Αυτή την εβδομάδα τα κατάφερα (έστω και περίπου)

Εν τέλει ρώτησα για την δουλειά στην εταιρεία, κατά πόσον η άρνηση ήταν οριστική για φέτος. Η απάντηση που έλαβα ήταν ότι μάλλον θα γίνει σε κάποια φάση πρόταση για δουλειά, απλά δεν ξέρουν πότε. Συνεπώς εκείνη η πόρτα δεν έχει κλείσει. Την εβδομάδα που πέρασε προσπάθησα να ανοίξω ορισμένες άλλες πόρτες, κυρίως στην κοινωνικοποίηση. Έτσι υπερέβην την κούρασή μου και την υπνηλία και πήγα στη συνάντηση του YAL. Πέρασα καλά για μερικές ώρες και έφυγα δεύτερος. Το βράδυ της Τετάρτης κοιμήθηκα στις 10-11 και κατάφερα να συμπληρώσω 8 ώρες ύπνο, αλλά δεν ήμουν ξεκούραστος καθότι είχα έλλειμα ύπνου από τις προηγούμενες ημέρες. Πέμπτη το απόγευμα έπεσε η μεγάλη βόμβα της εβδομάδας: με βρήκαν από το linkedin για μία δουλειά στο Τρίγωνο. Έχω υπογράψει ρήτρα εμπιστευτικότητας αλλά ένας μεγάλος δήμος του Τριγώνου ψάχνει υπάλληλο για να μοντελοποιήσει το πάρκινγκ. Πρόκειται για κλασσική δουλειά γεωγραφικών συστημάτων πληροφοριών της οποίας σκοπός είναι να υπολογίσει πως θα χωρέσουν παραπάνω οχήματα στο κέντρο ιδίως όταν με τα παραπάνω κτήρια που θα χτιστούν η κατάσταση θα γίνει αφόρητη. Έκανα τηλεφωνική συνέντευξη με την εταιρεία που κάνει το κυνήγι κεφαλών, έστειλα διάφορα χαρτιά και περιμένω. Γύρισα την Παρασκευή σπίτι, έπεσα, κοιμήθηκα, είδα τηλεόραση και μετά παραδόξως βγήκα και χόρεψα. Βέβαια η ετοιμασία μου δεν ήταν η συνήθης, καταρχήν βγήκα φορώντας γυαλιά και όχι φακούς συν βγήκα λίγο αργότερα, ενώ ούτε που είχα και την παλαιότερη διάθεση ή αντοχή να χορέψω. Ωστόσο βγήκα, κάτι που είναι καλό σημάδι για όταν με το καλό με επισκευθεί ο φίλος από το Blacksburg, ή λιγότερο πίθανόν (αλλά όχι λιγότερο ευπρόσδεκτος) ο συγκάτοικός του. Το Σαββατοκύριακό όμως δεν κάθισα, είχε Astronomy Days στο μουσείο φυσικής ιστορίας και κατέβηκα και παρακολούθησα διαλέξεις. Πάλι δεν μπορούσα να τις παρακολουθήσω όλες, αλλά δεν παύει να διασκέδασα. Αύριο ξανά πάλι δουλειά. Μήπως θα είναι η τελευταία μου εβδομάδα; Αγνωστο. Πάντως προς Τετάρτη με βλέπω να ρωτάω τον κυνηγό κεφαλών αν έχει νέα και πότε.

Ευτυχώς δεν παραιτήθηκα

Όταν μία υπόθεση πρόσληψης χρονίζει (με εξαίρεση την εξαιρετικά γραφειοκρατική διαδικασία του Ελληνικού Δημοσίου) τότε το πιθανότερο ενδεχόμενο είναι ότι μάλλον δεν πρόκειται να προσληφθώ. Σήμερα έλαβα τα δυσάρεστα νέα. Η εταιρεία ή τουλάχιστον το εδώ τμήμα δεν έχει λεφτά στον προϋπολογισμό της για να με προσλάβει σε αυτή την φάση. Το κατά πόσον θα έχει στο μέλλον άγνωστο. Καθότι ξέρω άτομο από την εκκλησία που είναι στην εταιρεία ως ειδικευόμενος ο οποίος μου είπε ότι έχει να προσλάβει πολύ καιρό, δεν μου προκαλεί έκπληξη. Οι ώριμες εταιρείες δεν είναι startup να προσλαμβάνουν υπαλλήλους με το που τους βλέπουν. Από την άλλη δεν πετάνε και τους υπαλλήλους με την ίδια ευκολία. Η δυσκολία μου σε αυτή την φάση είναι ότι έχω να συνεχίσω την τωρινή δουλειά, η οποία πραγματικά δεν με ικανοποιεί. Πότε στο καλό θα ξαναβγώ το βράδυ; Έχω την δυνατότητα να αποκτήσω κοινωνική ζωή; Τουλάχιστον κατέβασα το tinder και άρχισα να το χρησιμοποιώ. Ας δω τι θα προκύψει. Έβαλα για να πάω και Σάββατο πρωϊ στο Μουσείο των Επιστημών για συνάντηση, αναρωτιώμενος πάντα πόσο θα καταφέρω να ξεκουραστώ αρκετά. Έχω αρχίσει και προσαρμόζομαι περισσότερο στην δουλειά, την Πέμπτη και την Παρασκευή είχα καταφέρει και είχα μπει σε έναν ρυθμό, ξύπνησα καλύτερα παρότι δεν κοιμήθηκα την αναγκαία ώρα. Θα προχωρήσω με την δουλειά τουλάχιστον ως το καλοκαίρι. Ανάμεσα στην κακή δουλειά και την ανεργία προτιμώ την πρώτη, πέραν του ότι δεν πρόκειται να πάρω επίδομα αν παραιτηθώ, και με το επίδομα δεν βγαίνω οικονομικά. Σφίγγω τα δόντια και προχωράω

Το χιόνι κλείνει τους δρόμους

Απο χτες προβλέπονταν η χιονοθύελλα, ή μάλλον χιονόπτωση στη Βόρεια Καρολίνα. Όταν το βράδυ έπεσε δεν φαίνονταν πιθανόν. Ξυπνώντας όμως χιόνιζε. Πήρα δύο φορές το τηλέφωνο έκτακτης ανάγκης καιρού της νομαρχίας (όπου δεν είχε ανακοίνωση για κλείσιμο) και μετά ξεκίνησα για την δουλειά. Οι δρόμοι ήταν αρκετά άδειοι αλλά όσοι οδηγούσαν το έκαναν υπερβολικά συντηρητικά. Ναι, το όχημα μου δεν σήκωνε σε αυτό το οδόστρωμα 80 μίλια αλλά το να πηγαίνουν στην δεξιά λωρίδα με 25 και την αριστερή με 35 ήταν υπερβολικό. Φτάνωντας Wilson County δεν χιόνιζε, μόνο έβρεχε εξού και ήταν ανοιχτές οι νομαρχιακές υπηρεσίες. Η ώρα 8 με πήρε ο προϊστάμενός μου τηλέφωνο να μην έρθω, αλλά πλέον ήμουν ήδη αρκετά κοντά. Μου είπε να γυρίσω σπίτι νωρίς. Πήγα στην δουλειά και όταν τον ρώτησα μου είπε ότι αν δεν είχα έρθει θα είχε μετρήσει ως μέρος της κανονικής μου άδειας αλλά το ότι φεύγω νωρίς είναι μέρος της διακριτικότητάς του ως διευθυντής και έτσι θα πληρωθώ όλη την ημέρα. Τέτοιες λεπτομέρεις είναι που δεν μου αρέσουν, το να μετρήσει ως κανονική άδεια. Τέλος πάντων εν τέλει μετά 5 ώρες εργασίας ξεκίνησα για το σπίτι, έκανα και ελαφρό κύκλο βάζοντας φτηνά καύσιμα και εν τέλει έφτασα σπίτι, σε φάση όπου χιόνιζε μόνο μέσα στην πόλη. Στην μετάβαση χιόνιζε σε όλο τον νομό όπου μένω. Όπως πάντα το πιο δύσκολο κομμάτι ήταν το τελευταίο χιλιόμετρο, και λιγότερο καθάριζαν τον δρόμο και στην είσοδο του συγκροτήματος δεν είχαν εκχιονίσει. Έφτασα σπίτι, εν τέλει κοιμήθηκα και μετά το απόγευμα βγήκα για βόλτα μέσα στο χιόνι. Κατά πόσον έχασα βάρος από την βόλτα άγνωστο, πάντως έχω φαϊ για μέρες. Το θέμα είναι ότι και αύριο προβλέπεται χιονόπτωση, κάτι όχι καλό αν λάβεις υπ'όψιν ότι συνήθως προτιμώ να μην είμαι κλεισμένος όλη μέρα. Άλλο πρόβλημα είναι ότι θέλω να βάλω πλυντήριο και φυσικά με τέτοια θερμοκρασία σιγά μην στεγνώσει. Ασε που για μια φορά που είμαι αρκετά ξεκούραστος και διαθέσιμος να βγω να ξενυχτίσω αμφιβάλλω κατά πόσον τα μαγαζιά είναι ανοιχτα συν το ότι και να είναι σιγά μην κατέβει κοσμος. Εδω μία κρύα νυχτα του Οκτωβρη ήταν ικανή να κάνει σχεδόν άδειο το μαγαζί. Ας μην προστρέχω, θα δω πως θα είναι ο καιρός όταν ξυπνήσω, Προς το παρόν όμως τηλεόραση και υπολογιστής

Πρώτη προσπάθεια αποτυχημένη

Σήμερα τουλάχιστον δεν καθόμουν εντελώς στην δουλειά, πέρασα ορισμένους τίτλους. Εν συνεχεία έστειλα και e-mail να ρωτήσω πότε ουσιαστικά μπορώ να περιμένω για απάντηση από την εταιρεία. Ίσως έχω απάντηση αύριο. Βασικότερο όμως για το οποίο περίμενα όλη μέρα ήταν να πάω στο πρώτο μου event από το meetup στις 7:30. Εφτασα σπίτι, έκανα μία μπριζόλα και μετά ένιωσα κούραση. Έβαλα πυτζάμες και την έπεσα. Εαν δεν είμαι ξεκούραστος δεν είμαι ευχάριστος για παρέα. Το νέο κινητό το είχα δίπλα να φορτίζει και εν τέλει αυτό με ξύπνησε με τα σφυρίγματά του. Ο λόγος που σφύριζε ήταν ότι ακριβώς είχε ρυθμίσεις για να πάω στο event. Εκτός τούτων τουλάχιστον έκανε και αναβαθμίσεις ενώ φόρτιζε, οι οποίες απεδείχθησαν ότι ήταν αναγκαίες για την πλήρη ενεργοποίηση. Ωστόσο η ώρα έγερσής μου ήταν περί τις 7:25, τότε μόλις είχε καθαρίσει το κεφάλι μου. Πολύ απλά δεν προλάβαινα να κατέβω στο κέντρο ακόμα και αν ήμουν έτοιμος και δεν ήμουν. Λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι ήταν το πιο αργό event σε καθημερινή στο οποίο έχω πέσει, είναι απλούστατα αδύνατον να έχω κοινωνική ζωή με αυτή την δουλειά και αυτό τον τόπο εργασίας. Τελικό αποτέλεσμα χρειάζομαι είτε να βρω νέα δουλειά είτε νεό σπίτι. Πιθανότερο σε αυτή την φάση φαντάζει το πρώτο, αλλά δεν είναι βέβαιο. Πέραν τούτων δεν μπορώ να πω ότι έχω πολλά νέα. Η αδερφή μου, χωρίς να είναι αυτή η πρόθεσή της, μου διέλυσε το Πάσχα: θα πάει να δει τους γονείς στην Καλιφόρνια, το οποίο σημαίνει ότι δεν μπορούν να έρθουν να με δουν και άρα θα περάσω το Πάσχα μόνος. Φίλους δύσκολα μπορώ να πίασω, το να δω την οικογένοια μοιάζει όνειρο οπότε τί; Ναι, βλέπω τηλεόραση αλλά αυτό είναι όλο;

Όταν είμαι σε ενδιάμεση κατάσταση

Όταν πηγαίνοντας κάθε μέρα στην δουλειά κάθεσαι και σκέφτεσαι άραγε σήμερα θα είναι η τελευταία, ηλίου φαεινότερο κάτι πάει λάθος με την δουλειά σου. Η αλήθεια είναι ότι αυτή καθ'αυτή η δουλειά δεν είναι καθόλου δύσκολη, πιο πολύ κάθομαι παρά δουλεύω. Μάλιστα την Παρασκευή καθόμουν εντελώς, δεν ήρθε κανένας ούτε τηλεφώνησε κανένας να μου ζητήσει τίποτα. Στην επιστροφή σταμάτησα και έφαγα στο Wilson και πέρασα από το τοπικό Aldi το οποίο είχε τις εποχιακές προσφορές των προηγούμενων εβδομάδων σε μεγάλη έκπτωση. Στο Raleigh οι προσφορές αυτές πουλήθηκαν, αλλά σιγά οι χωριάτες μην ήξεραν να τρωνε ευρωπαϊκό ή ιαπωνικό φαγητό πολυτελείας. Όπως στον Άγιο Νικόλαο έβρισκα στο Lidl ωραιότατες προσφορές το περίεργο φαϊ (εκτός από λαγό τον οποίο οι Κρητικοί καταβροχθίζουν) που στη Δραπετσώνα είχαν τελειώσει, έτσι και εδώ Βόρεια Καρολίνα. Γύρισα σπίτι με πρόθεση να την πέσω όσο το δυνατόν συντομότερο και το βράδυ να βγω να χορέψω. Φρούδες ελπίδες. Ο ύπνος απεδείχθει ελάχιστος το απόγευμα, ενώ μετά το βράδυ πολύς, ήδη ένιωθα πτώμα ενώ έβλεπα το Gold Rush και εν τέλει κοιμήθηκα 10-11 ώρες χωρίς υπερβολή. Τριήμερο γαρ, είπα να διασκεδάσω και μετά ... ξύπνησα. Η διασκέδαση το Σάββατο εν τέλει ήταν να τελειώσω την Jessica Jones ενώ την Κυριακή είδα Shannara. Ενδιάμεσα πήγα στα γύρω μαγαζιά βόλτα και εν τέλει σήμερα πήγα στο Southpoint. Ωστόσο αυτό δεν ήταν το πιο σημαντικό που έκανα σήμερα διότι και κουρεύτηκα και πήρα το νεό κινητό. Ναι, έχω νέο νούμερο και νέα συσκευή αλλά προς το παρόν θα έχω και την παλιά, εώς ότου το ρυθμίσω.

Η υπόθεση της νέας δουλειάς καθυστερεί. Ρώτησα σήμερα τον ενδιάμεσο και η απάντηση ήταν ότι είχαν διάσκεψη για να δούμε από που στον προϋπολογισμό μπορούν να με πληρώνουν. Η αίσθησή μου ήταν ότι επρόκειτο για υπεκφυγή και ότι απλά ήθελαν να πουν όχι εώς ότου μίλησα με τον πατέρα μου: αν ήθελαν όχι θα το είχαν πει απευθείας. Το ότι ψάχνουν λεφτά πάει να πει ότι δεν με έχουν προβλέψει και ψάχνουν να δουν από που μπορούν να με βάλουν. Αυτό που απασχολεί είναι επίσης ότι δεν με έχουν ρωτήσει τι μισθό θέλω, αλλά ο πατέρας μου μου είπε ότι πρώτα βλέπουν τι θέλουν να πληρώσουν και μετά με ρωτάνε. Ας κάνω λίγη υπομόνή, έχω το ξυπνητήρι βάλει για αύριο και βλέπω πόσο αυτό το μαρτύριο θα διαρκέσει. Μαρτύριο η πρωϊνή έγερση, όχι το τόσο το περίμενε διότι έχω τουλάχιστον την θέση τώρα, όσο και να μην μου αρέσει.

Μία πλήρης εβδομάδα

Η εβδομάδα αυτή ήταν μία κανονική πλήρης εβδομάδα των 5 ημερών χωρίς αργίες. Την Παρασκευή το βράδυ ήθελα να παραιτηθώ από την δουλειά. Υπο κανονικές συνθήκες θέλω να παραιτηθώ είτε Τετάρτη είτε Πέμπτη βράδυ. Κατά πόσον αυτό σημαίνει ότι θέλω παραπάνω την δουλειά παίζεται. Το δεδομένο είναι ότι δεν μου αρέσει το ωράριο που έχω συν το ότι πιστεύω ότι μπορώ να βγάλω παραπάνω στον ιδιωτικό τομέα.

Την εβδομάδα αυτή έκανα παραπάνω δουλειά απ'ότι την προηγούμενη και αυτό είναι καλό. Δεν περνούσα την ημέρα απλά διαβάζοντας ιστοσελίδες. Στην αρχή της εβδομάδας πέρασα από έλεγχο ορισμένους τίτλους ιδιοκτησίας, την Παρασκευή βοήθησα το τμήμα φόρων να δει καλύτερα τα δεδομένα. Επίσης γράφτηκα στο Meetup αλλά ανακάλυψα ότι με το ωράριο που έχω είναι αδύνατον να συμμετέχω στα event του, 6:30 μμ πόσο μάλλον 5 είναι πολυ νωρίς για μένα. Απλά το κεφάλι μου δεν έχει ηρεμήσει μετά την δουλειά, αν έχω φτάσει σπίτι. Επόμενη κίνηση είναι να πάρω έξυπνο κινητό, κάτι που πιθανόν να κάνω και απόψε.

Η Πέμπτη ήταν η ημέρα της ονομαστικής μου εορτής. Δεν κουβάλησα τίποτα στο γραφείο, ούτε οι Αμερικανοί ξέρουν τι εστί ονομαστική εορτή ούτε βασικότερο κατάφερα Τετάρτη να πάω σε σούπερ μάρκετ να αγοράσω τίποτα. Είχα όμως κάρτα ανανέωσης το $10 και έβαλα στο Αμερικανικό κινητό μου περιμένοντας να με πάρουν. Όλοι και όλοι δύο άτομα χρησιμοποίησαν το κινητό για να μου στείλουν ευχές, οι δύο στο Blacksburg. Οι υπόλοιποι χρησιμοποίησαν facebook. Ωστόσο έλαβα και τα στοιχεία πως θα γίνονταν η συνέντευξη, η οποία έγινε τηλεφωνικά αλλά σε νούμερο χωρίς χρέωση. Παρακευή λοιπόν πήρα τηλέφωνο από το σταθερό του γραφείου και μίλησα επι μισή ώρα. Νομίζω πήγε καλά, αλλά αν όντως πήγε θα το μάθω μάλλον την άλλη εβδομάδα. Αργότερα με πηρε τηλεφωνο και η υπάλληλος του ενδιάμεσου και επιβεβαίωσε αυτό που υποψιαζόμουν, ότι εν τέλει θα δουλεύω γι'αυτούς αν με πάρει η μεγάλη εταιρεία και όχι για την μεγάλη εταιρεία. Έφτασε η ώρα της αποχώρησης, μπήκα στο αμάξι μου και σταμάτησα και έφαγα στο Wilson. Παραδόξως η πόλη έχει τουλάχιστον 4 McDonalds και πολλά άλλα ταχυφαγεία. Το πρόβλημα είναι το παράδοξο της πόλης, πιο φτηνά μου βγαίνει να φάω σε ένα μπουφέτ σε σχέση με ένα χάμπουργκερ αλλά μέχρι τέλους θα φάω παραπάνω θερμίδες στο μπουφέ. Ωστόσο τίθεται και το ζήτημα του να χορτάσω. Μπορώ να πάρω κάτι το ελαφρύ, αλλά δεν με πιάνει, όπως εν τέλει έγινε σήμερα το μεσημέρι. Χτες το βράδυ ήθελα να φάω διότι πεινούσα αρκετά, δεν είχα κάτι μαγειρεμμένο σπιτι και ήθελα να σταματήσω και από σούπερ μάρκετ στην πορεία. Έφαγα, ήπια και τσάι μπας και μείνω ξύπνιος αλλά ήθελα να κοιμηθώ με το που θα έφτανα σπίτι. Σταμάτησα στο 2 σούπερ μάρκετ και τα δυνατά φώτα με ξύπνησαν. Όταν με το καλό έφτασα σπίτι είχα διαλύσει το βιολογικό μου ρολόι πάλι. Τέλος πάντω μέχρι τέλους είδα τηλεόραση και κοιμήθηκα το βράδυ σχεδόν 10 ώρες. Διόρθωσα σήμερα και το τελευταίο πρόβλημα του οχήματος και πλέον δεν έχω έννοιες πέραν του να κουρευτώ. Η άλλη Δευτέρα είναι Martin Luther King Day, αν είναι αργία θα πάω για κούρεμμα. Η εβδομάδα ήταν πλήρης, χρειάζομαι λιγότερο πλήρης εβδομάδες. Συνεχίζει αυτό να είναι πέραν του ελέγχου μου

Λύση στο Κυπριακό και στο Σκοπιανό;

Τετάρτη σήμερα και όπως δυστυχώς συμβαίνει τέτοια ημέρα οι κιρκαδιανοί κύκλοι μου είναι διαλυμένοι. Γύρισα σπιτι και την έπεσα αμέσως αλλά το σώμα μου δεν με άφηνε να κοιμηθω πάνω από 1 1/2 ώρα. Μετά ήμουν λίγο ζόμπι αλλά το βασικό ερώτημα παραμένει: τι ώρα και πόσο θα κοιμηθώ απόψε. Πραγματικά χρειάζομαι νέα δουλειά αλλά φαίνεται αυτό να κινείται., περισσότερα την Παρασκευή. Είναι και αύριο η ονομαστική μου εορτή και έτσι ετοιμάστηκα γεμίζοντας μονάδες τα κινητά μου (ή μάλλον τις SIM, ένα κινητό έχω με 2 γραμμές). Το θέμα όμως σήμερα δεν είναι η καθημερινότητα αλλά οι τυχόν πράξεις της κυβέρνησης Τσίπρα. Φαίνεται ότι όντως υπάρχει κινητικότητα στα εξωτερικά.

Η πιο ορατή κινητικότητα είναι στο Κυπριακό όπου οι δύο ηγέτες όντως συνομιλούν σοβαρά και φαίνεται να υπάρχει καποια πρόοδος. Ως προς τα Ελληνοτουρκικά, τμήμα των οποίων είναι το Κυπριακό υπάρχουν δύο σχολές: Η πρώτη που εκφράστηκε από τον μακαρίτη καθηγητή Παναγιώτη Κονδύλη στο μέγα έργο του "θεωρία του πολέμου" το οποίο έχω διαβάσει είναι ότι ναι μεν το ισοζύγιο ισχύος Ελλάδος Τουρκίας είναι αρνητικό, αλλά είναι καλύτερο από αυτό που θα είναι στο μέλλον οπότε ας κάνουμε τις υποχωρήσεις τώρα διότι στο μέλλον θα είναι χειρότερες. Η άλλη που έχει εκφραστεί από πολλούς περισσότερους είναι ότι η Τουρκία απαιτεί πολύ περισσότερα απ'ότι μπορεί να δώσει (τουλάχιστον σε περίοδο ειρήνης) και η πλέον ενδοτική ελληνική κυβέρνηση οπότε δεν έχει νόημα να μιλούμε γενικότερα και η μόνη λύση είναι η στρατιωτική ισορροπία-αποτροπή. Από την προηγούμενη δεκαετία έχουμε το παράδειγμα των διερευνητικών επαφών όπου η κυβέρνηση Σημίτη με σκοπό να κλείσει γενικότερα τα εθνικά ζητήματα για να γίνουμε μια κανονική ευρωπαϊκή χώρα (κλασσικό παράδειγμα του επαρχιωτισμού της) είχε φτάσει το 2003 αρκετά κοντά σε λύση με πολλές παραχωρήσεις τύπου στο Ανατολικό Αιγαίο ευθυγράμμιση εναερίου χώρου και χωρικών υδάτων στα 6 μίλια και μικρή ΑΟΖ και ανακάλυψε ότι στο κοινό ανακοινωθέν που ετοίμαζαν η Τουρκία επέμενε ότι θα έλεγε πως κάναμε σοβαρό δρόμο για να λύσουμε μέρος των προβλημάτων. Όταν ρώτησε δηλαδή μετά το Κυπριακό μέσω σχεδίου Ανάν και του Αιγαίου μέσω αυτής της συμφωνίας ποια είναι τα ανοιχτά ζητήματα, η απάντηση που πήρε ήταν "η Θράκη", δηλαδή ότι η Τουρκία ήθελε αυτονομία στην Θράκη. Έτσι εν τέλει εγκατέλειψε την προσπάθεια. Το άλλο παράδειγμα ήταν οι διαπραγματεύσεις στο Κυπριακό επι Χριστόφια, ο οποίος παρά τις φοβερές υποχωρήσεις που έκανε απλά δεν βρήκε κοινό τόπο. Το ερώτημα είναι γιατί θα βρει κοινό τόπο ο Αναστασιάδης. Η απάντηση είναι για τον ίδιο λόγο με το 1958, η Τουρκία είναι τόσο πιεσμένη στην Μέση Ανατολή που είναι πρόθυμη να κανει παραπάνω υποχωρήσεις στο Κυπριακό. Βασικό ζήτημα όμως είναι, μπορεί η Τουρκία να κάνει τις ελάχιστες υποχωρήσεις που απαιτεί η Ελληνική πλευρά για να δεχτεί μία λύση, δηλαδή τις εγγυήσεις και μία έστω και μπασταρδεμμένη εκδοχή του ευρωπαϊκού κεκτημμένου; Η κινητικότητα της Αθήνας έχει σκοπό να αποτρέψει νέες εγγυήσεις και εκ περιτροπης προεδρία. Η αλήθεια είναι ότι ο μόνος τρόπος η εκ περιτροπής προεδρία να μην ακυρώνει το κεντρικό κράτος είναι αν ακολουθηθεί κάτι παρόμοιο με τον Ομοσπονδιακό Συμβούλιο της Ελβετίας όπου ο κάθε υπουργός έχει τον τίτλο του πρωθυπουργού για ένα συγκεριμένο χρόνικο διάστημα, την μία χρονιά ο υπουργός Άμυνας και την επομένη ο Υπουργός Γεωργίας. Δεν φαίνεται όμως ότι αυτό είναι το αίτημα της Αγκυρας. Ο Μιχάλης Ιγνατιου πιστεύει ότι ο χρόνος πλέον λειτουργεί υπερ ημών λόγω των σχέσεων με Ισραήλ και Αίγυπτο οπότε δεν υπάρχει λόγος να βιαζόμαστε. Ειλικρινά δεν ξέρω, ο Ερντογάν όντως θέλει να κάνει υποχωρήσεις που να ακυρώνουν στρατηγικά το 1974; Σε τελική ανάλυση η βιωσιμότητα ενιαίου κυπριακού κράτους εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ανάδυση τουρκοκυπριακής ελιτ χειραφετημένης από την Αγκυρα.

Στο Σκοπιανό το θέμα είναι πιο απλό. Φαίνεται ότι η υπηρεσιακή κυβέρνηση που σύντομα θα αναλάβει την εξουσία μπορεί να έχει εξουσιοδότηση από τις εκεί πολιτικές δυνάμεις (και τον Γκρουέφσκι) να υπογράψει ένα συμβιβασμό και να αναλάβει αυτή το πολιτικό κόστος. Το ερώτημα βέβαια είναι κατά πόσον οι πολιτικές δυνάμεις εκείνης της χώρας είναι πρόθυμες να δεχτούν μία λύση στοιχειωδώς αποδεκτή από την ελληνική κοινή γνώμη, ιδίως την κοινή γνώμη της Μακεδονίας. Όπως είχε πει και ο Ιγνατίου, το ζήτημα και με το Κυπριακό και με το Σκοπιανό είναι ότι δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι η άλλη πλευρά είναι πρόθυμη να αποδειχτεί μία λύση που δεν είναι ταπεινωτική για την Ελλάδα. Με αυτή την κυβέρνηση που έχουμε το ερώτημα είναι κατά πόσο επιθυμεί κάτι παραπάνω από φύλλο συκής ή είναι απλά πρόθυμη να δεχτεί ότι να'ναι

2016 χωρίς ουρές

Την Τρίτη διάβασα το τελευταίο άρθρο στο πλέον πρόσφατο περιοδικό που μου ήρθε. Έτσι λοιπόν από την Τετάρτη βρίσκομαι στην πλέον σπάνια κατάσταση, να είμαι χωρίς αναγνώσιμη ύλη. Όχι πως δεν υπάρχει κάτι σπίτι να διαβάσω, τα περισσότερα βιβλία στην βιβλιοθήκη μου δεν τα έχω διαβάσει. Απλά δεν θέλω να βρεθώ πάλι όπως το τελευταίο χρόνο όπου το βιβλίο της περιβαλλοντικής πέρασε έναν χρόνο στην τουαλέτα ενώ διάβαζα όλα τα υπόλοιπα. Κάποια στιγμή την επόμενη εβδομάδα θα έρθει το επόμενο περιοδικό, έχω βρεθεί να μου έρχονται 5 ανά μήνα, το κενό θα λείψει. Ο λόγος όμως για τον οποίο δεν έχω πάρει κάποιο βιβλιό από την βιβλιοθήκη μου ήταν ότι ήθελα να καθαρίσω λίγο και το σπίτι μου. Άρχική πρόθεση ήταν ότι θα είχα επισκέπτες, αλλά εν τέλει δεν μου ήρθε κανένας για Πρωτοχρονιά. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι ήθελα να αφήσω το σπίτι γεμάτο πράγματα. Έτσι τόσο χτες όσο και σήμερα κάθισα, είδα τα παλιά γράμματα και ως επί το πλείστον τα πέταξα, ελάχιστα ήταν άξιοα λόγου. Μετά έβαλα και πλυντήριο και σήμερα άλλαξα στρωσίδια. Όσο επρόκειτο να έχω επισκέπτες κρατούσα τα πλημμένα στην ντουλάπα μου ώστε να τους τα βγάλω όταν έρχονταν. Από την στιγμή που δεν ήρθε κανένας πλέον τα άλλαξα και τα παλιά είναι στο καλάθι των απλύτων. Δεν προβλέπω επισκέπτες σύντομα οπότε δεν υπάρχει αίτημα να εμφανίσω καθαρά σεντόνια σε λίγα λεπτά. Αν τυχόν έχω επισκέπτη αυτό το Σαββατοκύριακο (απίθανο αλλά επιθυμητό) απλά θα βάλω πλυντήριο πριν τον συνήθη κύκλο. Αλλιώς ούτε γάτα ούτε ζημιά, θα έχω δύο σετ καθαρά σεντόνια για όλες τις ανάγκες, τουλάχιστον για μερικές εβδομάδες εώς ότου το νέο ζευγάρι χρειαστεί αλλαγή. Φυσικά το σπίτι αυτό έχει και τις περιοδικές ανάγκες, επειδή άλλαξα και καθάρισα δεν σημαίνει ότι θα είναι έτσι ωραίο το σπίτι για πάντα. Αλλά την επόμενη φορά θα έχω λιγότερα να κάνω. Αφού πέρασαν οι ουρές αυτές μπορώ να προχωρήσω με τα επόμενα σχέδια. Έβαλα την νέα επιταγή στον λογαριασμό μου (επιτέλους!) και έτσι πλέον αφότου πληρώσω την πιστωτική μου κάρτα (ή ίσως και νωρίτερα) θα αγοράσω νέο κινητό και πακέτο με ιντερνετ. Ήδη εντόπισα το νέο πακέτο που θέλω. Κάπου την επόμενη εβδομάδα πιθανόν να μου πούνε για την επόμενη συνέντευξη για δουλειά στο Τρίγωνο. Τουλάχιστον αυτή θα είναι τηλεφωνική, ή έτσι κατάλαβα. Το νέο έτος ξεκινά μοναχικά μεν, αλλά με καλή προοπτική.