Προς τα Χριστούγεννα...

 Την προηγούμενη εβδομάδα είχαμε την εορτή των Ευχαριστιών. Πήγα στο σπίτι των γονιών, αψηφόντας τις οδηγίες του κυβερνήτη διότι εν τέλει δεν κάναμε και τόσο κανονική γιορτή. Τις προηγούμενες χρονιές πηγαίναμε σε φίλους των γονέων που μας ταϊζαν. Φέτος καθίσαμε σπίτι και βλέπαμε ταινίες. Την μία είδαμε τον Σέρλοκ Χόλμς της δεκαετίας του 70, την άλλη το Midway, μετά το τρίτο Bad Boys που με έκανε να νιώσω γέρος. Όπως στο τρίτο Φονικό Όπλο η ταινία είναι για την συνταξιοδότηση του πιο λογικού, και σε τελική ανάλυση 25 χρόνια σχεδόν μετά την πρώτη, είναι πολύ λογικό. Πέραν τούτων ανεβήκαμε το Σάββατο στο Mt Diablo, με το αυτοκίνητο, και δεν σκοτώσαμε κανένα ποδηλάτη ευτυχώς. Την Κυριακή πήρα το όχημα μου και γύρισα σπίτι. Το πιο ενδιαφέρον έκτοτε ήταν ότι πήγα ψώνια. Χτες βοήθησα στην ετοιμασία του φαγητού του φεστιβάλ στην εκκλησία. Πέραν αυτών, τίποτα σοβαρότερο από το να βλέπω τηλεόραση και να παίζω το βιντεοπαιχνίδι. Πριν μερικούς μήνες ο εγκλεισμός στο σπίτι με πείραζει, πλέον έχω περάσει στην επόμενη φάση. Σε ένα τρίμηνο περίπου πιστεύω θα έχω εμβολιαστεί, αν και δεν θα είναι διαθέσιμο το εμβόλιο για όλους για να ανοίξουν τα πάντα. Το ότι είμαστε στην νηστεία με βοηθάει να περάσω καλύτερα τον εγκλεισμό, διότι ακριβώς η νηστεία έχει ημερομηνία λήξης έστω και αν τα Χριστούγεννα πιθανόν να έχει πάει χειρότερα η επιδημία. Το Σάββατο έχουμε το επόμενο φεστιβάλ και έτσι θα περάσει αυτό, μετά θα είμαστε όλο και πιο κοντά. Κάπου μετά οι γονείς μάλλον για όλο το δωδεκαήμερο και ύστερα δεν ξέρω. Ουσιαστικά περιμένω το πλάνο για τον εμβολιασμό για μετά. Σε αυτή την φάση δεν σκέφτομαι ταξίδια ούτε στο θεωρητικό, επειδή ακριβώς πήγα ήδη πρόσφατα. Ξέρω πια τι θέλω να κάνω όταν βγω, αλλά ακόμα δεν είναι λογικό να κάνω σχέδιο με συγκεκριμένες ημερομηνίες. Θέλω το EDC αλλά δεν έχει νόημα να βγάλω για φέτος ή του χρόνου εισιτήριο διότι ακριβώς δεν ξέρουμε πότε θα είναι το επόμενο. Οι γονείς λένε να ξαναπάμε Λας Βέγκας στο μέλλον, αλλά δεν υπάρχει ανάγκη για ημερομηνία, λογικά θα είναι όταν με το καλό έρθει η αδερφή μου με τον σύζυγό της. Θέλω Ελλάδα, αλλά το καλοκαίρι. Αλλά ενδιάμεσα ταξίδια είναι απίθανα να γίνουν. Σπίτι, σπίτι, σπίτι.