Βαρέθηκα το γυμναστήριο αλλά συνεχίζω

Για 13η συνεχόμενη ημέρα πήγα στο γυμναστήριο σήμερα και πλέον, όπως το περίμενα, έχω βαρεθεί να πηγαίνω. Τον κανονικό καιρό δεν πηγαίνω 7 ημέρες την εβδομάδα επειδή ακριβώς καταντάει επαναληπτικό και βαρετό. Ναι, θα μπορούσα να τροποποιήσω το πρόγραμμα και ιδίως να ξαναρχίσω το κουπί, το οποίο έχω βγάλει από το πρόγραμμα. Το δεδομένο όμως είναι ότι έχω βαρεθεί να αφιερώνω μία ώρα συν τον χρόνο από και πρός το γυμναστήριο σε αυτή την διαδικασία. Ωστόσο το έχω πάρει μανιάτικο και συνεχίζω, θα προσπαθήσω κάθε ημέρα εώς τις 21 -διότι Παρασκευή 22 φεύγω κατευθείαν για τους γονείς- να γυμνάζομαι με σκοπό να εκμεταλλευτώ την συνέργεια γυμναστική συν νηστεία. Βασικό της ιστορία είναι όμως και το πόσο βάρος άραγε χάνω από την ιστορία. Πλέον πηγαίνω απόγευμα, μετά την δουλειά αλλά και μετά το δείπνο, με αποτέλεσμα φυσικά να μην είναι συγκρίσιμο το βάρος με πρωϊνή μετάβαση, μετά το πολύ ελαφρύ πρωϊνό που τρώω και αφού έχω χωνέψει τα πάντα. Ζυγίστικα σήμερα, ήμουν 220 λίβρες (ή 100 κιλά για να το πούμε σε μετρικό σύστημα) το οποίο δεν σημαίνει πολλά με φουσκωμένο στομάχι το οποίο περιέχει το δείπνο μου. Το ότι τρώω πολλούς υδατάνθρακες σημαίνει ότι φουσκώνει το στομάχι μου, και ναι μεν δεν έχουν τις θερμίδες του τυριού αλλά δεν παύω να έχω μέσα μου πολύ αέριο στο στομάχι. Φτάνω άραγε στο βάρος που θέλει η NASA; Μόνο μπορώ να το ελπίζω. Μιλόντας για NASA βγήκαν τα αποτελέσματα και κατά τα φαινόμενα ήμουν αφυδατωμένος. Ετσι θέλουν να ξανακάνω ορισμένες εξετάσεις. Αυτή την φορά ευτυχώς θα πάω δίπλα από την δουλειά, όχι στην Visalia. Πάω αύριο το πρωϊ, έτσι δεν έχω φάει κατι σήμερα και ούτε και αύριο το πρωϊ. Πέραν τούτων είδα και τον εκτιμητή του νομού Fresno και μου είπε και από την άλλη πλευρά της συνάντησης με τον φίλο του. Φαίνεται ότι έκανα ορισμένες λάθος κινήσεις που δεν το κατάλαβα. Ένα είναι το δεδομένο: δεν θα ξαναπάω Ελλάδα πριν το καλοκαίρι το νωρίτερο. Εβγαλα τουλάχιστον το εισιτήριο για την εκδήλωση στο Φρέσνο 30 Δεκεμβρίου αν και όχι ακόμα για να επισκευθώ τον φίλο μου στο Πόρτλαντ. Ενα πράγμα την φορά, και ανάμεσα στο γυμναστήριο και την τηλεόραση ο χρόνος την εδβομάδα είναι λίγος. Αύριο έχω και ΑΧΕΠΑ και σκοπεύω να πάω αμέσως μετά να γυμναστώ. Παρασκευή ούτε που έχω ιδέα ακόμη πως θα το ρυθμίσω. Όλα θα βγούνε μέχρι τέλους ελπίζω, αλλά δεν ξέρω αν θα είναι αρκετός. Το επίπεδο στομάχι ας μην κοροϊδεύομαι, είναι κάτω από 90 κιλά και τελευταία φορά που ίδια τέτοιο βάρος ήταν όταν με απέλυσε η Ολλανδέζα καθηγήτρια. Αλλά τουλάχιστον ας προσπαθήσω να προχωρήσω στην σωστή κατεύθηνση. Βασικό ερώτημα είναι και το πως θα αποφύγω να παραγεμίσω τον εαυτό μου μετά το τέλος της νηστείας. Άλλο ένα πράγμα να σκεφτώ...