Προς Χριστούγεννα

 Δεν έχω πολλά να γράψω για αυτή την ανάρτηση η οποία είναι η 899η. Έχουμε κλείσει τα εισιτήρια και θα πάμε στην Χαβάη το νέο έτος. Εγώ και οι γονείς είχαμε πάει τελευταία φορά τον Μάιο του 1992, η αδερφή μου πήγε στον μήνα του μέλιτος. Το να κλείσουμε το εισιτήριο ήταν ζήτημα βελτιστοποίησης τιμής-ταξιδίου. Οι εναλλακτικές γι'αυτό το ταξίδι ήταν να πάμε κρουαζίερα, αλλά αυτή την φορά περισσότερες ημέρες, να πάμε Λας Βέγκας και Λος Άντζελες. Αν και ήθελα να το συντηρήσω ως ενδοχόμενο, το ταξίδι Λας Βέγκας απορρίφθηκε γρήγορα. Πήγαμε στο Ρίνο για ημέρα των Ευχαριστιών, θα πάμε σε καζίνο για Πρωτοχρονιά, το να πάμε Λας Βέγκας ναι μεν διαφορετικό μέρος, αλλά μία από τα ίδια. Το Λος Άντζελες εξετάστηκε παραπάνω. Το πρόβλημα είναι η διαρρύθμιση της πόλης. Όπου και να πας μετά θα πρέπει να πάρεις το αμάξι να πας αλλού. Θέλουμε την βίλα Γκέττυ; Για να πάμε την επομένη πχ Σάντα Μόνικα έχει αμάξι και πάρκινγκ επί πληρωμή. Τουλάχιστον το Λας Βέγκας έχει όλα στο ίδιο μέρος, έστω και αν από το ένα άκρο ως το άλλο δεν περπατιέται. Την κρουαζιέρα την κοιτάξαμε παραπάνω. Την ίδια με πέρυσι δεν θέλαμε διότι η Ensenada δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο που να σε θέλει να ξαναπάς. Είδε λοιπόν ο πατέρας μία άλλη Cabo San Lucas και Mazatlan, και άλλη Ensenada και Cabo San Lucas. Το κακό είναι ότι και οι δύο είναι 5 εργάσιμες ημέρες, όχι Σαββατοκύριακο +. Δεν ήθελα να φάω όλη την άδειά μου. Επίσης δεν ήθελα να περάσω 5 μέρες τρώγωντας μπουφέ. Η νηστεία είναι δύσκολη περίοδος, και ακόμα παραπάνω τωρα που είμαι υπό επιτήρηση. Ο όλος κόπος που έκανα και χάνω λίγο έστω βάρος δεν υπάρχει λόγος σε ένα ταξίδι να τον σπαταλήσω. Έχω την εμπειρία από την κρουαζιέρα Ελλάδα η οποία μάλιστα δεν είχε μπουφέ, απλά καλό γεύμα. Τις πρώτες δύο-τρεις ημέρες που σκαρφάλωσα στην Δήλο και πήγαμε στο Ακρωτήρι Θήρας, ίσως και να έχανα. Τις επόμενες που είμασταν κυρίως πλοίο, σίγουρα φούσκωνα. Ωραία η ντίσκο αλλά δεν νομίζω ότι εκεί χάνω το βάρος που τρώω, ιδίως αν τρώω μέχρι σκασμού κάθε μέρα. Η Χαβάη ήταν ιδέα του πατέρα μου. Κοιτάω πρώτα αεροπορικό και πιο φτηνο βγαίνει Kauai. Βλέπω μετά ξενοδοχείο και βγάζει σε ένα στην βόρεια πλευρά σε έναν χωριό με πληθυσμό 2,000 κατοίκων. Η βόρεια πλευρά είναι εκεί όπου είχαμε βρει κύμματα σε μέγεθος διόροφης πολυκατοικίας το 1992, δεν είναι για πολύ μπάνιο. Κοιτάω επόμενη φτηνότερη επιλογή το Maui και κάτι παρόμοιο λέει. Kauai είναι ένα νησί που κάνει περισσότερο για βόλτα στο τροπικό δάσος, Maui λίγο καλύτερο. Κοιτάω για πακέτο, διότι έβγαινε φτηνότερα το άτομο σε σχέση το χωριστά που έχω συνηθίσει να κλείνω και φτηνότερος προορισμός βγαίνει η Χονολουλού. Ναι, το αεροσκάφος είναι ακριβότερο, αλλά έχει τόσα πολλά ξενοδοχεία που συμπαρασύρει όλο το πακέτο χαμηλά. Έτσι κλείσαμε για 5 νύχτες στην Χονολουλού σε ξενοδοχείο 4 αστέρων, 4 εργάσιμες άδειες που ήδη μου τις έδωσαν. Κοιτάω να δω το Σάββατο που φτάνω αν έχει έξοδο για μένα. Τα σχόλια που βλέπω είναι αποθαρρυντίκα, λέει ότι δεν έχει τόσο πολύ όσο στην ηπειρωτική χώρα. Για όνομα, η νυχτερινή ζωή στις ηπειρωτικές ΗΠΑ είναι φοβερά υποτονική, σε σχέση με Ελλάδα, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Λέει πως ότι υπάρχει είναι στην Chinatown, που το 1992 δεν νομίζω να επισκευθήκαμε, και απλά πάνε με ταξι χωρίς να σταματήσεις πουθενά ενδιάμεσα. Επίσης λέει για 3 μαγαζιά που παίζουν ηλεκτρονική μουσική. Κοιτάω συγκεκριμένα για το Σάββατο που φτάνουμε και εν τέλει το ένα μαγαζί όντες έχει event. Το καλό event είναι αλλαγή χρονιάς με Gareth Emery, αλλά θα είμαστε εδώ. Αυτό για Σάββατο 4 είναι ένα με είσοδο $10 σε αυτή την φάση και με μάλλον πειραματική μουσική που δεν είχα ακουστά. Το θέμα είναι πολύ πρακτικό όμως. Στο Λας Βέγκας ναι βγήκα την ημέρα που έφτασα και μάλιστα οδηγώντας. Ωστόσο μιλάμε ότι είχα ξεκουραστεί και ότι είμαστε στην ίδια ζώνη ώρας. Η Χονολουλού είναι 3 ώρες πίσω από το Φρέσνο, όταν στη Χονολουλού έχει μεσάνυχτα, είναι 3 τα χαράματα στο Φρέσνο. Θα έχω κουράγιο να βγω και να χορέψω τέτοια ώρα μετά μάλιστα από 5 και ώρες πτήση από το Σαν Φρανσίσκο; Δύσκολα το βλέπω και έτσι δεν αγόρασα εισιτήριο. Μην λέμε ψέματα, το να πάω εκεί, από την στιγμή ιδίως που θα χρειαστεί και ταξί, φαίνεται πολύ δύσκολο, πιθανότερο να κοιμηθούμε όλοι νωρίς και την επομένη να πάμε στην εκκλησία. Οι γονείς μου παραδόξως ξέρουν κόσμο ο οποίος μένει εκεί. Ωστόσο διατηρώ ανοιχτό το ενδεχόμενο. Η Ελλάδα, όπου μέσα ή διπλα στον τουριστικό προορισμό είναι ο νυχτερινός προορισμός μας έχει κακομάθει. Το Wakiki (όπου θα μείνουμε) είναι κατά τα φαινόμενα σαν Myrtle Beach, αλλού κοιμάσαι και αλλού διασκεδάζεις.