Κρυολόγημα

Η αλήθεια είναι τα πρώτα σημάδια εμφανίστηκαν το Σάββατο όταν ξύπνησα και ο λαιμός μου ήταν λίγο ερεθισμένος. Ωστόσο σήμερα δυστυχώς στην δουλειά πέρασα στην φάση όπου φταρνίζομαι συνέχεια. Το κρυολόγημα ήταν τόσο άσχημο ώστε σήμερα δεν πήγα στο γυμναστήριο και μαγείρεψα σούπα για δείπνο. Το ότι δεν πήγα γυμναστήριο δεν μου άρεσε διότι συνεχίζω να θέλω να χάσω βάρος. Πάντως σκέφτηκα ότι το καλύτερα να μην γυμναστώ σήμερα παρά να χάσω την Σαββατιάτικη έξοδο λόγω κρυολογήματος ιδίως όταν έχω αγοράσει το εισιτήριο. Επίσης το κρυολόγημα εξηγεί γιατί χτες ένιωθα τόσο κουρασμένος. Έλπιζω να κοιμηθώ απόψε νωρίτερα αν και καθότι βλέπω ήδη διάλεξη δεν θα είναι πολύ νωρίς. Χτες πάντως δεν είχα διάθεση να ξαπλώσω παρά μόνο πάνω από ώρα μετά την τελευταία διάλεξη, απλά δεν ήθελα να την πέσω. Αύριο όταν έρθουν οι γονείς ελπίζω να περάσω σε ξεκούραση παρά σε κούραση. Προς το παρόν απλά ελπίζω για το καλύτερο.

Δάσκαλε που δίδασκες και λόγο δεν εκράτεις

Όταν ήταν Labor Day πίεζα τον φίλο που με επισκέφτηκε να κλείσει το εισιτήριο νωρίς διότι αλλιώς πιθανόν να μην με επισκέπτονταν καθόλου. Δυστυχώς στο ανάποδο, το να ανέβω εγώ να το επισκεπτώ για MLK έγινε το ανάποδο: Δεν έκλεισα νωρίς το εισιτήριο απασχολημένος με το γυμναστήριο, τις διαλέξεις και τις πιθανές ιατρικές εξετάσεις για την NASA δεν έβγαλα εισιτήριο όταν ακόμα ήταν στην φτηνή τιμή. Θα μπορούσα να το είχα κλείσει πριν την Ελλάδα αλλά η τιμή ήταν ακριβή, το Δεκέμβριο κατέβηκε. Εν τέλει πλέον κοιτάω για άλλα Σαββατοκύριακα, αλλά το ένα έρχεται στο Φρέσνο ο Morgan Page και το άλλο δεν είναι βέβαιος ότι μπορεί ο φίλος. Πιθανόν εν τέλει να μην ταξιδεύσω. Εισιτήρια κοίταξα να κλείσω όταν πήγα στους γονείς για τα Χριστούγεννά, αλλά το πουλί είχε πλέον πετάξει.

Πέμπτη βράδυ πήγα στο γυμναστήριο και μετά άρχισα την διαδικασία αποχώρησης. Αρχισα να κουβαλάω στο αυτοκίνητο πράγματα, έβαλα πλυντήριο και είδα διάλεξη από την AGU. Παρασκευή εν τέλει μας άφησαν στις 3. Είχα αφήσει το αμάξι κοντά στην δουλειά και έτσι έφυγα κατευθείαν. Κίνηση έπιασα μόνο στον Ι-680 όπου έπεσα σε δυστύχημα. Πρώτη φορά έφτασα στους γονείς χωρίς να έχω φάει σπίτι ή την πορεία, και έτσι τίμησα αυτό που μου μαγείρεψε η μάνα μου. Παρασκευή είδαμε τηλεόραση κυρίως. Σάββατο πήγαμε το πρωϊ για κολύμπι στην πισίνα του συγκροτήματος έπεισα τους γονείς και κατεβήκαμε και είδα το νταραντούρι στο Walnut Creek. Την Κυριακή πήγαμε στην εκκλησία. Απόγευμα έπεισα τους γονείς και κατεβήκαμε στο Oakland όπου ακολουθήσαμε σε έναν βαθμό την διαδρομή που έκανα με τον φίλο μου την Labor Day. Ο λόγος που κατεβήκαμε Oakland ήταν ότι πέρυσι είχαμε πάει San Fransisco και είπα λίγο να διαφοροποιηθούμε. Ανήμερα Χριστούγεννα πήγαμε λειτουργία και μετά γυρίσαμε σπίτι και φάγαμε. Ξάπλωσα και μετά έφυγα. Σε δύο ημέρες θα έρθουν οι γονείς μου για να περάσουμε μαζί την Πρωτοχρονία. Στο σπίτι των γονέων κοιμήθηκα καλά και είδα και τον εαυτό μου πιο λεπτό καθότι δεν έτρωγα όσο στο σπίτι μου. Τώρα που γύρισα όμως και κοιμάμαι λιγότερο και τρώω παραπάνω. Ευτυχώς συνεχίζω με το γυμναστήριο, αν και σε καμία περίπτωση δεν έχει επιστρέψει ο ενθουσιασμός μου.

Δυο και σήμερα...

Έχω φτάσει στην φάση όπου μετράω τις ημέρες που θα τελειώσω την γυμναστική, προσωρινά φυσικά. Όταν γυρίσω από τα Χριστούγεννα θα ξαναπάω γυμναστήριο, απλά όχι τόσο εντατικά. Η καλή διάθεσή μου έχει εξαφανιστεί, πιο πολύ αγγαρεία είναι. Θα προτιμούσα να έμενα σπίτι και να έβλεπα κάποια από τις 24 διαλέξεις που έχω βάλει για να παρακολουθήσω αργότερα αλλά την παλεύω. Σήμερα είχαμε το Χριστουγεννιάτικο Γεύμα στο τμήμα, και έτσι αναγκάστηκα και έσπασα εντελώς την νηστεία το μεσημεριανό διότι απλούστατα δεν είχε απολύτως τίποτα το νηστίσιμο: η σαλάτα είχε dressing, το ρύζι βούτυρα, πατατοσαλάτα με μαγιονέζα, κοτόπουλο, μοσχάρι και τα γλυκά στα οποία φυσικά δεν περιλαμβάνονταν χαλβάς. Το να μην πάω στο γυμναστήριο υπό αυτές τις συνθήκες ήταν αδύνατον. Στο τέλος μάλιστα ζυγίστικα και ήμουν λίγο κάτω από τις 220 λίβρες απέχοντας αρκετά από τις 210. Το έχω πάρει απόφαση, δεν με βλέπω να φτάνω στο επιθυμητό βάρος φέτος αν και θα το προσεγγίσω. Δύο ημέρες είναι εώς ότου φύγω για τους γονείς και μετά με το πέρας της νηστείας η δυσκολία θα είναι να συγκρατηθώ από το να μην φάω αμέσως όλα όσα στερήθηκα. Ωραία όλα τα γλυκά που βλέπω, αλλά αν τα φάω επι τόπου θα ξαναπάρω αμέσως όλα όσα έχασα. Με βλέπω να πηγαίνω γυμναστήριο 26, 27 και 28 αλλά όχι 29 που είναι Παρασκευή και θα έρθουν και οι γονείς σπίτι μου. Θα βγώ Σάββατο βράδυ στην εκδήλωση για την οποία έβγαλα εισιτήριο και ναι μεν μπορεί να το ... πανηγυρίσω ότι έχασα αλλά στην πράξη χωρίς ζυγαριά παίζεται. Σίγουρα θα λεπτύνω το στομάχι μου, αλλά δύσκολα θα χάσω λίπος. Προς το παρόν άλλες δύο ημέρες στο γυμναστήριο εώς ότου το πείραμα των 21 συνεχόμενων ημερών λήξει.

Πάλι με το βάρος

Ολη την εβδομάδα η ζυγαριά ήταν αρκετά ψηλά. Σκέφτηκα όμως ότι αυτό που έφταιγε ήταν ότι ζυγιζόμουν το απόγευμα με αποτέλεσμα να μην έχω μαζέψει το μεσημεριανό εντελώς. Ετσι Σάββατο πρωϊ σηκώνομαι και πηγαίνω στο γυμναστήριο. Γυμνάζομαι και ζυγίζομαι και ... δεν άλλαξε καθόλου το βάρος μου από την προηγούμενη εβδομάδα. Τσαντίστηκα και απογοητεύτηκα. Όλη την προηγούμενη εβδομάδα πήγα στο γυμναστήριο, ακόμα και την Παρασκευή όπου παρά την εξάντλησή μου και πήγα γυμναστήριο και έβαλα καύσιμα και πήγα σούπερ μάρκετ και είδα δύο σειρές στην τηλεόραση. Αναθεμά το λέω, τόσος κόπος δεν οδηγεί πουθενά; Τελος πάντων, βγήκα βόλτα στα μαγαζιά, περπάτησα, έκανα ψώνια, είδα τηλεόραση και γύρισα σπίτι. Το πρωϊ εκκλησία, ύπνος και μετά μίλησα με την αδερφή μου. Μου λέει ότι σημαντικό ζήτημα στην περίπτωσή μου είναι κατακράτηση υγρών. Πιθανόν να έχω χάσει βάρος αλλά να μην φαίνεται λόγω του ότι το σώμα μου κρατάει υγρά, πράγμα λογικό λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι σε αυτή την φάση τρώω κυρίως υδατάνθρακες που φουσκώνουν το στομάχι και φυτικές ίνες. Πάω λοιπόν στο γυμναστήριο, ασκούμε, ζυγίζομαι και σε σχέση με την προηγούμενη εβδομάδα έχω χάσει 1 κιλό. Πλέον βλέπω την κατάσταση πιο αισιόδοξα. Αν καταφέρω να φτάσω στην σχετική αφυδάτωση που είχα στο Las Vegas και κουρέψω το μαλλί μου κοντά έχω φτάσει στο βάρος πρώτο στόχο. Ο καλύτερος τρόπος να χάσω νερό είναι να χορέψω επί μακρός. Έκλεισα εισιτήριο για μία εκδήλωση στο Rainbow Ballroom στις 30 Δεκεμβρίου όπου θα πάω παρότι ή μάλλον επειδή είναι εδώ οι γονείς. Στις 2 το πρωϊ γυρνόντας, αν καταφέρω να μην χλαπακιάσω μετά, θα είμαι πιστεύω σε αυτό το βάρος. Βέβαια μετά το ζήτημα είναι να το κρατήσω και να μην παραφουσκώσω από το πολύ φαϊ των γιορτών. Σε κάθε περίπτωση όμως αν με φωνάξει η NASA μπορώ να ισχυριστώ πλέον ότι το λίγο επιπλέον βάρος που έχω είναι λόγω των γιορτών. Επόμενος στόχος είναι το να είμαι εντός ορίων στο βάρος και χωρίς σπρώξιμο. Αλλά πρώτα να δούμε να μην παραφάω στις γιορτές

Βαρέθηκα το γυμναστήριο αλλά συνεχίζω

Για 13η συνεχόμενη ημέρα πήγα στο γυμναστήριο σήμερα και πλέον, όπως το περίμενα, έχω βαρεθεί να πηγαίνω. Τον κανονικό καιρό δεν πηγαίνω 7 ημέρες την εβδομάδα επειδή ακριβώς καταντάει επαναληπτικό και βαρετό. Ναι, θα μπορούσα να τροποποιήσω το πρόγραμμα και ιδίως να ξαναρχίσω το κουπί, το οποίο έχω βγάλει από το πρόγραμμα. Το δεδομένο όμως είναι ότι έχω βαρεθεί να αφιερώνω μία ώρα συν τον χρόνο από και πρός το γυμναστήριο σε αυτή την διαδικασία. Ωστόσο το έχω πάρει μανιάτικο και συνεχίζω, θα προσπαθήσω κάθε ημέρα εώς τις 21 -διότι Παρασκευή 22 φεύγω κατευθείαν για τους γονείς- να γυμνάζομαι με σκοπό να εκμεταλλευτώ την συνέργεια γυμναστική συν νηστεία. Βασικό της ιστορία είναι όμως και το πόσο βάρος άραγε χάνω από την ιστορία. Πλέον πηγαίνω απόγευμα, μετά την δουλειά αλλά και μετά το δείπνο, με αποτέλεσμα φυσικά να μην είναι συγκρίσιμο το βάρος με πρωϊνή μετάβαση, μετά το πολύ ελαφρύ πρωϊνό που τρώω και αφού έχω χωνέψει τα πάντα. Ζυγίστικα σήμερα, ήμουν 220 λίβρες (ή 100 κιλά για να το πούμε σε μετρικό σύστημα) το οποίο δεν σημαίνει πολλά με φουσκωμένο στομάχι το οποίο περιέχει το δείπνο μου. Το ότι τρώω πολλούς υδατάνθρακες σημαίνει ότι φουσκώνει το στομάχι μου, και ναι μεν δεν έχουν τις θερμίδες του τυριού αλλά δεν παύω να έχω μέσα μου πολύ αέριο στο στομάχι. Φτάνω άραγε στο βάρος που θέλει η NASA; Μόνο μπορώ να το ελπίζω. Μιλόντας για NASA βγήκαν τα αποτελέσματα και κατά τα φαινόμενα ήμουν αφυδατωμένος. Ετσι θέλουν να ξανακάνω ορισμένες εξετάσεις. Αυτή την φορά ευτυχώς θα πάω δίπλα από την δουλειά, όχι στην Visalia. Πάω αύριο το πρωϊ, έτσι δεν έχω φάει κατι σήμερα και ούτε και αύριο το πρωϊ. Πέραν τούτων είδα και τον εκτιμητή του νομού Fresno και μου είπε και από την άλλη πλευρά της συνάντησης με τον φίλο του. Φαίνεται ότι έκανα ορισμένες λάθος κινήσεις που δεν το κατάλαβα. Ένα είναι το δεδομένο: δεν θα ξαναπάω Ελλάδα πριν το καλοκαίρι το νωρίτερο. Εβγαλα τουλάχιστον το εισιτήριο για την εκδήλωση στο Φρέσνο 30 Δεκεμβρίου αν και όχι ακόμα για να επισκευθώ τον φίλο μου στο Πόρτλαντ. Ενα πράγμα την φορά, και ανάμεσα στο γυμναστήριο και την τηλεόραση ο χρόνος την εδβομάδα είναι λίγος. Αύριο έχω και ΑΧΕΠΑ και σκοπεύω να πάω αμέσως μετά να γυμναστώ. Παρασκευή ούτε που έχω ιδέα ακόμη πως θα το ρυθμίσω. Όλα θα βγούνε μέχρι τέλους ελπίζω, αλλά δεν ξέρω αν θα είναι αρκετός. Το επίπεδο στομάχι ας μην κοροϊδεύομαι, είναι κάτω από 90 κιλά και τελευταία φορά που ίδια τέτοιο βάρος ήταν όταν με απέλυσε η Ολλανδέζα καθηγήτρια. Αλλά τουλάχιστον ας προσπαθήσω να προχωρήσω στην σωστή κατεύθηνση. Βασικό ερώτημα είναι και το πως θα αποφύγω να παραγεμίσω τον εαυτό μου μετά το τέλος της νηστείας. Άλλο ένα πράγμα να σκεφτώ...

Καλές ειδήσεις από την ζυγαριά του γυμναστηρίου

Χτες ξύπνησα σχετικά νωρίς, πήγα σε σούπερ μάρκετ και μετά στο γυμναστήριο για ένατη συνεχή ημέρα. Εκεί ζυγίστηκα στην ζυγαριά μερικές φορές και μου έδωσε για μια φορά ευχάριστες ειδήσεις: στο μέσον της γυμναστικής με έβγαλε 218 λίβρες. Λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι καθότι χειμώνας φοράω μακρυά φόρμα, με θερινή ενδυμασία θα ήμουν 217 λίβρες. Το ΒΜΙ 29, το οποίο είναι αυτό που ζητάει η NASA είναι για το ύψος μου στις 211 λίβρες, συνεπώς έχω 6 λίβρες ή 3 κιλά για να χάσω. Αν χασω αυτό το βάρος θα είμαι πλέον overweight ήτοι υπέρβαρος και όχι obese δηλαδή παχύσαρκος. Βέβαια το ΒΜΙ είναι ένας προβληματικός δείκτης, ένας γυμνασμένος με ανεπτυγμένο μυικό σύστημα είναι στους υπέρβαρους και όχι στους κανονικούς, και μπορώ να πω ότι έχω κάπως ανεπτυγμένο σύστημα αλλά το δεδομένο είναι ότι σε κάθε περίπτωση είμαι πάνω από το προβλεπόμενο βάρος για το ύψος μου. Εκ των υστέρων σκέφτηκα ότι λαμβάνοντας και υπ'όψιν και το βάρος που είχα όταν τον Απρίλιο ξεκίνησα το γυμναστήριο, έχω χάσει ένα κιλό τον μήνα περίπου από την γυμναστική. Οι άνθρωποι που με βλέπουν σε καθημερινη βάση δεν μπορούν να το δουν, αλλά η ζυγαριά σίγουρα δεν λέει ψέμματα, αν και ειδικά εκείνη του γυμναστηρίου είναι προβληματική καθότι είναι ισορροπίας με βάρη που τραβάς δεξιά και αριστερά αντί ηλεκτονική που είχε στο Virginia Tech. Κατ'αρχάς στόχος μου είναι να χάσω αυτές τις 6 λίβρες μέχρι τα Χριστούγεννα, δηλαδή ουσιαστίκα να χάσω σε δύο εβδομάδες 3 κιλά. Όπως όμως σκέφτηκα εκ των υστέρων ότι είχα βγει στα μαγαζιά βόλτα αυτή την στιγμή ζητάω από τον εαυτό μου να χάσει βάρος σε ρυθμό αρκετά ταχύτερο από τον συνήθη. Το ταχύτερο που έχω χάσει βάρος, με εξαίρεση την ειδική περίπτωση της Συρίας, ήταν περί το ένα κιλό τις δύο εβδομάδες. Ζητάω από το σώμα μου το τριπλάσιο. Πόσο άραγε εφικτό να είναι; Δύο είναι τα δεδομένα: κατ'αρχήν σε αυτή την φάση πηγαίνω στο γυμναστήριο μία ώρα την ημέρα κάθε ημέρα. Σε καμία περίπτωση δεν είναι σαν το Raleigh όπου πήγαινα μισή ώρα την φορά και ίσως δύο φορές την εβδομάδα. Το άλλο είναι ότι νηστεύω. Στη νηστεία των Χριστουγέννων τρώμε και ψάρι, όπως έκανα σήμερα για το δείπνο. Ναι μεν δεν είναι σαν τον κανονικό καιρό όπου τρώω κρέας μία φορά την ημέρα και τυρί συνέχεια, αλλά δεν είναι όπως την Μεγάλη Σαρακοστή όπου ψάρι έχει δύο φορές. Ψάρι τρώω περίπου δύο φορές την εβδομάδα το πολύ, δεν είναι και τόσο εύκολο να βρω και να το φάω. Επίσης δεν είναι και το αγαπημένο μου φαγητό. Το θέμα είναι, οι δύο αυτές πρακτικές σε συνεργασία, είναι ικανές να μου φέρουν μία τόσο αυξημένη απώλεια βάρους; Θα το μάθω. Σήμερα πήγα για δέκατη συνεχόμενη ημέρα στο γυμναστήριο. Καθότι πήγα σε μεσημεριανή ώρα, το να βγάλω το πρόγραμμα με κούρασε παραπάνω από ότι όταν το έκανα πρωϊ. Καθότι πλέον δεν θα ξυπνάω τόσο πρωϊ το θέμα είναι κατά πόσον όντως θα καταφέρω να συνεχίσω να πηγαίνω κάθε ημέρα στο γυμναστήριο. Οι σειρές μου έχουν μεν τελειώσει αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι τα απογεύματα έχω κουράγιο να πηγαίνω κάθε μέρα. Πρέπει να βρω το κουράγιο και λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι πάντα στην νηστεία είμαι πιο αδύναμος, να βρω και την ενέργεια. Βασικά το θέμα είναι να πηγαίνω εώς την ημέρα που θα φύγω, και θα φύγω για τους γονείς στις 22 Δεκεμβρίου. Δηλαδή έχω μπροστά μου 11 ημέρες, αλλά και πίσω μου 10. Το πιο εντατικό που έχω πάει ήταν 8 ώρες την εβδομάδα, 3 με βάρη και 5 κολύμπι (ή μήπως ανάποδα;) όταν ήμουν στο τέλος του Blacksburg. Σε αυτή την φάση είμαι στις 7. Πάντως ένα πράγμα έχω να πώ, ακόμα και αν συνεχίσω με την ρυθμό ένα κιλό τον μήνα, το καλοκαίρι θα είμαι στο βάρος που είχα φεύγοντας από το Blacksburg. Αλλά δεν έχω ιδέα πότε και που θα με ζυγίσει η NASA. Συνεπώς ας έχω στόχο αυτά τα τρία κιλά, και ακόμα και αν δεν τα χάσω όλα θα έχω παρακαταθήκη για το μέλλον. Οχι πλέον παχύσαρκος αλλά μόνο υπέρβαρος ...

Αν κάποτε πηγαίνουν όλα μιά χαρά...

Απ'όσο ξέρω η ιστορία του Πολυκράτη και το δαχτυλίδι του, από τον Ηρόδοτο, δεν είναι τμήμα της διδακτέας ύλης στην Ελλάδα. Κάπως έτσι όμως νιώθω σε ένα βαθμό, τα πράγματα πηγαίνουν τόσο καλά που πλέον ανησυχώ. Κατ'αρχήν το πρώτο δεδομένο είναι ότι ακόμα ξυπνάω, αλλά και κοιμάμαι, πολύ νωρίς, σε σημείο που πηγαίνω στο γυμναστήριο πριν από την δουλειά. Αυτό είναι καλό διότι το πρωϊ έχω πιο πολλή ενέργεια και εξαντλούμαι λιγότερο. Από την άλλη μετά στην δουλειά δεν είμαι και ο πιο ενεργητικός, αλλά την βγάζω. Ανάμεσα στην νηστεία και την γυμναστική λογικά πρέπει να χάνω βάρος, αλλά δεν το βλέπω στον καθρέπτη μάλλον διότι τρώω συνέχεια υδατάνθρακες. Ωστόσο η ζώνη μου στενεύει, χωράω σε πιο στενό κούμπωμα. Στην αρχή της εβδομάδας έβλεπα τηλεόραση και μετά γυμναστήριο. Τηλεόραση έχω ακόμα να δω, αλλά πλέον πηγαίνω με το που θα ξυπνήσω στο γυμναστήριο. Τελευταία φορά που δεν πήγα από το γυμναστήριο στην δουλειά ήταν την Τρίτη, όταν κατέβηκα στην Visalia και έκανα ιατρικές εξετάσεις. Οι εξετάσεις όμως δεν ήταν τμήμα του check up ούτε μου τις ζήτησε ο γιατρός, τις ζήτησε η NASA η οποία κατάφερε να με βρει στο τηλέφωνο. Εν συνεχεία απλά δεν μπορούσα να δω τηλεόραση ούτε πρωϊ ούτε βράδυ με εξαίρεση την Τρίτη διότι έβγαινα κουρασμένος από την ημέρα μου. Σήμερα Πεμπτη όμως είδα επιτέλους από την προηγούμενη Παρασκευή το Agents of Shield. Αυτή όμως δεν ήταν η μεγάλη είδηση της ημέρας: Όσο έλειπα ο συνάδελφος με τον οποίο φτιάχνουμε το εργαλείο το οποίο θα μετράει την υγρασία έφτιαξε επιτέλους το πρωτότυπο. Ετσι και σε αυτό το μέτωπο είχα εξαιρετικά νέα. Πραγματικά καταλαβαίνω πλέον τον προβληματισμό του Πολύκράτη: τα πράγματα παραπηγαίνουν καλά. Μεγάλη διαφορά: δεν είναι τέλεια. Ως προς την τελειότητα, πρέπει λίγο να βελτιώσω τις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Όταν όμως προσαρμοστώ στην ώρα, τώρα είναι αρκετά δύσκολο να έχω κοινωνική ζωή με αυτό το ωράριο.

Εν Ελλάδι

Η αλλαγή της ώρας είναι πάντα σκληρή, και τις δύο ημέρες που έχω γυρίσει Αμερική έχω ξυπνήσει προς τα μεσάνυχτα. Βασικό αίτιο είναι ότι στην Ελλάδα εν τέλει δεν ξύπνησα ποτέ αργά, το πιο αργό ήταν στις 9 παρά. Γενικά όσο ήμουν Ελλάδα ξυπνούσα νωρίς, εν τω μέσω της νυχτός. Έβγαινα στον Πειραιά βόλτα, κάτι που δεν μπορώ να κάνω τόσο στο Φρέσνο λόγω ασφάλειας αλλά και συνήθειας των Αμερικανών και πήγαινα στον υπολογιστή. Μόνο που εώς ότου πήρα τον παλαιό υπολογιστή της μάνας μου το Σάββατο είχα τον παλαιό υπολογιστή της αδερφής μου ο οποίος δεν άντεχε πάνω από 45 λεπτά, και συνήθως πιο προς τα 25, και έσβηνε αυτόματα απο υπερθέρμανση. Στην αρχή μετέφραζα μία δημοσίευση που μου έδωσε η αδερφή μου για μία φίλη της, κάτι που με τσάντιζε διότι θα έπρεπε να την καταλαβαίνει χωρίς να χρειάζεται να την μεταφράσω. Εάν μάλιστα δεν έσβηνε ο υπολογιστής που χρησιμοποιούσα πιθανόν να ένιωθα καλύτερα. Μετά όμως περισσότερο έβλεπα το ίντερνετ αυτά που συνήθως βλέπω, μέχρις ότου να σβήσει ο υπολογιστής. Δευτέρα πήγα στις τράπεζες για να βγάλω ιντερνετική τραπεζική, κάτι που κατάφερα εκείνη την ημέρα με τις δύο αλλά όχι με τις άλλες δύο. Τρίτη ανέβηκα στην Εύβοια, κουβάλησα τρεις σακούλες ξύλα αλλά εν τέλει δεν χρειάστηκε να κουρέψω το γκαζόν, κάθισα όμως και κλάδεψα κληματαριές. Είδα έναν φίλο της αδερφής μου και κόλλησα κρυολόγημα. Γενικά ακόμα φταρνίζομαι, αλλά είμαι πολύ καλύτερα πλέον. Ωστόσο το κρυολόγημα με ενόχλησε σε όλο το ταξίδι. Τετάρτη γυρνώντας είδα έναν οικογενιακό φίλο στον Πειραιά. Πέμπτη είδα συμφοιτητή μου, συν το ότι η αδερφή ήθελε και κάναμε σε ξενοδοχείο της Αθήνας Thanksgiving. Παρασκευή ήλπιζα να δω την Κυπρία φίλη μου και την είδα Κυριακή. Καθόλη την διάρκεια του ταξίδιού προσπαθούσα να δω τον εαυτό μου χωρίς φουσκωμένο το στομάχι μου. Με είδα εν τέλει και ναι μεν εμφανίζονται οι μύες μου αλλά ακόμα έχω μία στρώση λίπος στην κοιλιά που πρέπει να καταπολεμήσω. Παρασκευή εν τέλει απλά κάθισα σπίτι, αλλά πήρα τηλέφωνο τον φίλο του εκτιμητή του Φρέσνο στην Κηφισσιά όπως απεδείχθει. Σάββατο βράδυ μετά από μερικές δουλειές στον Πειραιά το πρωϊ ανεβήκα στο σπίτι της αδερφής μου, όπου ήταν η μόνη φάση που είδα τηλεόραση. Η τηλεόραση στο σπίτι μου δούλευε κανονικά, απλά δεν ήθελα. Κυριακή το πρωϊ είδα την ξανθιά Κυπρία φίλη μου. Είχε έρθει τριήμερο στην Αθήνα με φίλες της που η μία είχε γενέθλια για να ξενυχτήσουν. Χάρηκα πολύ που τα είπαμε. Το απόγευμα πήγα στην Κηφισσιά. O εκτιμητής του Φρέσνο μου είχε πει για ενδεχόμενη νύφη. Γνώρισα τους γονείς της, την ίδια την είδα σύνολο 30 δεύτερα όταν βγήκε για ποτό. Ηταν ευχάριστη εμπειρία η κουβέντα με τους γονείς της, αλλά κατά το κλασσικό επειδή αρέσω στους γονείς δεν σημαίνει ότι αρέσω και στην κοπέλα. Μην λέω ψέμματα, ούτε καν της μίλησα αλλά αν πραγματικά ενδιαφέρονταν θα έρχονταν να ακούσει το τι έλεγα. Δευτέρα ανέβηκα στην σχολή μου και είδα καθηγητές μου, οι οποίοι κάθισαν να ακούσουν το τι έλεγα για την ζωή στην Αμερική. Μετά το βράδυ είδα συμφοιτητή μου ο οποίος δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα. Είπα διάφορα πως μπορεί να έρθει να με δει τον άλλο συμφοιτήτη μου, αλλά μου είπε στο τέλος ιδιαιτέρως ότι το ενδεχόμενο είναι αρκετά μικρό. Για να ξοδεύσει για εμένα μετά πρέπει να έχει δώσει τα τριπλάσια την οικογένιά του, πράγμα απίθανο. Τέλος όμως της ημέρας είδα ένα συμμαθητή μου από το σχολείο. Αυτός ίσως και να έρθει να με δεί. Σε γενικές γραμμές η Κυπρία μου είπε ότι απλά δεν έχει τον χρόνο, ο συμφοιτητής μου ότι δεν έχει χρήμα και ο συμμαθητής ότι ίσως τα καταφέρει. Να δούμε αν οποιοσδήποτε θα έρθει, το ταξίδι δεν είναι ούτε φτηνό ούτε εύκολο. Τρίτη πρωϊ πήγα και στο νεκροταφείο να δω συγγενείς μου, κυρίως την αδερφή της γιαγιάς μου (αλλά και την γιαγιά μου και παππού μου που είναι στον ίδιο τάφο) η οποία πέθανε πέρυσι ενώ ήμουν Αμερική.

Και έρχεται η ημέρα του ταξιδιού της επιστροφής. Δυστυχώς το έκανα πιο περιπετειώδες απ'ότι έπρεπε. Ημουν βέβαιος ότι είχα βάλει την πράσινη καρτα στου μπουφάν μου, αλλά την είχα ξεχάσει στο σπίτι Πειραιά και σε 2 ώρες δεν προλάβαινα για να πάω και να ξαναγυρίσω. Η αδερφή μου εν τέλει πήγε σίφουνας και την έφερε, όλοι κατααγχωθήκαμε, νίωθω εώς τώρα χάλια που το έκανα αυτό το καψώνι στην αδερφή μου. Τρέχοντας γαρ δεν πήρα τίποτα από το αεροδρόμιο Αθηνών, μόνο σοκολάτα στην Ζυρίχη. Τέλος πάντων, έφτασα μέχρι το σπίτι και έκτοτε προσπαθώ να προσαρμοστώ στην ώρα. Εχω πιάσει και βλέπω τηλεόραση τις σειρες που δεν είδα, έχω ακόμα μέλλον. Σε λίγο θα πάω γυμναστήριο, όταν ανοίξει. Προς το παρόν περναέι ο χρόνος