Κανονικότητα

Ο βασικός λόγος για τον οποίο δεν έχω ανεβάσει ανάρτηση εδώ και εβδομάδες είναι ότι δεν έχω κάτι το άξιο να αναφέρω. Εχω μπει σε μία ρουτίνα η οποία δεν έχει πραγματικές διαφοροποιήσεις, εκτός από το κρυολόγημά μου. Πριν από δύο Παρασκευές βγήκα στο Tower και πήγα στο κατάστημα που εντόπισα, και μου άρεσε. Πολύς κόσμος, καλή μουσική, διασκέδασα. Προ δύο ημερών ξαναπήγα και δεν είχε κόσμο πολύ. Απλούστατα το κατά πόσον θα έχει κόσμο εξαρτάται. Επίσης λόγω νηστείας δεν είχα την αντοχή να βγάλω όλη νύχτα, ήμουν κουρασμένος μετά λίγο πάνω από ημίωρο, κάτι το οποίο δεν ίσχυε προ δύο εβδομάδων. Καλύπτω πλέον τα κενά που είχα και προσαρμόζομαι παραπάνω, αν και το ότι αλλάξαμε σήμερα ώρα θα μου διαλύσει το βιολογικό ρολόι για ένα φεγγάρι. Πήγα χτες σε τοπικά γυμναστήρια και βρήκα αυτό που μου άρεσε, το οποίο και έχει κωπηλατική μηχανή αλλά και πισίνα. Ωστόσο δεν είναι 24ωρο, σε συνδιασμό με την αλλαγή της ώρας και το ότι χρεώνει με τον ημερολογιακό μήνα σημαίνει ότι μάλλον ξεκινάω από 1η Απριλίου. Την άλλη εβδομάδα θα είναι κατόρθωμα το να έχω πλήρη ύπνο, πόσο μάλλον να βρω χρόνο για γυμναστική. Η δουλειά πάει καλά και εν τέλει προχωράω, περιμένω ... δεν ξερω. Έκλεισα εισιτήρια για να πάω Raleigh και εν τέλει μάλλον δεν θέλει να με δει κανένας εκεί. Τουλάχιστον θα μαζέψω τα περισσεύματά μου. Δουλειά αύριο, και ίσως γίνει κάτι το ενδιαφέρον μελλοντικά