Κλείνοντας ταξίδια

 Ανήμερα Labor Day πρώτα πήγα στο μέρος που πηγαίνω όταν έχω πολύ χρόνο και έχω βαρεθεί, το Woodward Park. Γενικά τα Σαββατοκύριακα δεν κάνω μεγάλα ταξίδια όταν είμαι στο Φρέσνο διότι συνήθως νιώθω αρκετά κουρασμένος και επίσης δεν είμαι το σόι άτομο που μπαίνει στο αμάξι και οδηγεί δύο ώρες για να φτάσει κάπου για πλάκα. Την Κυριακή την τελείωσα ξεκούραστος και είδα και την ταινία Πομπηία που είχε βγει προ δεκαετίας. Δευτέρα πρωϊ στο πάρκο και μετά γυρνώντας έκανα συστηματικά αυτό που είχα κάνει νωρίτερα αποσπασματικά: έφτιαξα πράγματα των γονιών μου. Κρέμασα επιτέλους στον τοίχο πίνακες και πέταξα έτσι εκείνο το κουτί. Σκούπισα λίγο το πάτωμα, έχω αρκετό ακόμη, και κούνησα τραπεζάκια. Ωστόσο ούτε έχω μαζέψει όλα τα πράγματα, ούτε έχω καθαρίσει συν το ότι έφτιαξα κυρίως το σαλόνι δεν σημαίνει ότι δεν είναι πολλή η δουλειά ακόμη. Στο μικρότερο υπνοδωμάτιο έχω αποσυναρμολογημένες τις δύο βιβλιοθήκες (έπιπλα) των γονιών μου και στο μπαλκόνι επίσης αποσυναρμολωγημένα είναι τα έπιπλα του κήπου. Αν λοιπόν έτσι ξανά βρεθώ ήρεμος και με διάθεση να φτιάξω το σπίτι, έχω δουλειά. Ωστόσο πρώτη θα είναι το να το σκουπίσω όλο. Η δύσκολη δουλειά όμως που έκανα ήταν εξωτερικά. Κάθισα και κλάδεψα συνοριακό θάμνο ο οποίος γέμισε τον πράσινο κάδο και κάλυπτε τη ροή νερού από τον εκτοξευτήρα. Ευτυχώς δεν έκανε ζέστη και έτσι είχα δύο και ώρες για να κάνω ότι μπορούσα, εώς ότου γέμισα τον κάδο και πόνεσα από τα αγκάθια που με τσίμπησαν παρά τα γάντια που φορούσα. Αυτό το Σαββατοκύριακο, τελευταίο πριν το φεστιβάλ, δεν ξέρω τι θα κάνω αλλά η χαλάρωση είναι ευπρόσδεκτη. Αν καταφέρω και μαζέψω λίγο όλο τον όγκο που σε τελική ανάλυση δεν είναι δικός μου, έχει καλώς. Πάντως τελείωσα με το φαϊ στην κατάψυξη: Αναγκάστηκα να το πετάξω διότι είχε ξυνίσει. Η σάλτσα δεν το κάλυπτε και είναι και επικίνδυνο. Πάντως επιτέλους πλέον θα μπορώ να φάω φρέσκο κρέας και το έχω κανονίσει. Αύριο μένω σπίτι διότι έρχονται να μου μετρήσουν το τζάκι. Επι τη ευκαιρεία επιτέλους μπορώ να μαγειρέψω με τον slow cooker που ήθελα να το κάνω σχεδόν έναν χρόνο τώρα. 

Καθότι πέρασα τα αναγκαία, κινήθηκα προς τα ευχάριστα. Μετά 4 εβδομάδες στο Φρέσνο και με άλλες δύο τουλάχιστον μπροστά μου, είπα για αλλαγή παράστασης. Κατ'αρχήν μίλησα με το DJ για τα γενέθλιά μου, μάλλον μπορεί. Μετά έκλεισα σήμερα εισιτήριο να ξαναπάω στο Λας Βέγκας. Είναι στο Σαββατοκύριακο που είναι το small burn όπως το περιέγραψε ο Τεξανός φίλος αλλά μάλλον θα μείνω στην πόλη. Αντίθετο του small burn είναι το Burning Man που ήταν στις ειδήσεις αυτό το Σαββατοκύριακο. Ο φίλος μάλλον δεν θα πάει διότι δεν μπορεί αλλά σε τελική ανάλυση βαρέθηκα στο Φρέσνο και επίσης έχω το περισσευούμενο υπόλοιπο από το ακυρωμένο εισιτήριο. Έτσι έκλεισα αεροπορικό. Το ξενοδοχείο θα το κλείσω σύντομα. Επίσης μίλησα με τον φίλο και είναι ικανός να με φιλοξενήσει για την έκλειψη ηλίου στο Τέξας τον Απρίλιο. Εισιτήριο θα κλείσω μάλλον αύριο, το αεροπορικό θα κοστίσει σχεδόν όσο να πετάξω Ελλάδα. Ωστόσο η οδήγηση ως το Ώστιν είναι θάνατος. Το Flagstaff είναι μία μέρα, αλλά από εκεί το Ώστιν, έστω και με τον φίλο, είναι 15 ώρες οδήγηση. Τρεις ημέρες να πάω, έστω. Τρεις ημέρες να γυρίσω όμως είναι θάνατος. Πάω πετώντας και βλέπουμε. Αύριο που η Southwest ανοίγει εισιτήρια θα το κανονίσω. Δεν έχω ποτέ σε ολική έκλειψη, καιρός είναι.