμα τα βιβλία να γυρίσω. Τι να κάνουμε, υπάρχει και το αύριο. Προς το παρόν θα ηρεμήσω.

Σε κίνηση δίχως παύση

Από τη στιγμη που έγραψα την τελευταία αναρτησή μου εώς αυτή τη στιγμή ήμουν τόσο απασχολημένος που δεν είχα ευκαιρία να καθίσω, πόσο μάλλον να αναρτήσω στο ιστολογιό μου. Πρώτ'απ'όλα οδήγησα ως τη Βιρτζίνια, πολύ ώρα, πολλά χιλιόμετρα και περίεργη ημέρα. Είχα τέσσερα τηλεφωνήματα από το Πανεπιστήμιο, κάτι παιδάκια είδαν κάποιον με όπλο και το είπαν στην αστυνομία. Αποτέλεσμα το πανεπιστήμιο έκλεισε και μας ενημέρωναν να μη βγούμε από τα κτίρια. Εγώ βέβαια ήμουν στο δρόμο αλλά τα 4 αυτοματοποιημένα τηλεφωνήματα τα δέχτηκα. Στο δρόμο ανακαλυψα και κάτι άλλο, οι οδηγοί των SUV είναι οι γρηγορότεροι, δεν φτάνει που καίει το όχημά τους σαν φορτηγό, το τρέχουν κιόλας. Έφτασα εν τέλει την Παρασκευή λίγο μετά το μεσημέρι με το κέντρο της πόλης κλειστό λόγω γιορτής. Πήρα το κλειδί, πλήρωσα τα δίδακτρα, συννενοήθηκα με τους οδοιπόρους μου για το ταξίδι αυτής της εβδομάδας και σε συνεργασία με έναν τακτικό αναγνώστη του ιστολογίου κουβαλήσαμε τα επιπλά μου στο σπίτι μου και τα ψιλοπράγματάκια του στο δικό του. Την επομένη πέρασα φτιάχνοντας το νέο σπιτικό και καθαρίζοντάς το αλλά και επισκεπτόμενος την γιορτή. Την Κυριακή πάλι συνέχισα την εγκατάσταση αλλά και έκανα τα πράγματά μου γι'αυτό το ταξίδι.

Βρίσκομαι στο Rhode Island. Είδαμε εδάφη εδώ και στο Connecticut, μπήκαμε σε χωράφια, βάλτους, δάση, λατομεία και άλλα ενδιαφέροντα μέρη και γνώρισα και νέο κόσμο, συναδέλφους από άλλα ιδρύματα. Περνάω καλά αλλά το πρόγραμμα είναι εξαντλητικό. Άλλες δύο ημερες και επιστρέφω στο σπίτι για να συνδέσω διαδίκτυο, τηλεόραση και άλλα συναφή που δεν έχω κάνει ακόμα. Προς το παρόν όμως διασκεδάζω μαθαίνοντας νέα πράγματα.

Το διδακτορικό της ΝΑSA (νεώτερα)

Σήμερα είπα να κάνω 30 πράγματα και εν τέλει το μόνο που έκανα ήταν ότι πήγα σούπερ μάρκετ και μετά στην παραλία. Εκλεισα ξενοδοχείο για την επιστροφή την Πέμπτη και άρχισα να σκέφτομαι για τη διαδρομή. Πιο ενδιαφέρουσα είδηση όμως την είχα πριν απο λίγα λεπτά: είναι σχετικό με το προηγούμενο διδακτορικό από το οποίο με απέλυσε η Ολλανδέζα καθηγήτρια. Μου ήρθε ένα ηλεκτρονικό ταχυδρομείο από μία φοιτήτρια (με αριθμό Οκλαχόμα) για κάτι σχετικό με καθηγητή μου. Από περιέργεια τηλεφώνησα. Ήταν η αντικαταστάτριά μου η οποία μου έδωσε μία πολύ ενδιαφέρουσα είδηση: την απέλυσε και εκείνη η Ολλανδέζα καθηγήτρια! Μάλιστα το έκανε κατα τρόπο ώστε να αναγκαστεί να αλλάξει ίδρυμα.

Κατά την Βουλγάρα συνομιλίτριά μου την πήρε μετά από εμένα, με κακολογούσε συνέχεια και μπροστά σε άλλους, την κράτησε για ένα χρόνο, υπέγραψε για να κάνει πρακτική εξάσκηση στη NASA και μία εβδομάδα πριν από την αρχή του εξαμήνου την απέλυσε. Καθότι δεν υπάρχει άλλος καθηγητής τηλεπισκόπισης αναγκάζεται η συγκεκριμένη φοιτήτρια να αλλάξει ίδρυμα. Η κοπέλα σκέφτεται πολύ σοβαρά να μυνήσει την Ολλανδέζα πρώην καθηγήτριά μου.

Σε τέτοιες καταστάσεις είναι που ευχαριστώ τον Κύριο για τη βοήθειά του να βρω τον επόμενο καθηγητή. Η Ολλανδέζα δεν θα έχει καλό τέλος αν συνεχίσει έτσι

Ocean Drive

Κατέβηκα σήμερα στο South Beach και μάλιστα πάρκαρα (κάθετα) στην περίφημη Ocean Drive. Πρώτη κίνηση μμετά την πληρωμή πάρκινγκ ήταν να πάω στην παραλία. Λευκή άμμος, αρκετός κόσμος οι οποίοι μιλούσαν πέραν από τα κλασσικά αγγλικά και ισπανικά, γαλλικά και γερμανικά. Με άλλα λόγια κλασσική τουριστική παραλία. Επίσης ήδη που πάρκαρα έπαιζε το διπλανό καφε/μπαρ Swedish House Mafia. Η θάλασσα ήταν πολύ καλή. Χωρίς μεγάλο κυμματισμό, ξεκινούσε ρηχά αλλά δεν περπατούσες επί χιλιόμετρα χωρίς να φτάσεις στα άπατα. Εκανα μπάνιο και το ευχαριστήθηκα. Εν συνεχεία περπάτησα την Ocean Drive όσο μου επέτρεπε ο χρόνος πάρκινγκ που είχα αγοράσει. Υπερέβει τις (χαμηλές) προσδοκίες μου

Οι χόροι διασκέδασης είναι πολλαπλής χρήσης. Ναι μεν έχουν μία κύρια χρήση (εστιατόρειο/ μπαρ / κλαμπ) αλλά ανάλογα με την ώρα έχουν και τις 3 λειτουργίες. Το ευχάριστο ήταν ότι είδα χώρος οι οποίοι φαίνονταν για κλαμπ συν το το ότι έπαιζαν την κατάλληλη μουσική. Εαν είχα παρέα (ξέρεις ποιος είσαι "παρέα", Spring Break μπορείς;) και εαν δεν ήταν τόσο μακριά από εδω που μένω σίγουρα το βράδυ θα γυρνούσα για τσάρκα. Η Ocean Drive μου θύμισε οδό Εθνικής Αντιστάσεως Σέρρες ή το πολύ παλαιό λιμάνι Καβάλας, ένας χώρος με ελάχιστα τοπικά χαρακτηριστικά (καταρραμενη ανοικοδόμηση) ο οποίος όμως έχει χώρους να διασκεδάσεις. Σε καμία περίπτωση Βαρκελώνη ή Γλυφάδα, μη μιλήσω για Μύκονο. Θα ήθελα να πάω κάποτε να διασκεδάσω. Το άλλο πρόβλημα ήταν η απόσταση, 40 μίλια ή σχεδόν 70 χλμ, όσο από Καβάλα Σέρρες. Όσο ήμουν Καβάλα ποτέ κανένας δεν έκανε μία τέτοια απόσταση για να διασκεδάσει. Στο aller μου πήρε 1 1/2 ώρα (πήγα από τον παραλιακό δρόμο) στο retour από τον αυτοκινητόδρομο λίγο πάνω από μία αλλά έπεσε σε ένα σημείο σε κίνηση. Χώρια που ο δρόμος ήταν γεμάτος με τζιπ, στο υπερεπίπεδο τοπίο της Φλόριντα τι στο καλό χρειάζονται τζιπ εκτός για να το παίζουν μούρη; Στα βουνά καταλαβαίνω αλλά εδώ;

Έλεγα να κατέβω στο Ιστορικό Μουσείο του Μαϊάμι. Παραείναι μακριά. Πέραν από μπανιο στη θάλασσα με βλέπω εν τέλει να πηγαίνω μόνο στο μουσείο που έχουν οι Σεμινόλοι στον καταυλισμό τους. Όντως έχει ελάχιστα πράγματα να κανεις και να δεις το Μαϊάμι.