Φτάνοντας στο σημείο ισορροπίας

Αυτό το καλοκαίρι μπορεί να το έχω περάσει στην ανεργία αλλά είχα και τρεις περιόδους όπου ήμουν εξαιρετικά απασχολημένος και είχα αφήσει ουρές. Η πρώτη όταν πήγα στην αδερφή μου στο Ορλάντο, η δεύτερη όταν δούλεψα την εβδομάδα εκείνη στην Καλιφόρνια και η τρίτη όταν ήμουν διακοπές στην Ελλάδα. Αποτέλεσμα ήταν ότι άφησα πράγματα στην άκρη από αυτά που συνήθως κάνω. Ως επί το πλείστον μιλάω για ιστοσελιδες που διαβάζω, αλλά είναι και άλλες υποχρεώσεις. Δύο εβδομάδες αφότου γύρισα Αμερική αρχίζω ουσιαστικά και καλύπτω αυτές τις ανάγκες. Κατ'αρχην πήγα Δευτέρα σε φαναρτζίδικα (αγγλιστί Body Shop) για το όχημά μου. Εν συνεχεία ήδη διάβαζα από τη στιγμή που γύριζα ιστοσελίδες, αύριο πιθανόν να έχω καλύψει όλες τις ουρές. Τέλος έχω λίγα πλέον που δεν έχω δει στην τηλεόραση, ουσιαστικά μόνο την τελετή λήξης διότι ήμουν σε κοινωνική συνάντηση. Υπάρχουν δύο πλευρές να το δεις, από την μία ότι σύντομα θα βαριέμαι, από την άλλη ότι μπορώ να κάνω πλέον και άλλα. Φυσικά αν βρω δουλειά η όλη εξίσωση αλλάζει, αλλά ως τώρα μηδέν. Για την δουλειά στο NC State μου είπαν ότι δώθηκε σε άλλον αλλά είδα να έχει επαναπροκυρηχθει. Δηλαδή τι θέλουν ως υπάλληλο; Εαν πάει όπως την προηγούμενη φορά δεν προλαβαίνω, θα έχω φύγει. Πάντως έκανα αίτηση. Έκανα και πολλές άλλες αιτήσεις, αλλά θα μου προκαλούσε έκπληξη να γίνει κάτι. Πραγματικά έχει πέσει πολύ το ηθικό μου. Κάπου τον τρίτο μήνα στο Wilson με συντηρούσε η μνήμη του τι άσχημη κατάσταση είναι η ανεργία, όταν έσβησε η μνήμη είναι που παραιτήθηκα διότι είδα όμως και το ενδεχόμενο να πάω Καλιφόρνια. Τέλος πάντων, αν μέχρι και την επόμενη εβδομάδα δεν έχω κανένα νέο, πιθανόν να ανέβω Blacksburg να δω τι γίνεται με την δημοσίευση. Σε δύο εβδομάδες θα είναι το φεστιβάλ και θα έχω κάτι με το οποίο να απασχοληθώ. Ενδιάμεσα αιτήσεις για δουλειά, και άλλες αιτήσεις, και άλλες ακόμα αιτήσεις.