Λίγο πριν ξεκινήσει η νηστεία ζυγίστηκα και η καλή ζυγαριά έλεγε 214 λίβρες και η κανονική 229. 15 λίβρες διαφορά δεν είναι φυσιολογικό. Έλεγα λοιπόν ότι ανάμεσα νηστεία και γυμναστική θα χάσω βάρος, θα μικρύνει το σωσίβιο κλπ κλπ. Μία εβδομάδα μετά την αρχή τηε νηστείας των Χριστουγέννων έχουμε μπει σε αυστηρή καραντίνα και ακόμα και αν το γυμναστήριό μου είναι ανοιχτό, εγω δεν πάω, είναι θέμα ευθύνης. Ετσι λοιπόν κάθομαι σπίτι και ολίγον παραφρονώ. Πήγα στο φεστιβάλ που κάναμε για τον Νοέμβριο αυτό το Σάββατο και κατά το κλασσικό κουράστηκα αρκετά. Πώς καταφέραμε και το κάναμε χωρίς να μας κλείσει η πολιτεία, η οποία έχει απαγορεύσει συγκεντρώσεις άνω των 3 οικογενειών, δεν ξέρω. Πάντως ξέρω ότι με τον χρόνο που έχω άρχισα να βλέπω παραπάνω τηλεόραση και είδα το The Boys που αλλιώς δεν θα το έβλεπα ελλείψει χρόνου και διάθεσης. Η θετική είδηση είναι τα εμβόλια, αλλά ακόμα και αν εγκριθούν αύριο, δεν θα το πάρω αν δεν περάσουν ορισμένοι μήνες. Πώς θα ξανανοίξουμε είναι περίεργη υπόθεση. Η κοινωνική αποστασιοποίηση πιθανόν να συνεχίστει και μετά, δεν υπάρχει σχέδιο. Τουλάχιστον όμως κοιτάω και για το μέλλον, θα πάω αύριο στους γονείς μου για να περάσουμε την γιορτή των Ευχαριστιών οι τρεις μας. Γενικά το ηθικό μου είναι χαμηλό, αλλά όπως και τότε με το μεταπτυχιακό και το διδακτορικό θα φτάσω μέχρι τέλος, πιθανόν και σέρνοντας, και θα περάσω την γραμμή τερματισμού. Ενδιάμεσα φυσικά θα σκέφτομαι, αν δηλαδή η οικογένειά μου ήταν διαλύμμένη, μήπως και εγώ θα είχα γίνει υπερήρωας; Χμμμ ...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου