Κυριακή 14 Ιουνίου 2015

Επίσκεψη του φίλου μου στο σπίτι μου

Σε λίγες ώρες οι τράπεζες ανοίγουν Ελλάδα και θα δούμε και το επόμενο επεισόδειο του ελληνικού δράματος. Αν δεν ήταν για το πόσο γρήγορα θα επιβεβαιωθώ ή διαψευσθώ για το ότι προβλέψω, θα έγραφα άλλη μιά φορά για το δράμα μας. Εάν μέχρι την Πέμπτη ο κόσμος τρέξει στις τράπεζες να σηκώσει τους λογαριασμούς του, η υπόθεση έχει λήξει. Εάν αντιδράσει ψύχραιμα, η υπόθεση θα συνεχίσει να σέρνεται εώς... δεν ξέρω. Φτάνουμε τέλος, οι απαιτήσεις είναι ασυμβίβαστες, και μία πλευρά θα υποχωρήσει ή θα έχουμε ρήξη.

Πριν όμως φτάσουμε στο απροχώρητο δέχτηκα την επίσκεψη του Βολιώτη φίλου μου ο οποίος ήρθε με την κοπέλα του παρέα. Η συγκεκριμένη υπόθεση σέρνονταν μήνες και η όλη επίσκεψη διήρκεσε μόλις 16 ώρες, αλλά και πάλι χάρηκα πολύ, ιδίως αν λάβεις υπ'όψιν ότι ο συγκάτοικός του δεν έχει καταφέρει ακόμα να με επισκευθεί καθόλου. Ήλπιζα πραγματικά να έρθει όλο το Σαββατοκύριακο αλλά δεν ήταν εφικτό από μέρος του, ο καθηγητής του του έχωσε παραπάνω δουλειά σε σημείο που έλεγε να μην έρθει. Πάντως ήρθε αργά το μεσημέρι του Σαββάτου, περί τις 3 και έφερε την Ταϊβανέζα φίλη του. Με το που την είδα μου ήρθε στο μυαλό μία κακία που είχε πει για τις Κινέζες ο ευεργέτης μου (ή μήπως η πάλαι ποτέ γειτόνισσα;). Το να σκέφτεσαι κακίες είναι εντελώς αντιχριστιανικό και σε κάθε περίπτωση, πριν 4 χρόνια δεν ήταν δυνατόν φυσικά να αναφέρονταν σε αυτή την περίπτωση. Δυστυχώς είμαι πολύ πιο μικρός απ'ότι θα ήθελα να είμαι. Τέλος πάντων χάρηκα που ήρθε, μου έφερε και δώρο και αφού τους έδειξα το σύμπλεγμα (συμπεριλαμβανομένου και του μέρους όπου έχει δωρεάν καφέ Starbucks) του έβγαλα ψιλοβόλτα με το όχημα μέχρι Aldi και Trader Joe's να τους δείξω κάπως την πόλη και να αγοράσω και τίποτα, ιδίως αν ήθελα και κάτι. Το Σαββατοκύριακο αυτό έχει φοβερή ζέστη η οποία κορυφώθηκε χτες Σάββατο, με την θερμοκρασία υπό σκιάν να είναι 100 F ή να το πούμε αλλιώς 38 C. Αφού γυρίσαμε με τα ψώνια καθίσαμε λίγο και τους έβγαλα βολτα γύρω από την λίμνη όπου περπατήσαμε για καμιά ώρα. Τους άρεσε το τοπίο και βγάλανε αρκετές φωτογραφίες. Μετά ανεβήκαμε Brier Creek για δείπνο όπου η κοπέλα επέλεξε Ιταλικό. Έτσι πρώτη φορά πήγα το Carrino's, το οποίο δεν ήταν και τίποτα το φοβερό αλλά ούτε και τίποτα το κακό. Γενικά το Brier Creek δεν έχει πολλά Ιταλικά, η άλλη επιλογή ήταν το Brixx το οποίο ήταν γεμάτο. Εν συνεχεία γυρίσαμε σπίτι, αλλάξαμε, έκανα μπάνιο και τους κατέβασα στο κέντρο τόσο για βόλτα όσο και για έξοδο. Πρώτα τους πήγα Glenwood, όπου είχα πάει και το προηγούμενο βράδυ για κατόπτευση. Μετά πήγα στο πολύ κέντρο το οποίο επίσης είχα κατασκοπεύσει την προηγουμένη. Το Warehouse Distρict το άφησα για άλλη φορά, ήδη είχαμε περπατήσει σχεδόν μία ώρα και για να μην φάω πόρτα είχα φορέσω πολιτικά παππούτσια το οποία πονούσαν. Όχι πως ήμουν ο μόνος, και η κοπέλα είχα ακατάλληλα υποδήματα και πονούσε. Από το ιντερνετ είχαμε δει πως το Mosaic είχε νύχτα house με δύο πίστες, και έτσι καταλλήξαμε εκεί παρότι στην αρχή δεν ξέραμε που ήταν. Απεδείχθει κοντά στην Glenwood. Το μαγαζί μέσα ήταν ωραίο και κλιματιζόμενο αλλά με λίγο κόσμο. Η δεύτερη πίστα ήταν έξω, στους 33-34 βαθμούς και χωρίς χώρο να χωρέψει, απλά είχε έναν dj και ναργιλέδες να καπνίζουν οι αμερικανοί. Ψιλομπήκε κόσμος, όχι όμως πως ποτέ γέμισε όσο ήμασταν μεσα. Το πρόγραμμα ωραίο, κάποιοι λίγοι χόρευαν και μάλιστα δύο θα τολμούσα να πώς καλύτερα από εμένα, ιδίως διότι δεν είμαι της λογικής του περιστρεφόμενου δερβίση. Φύγαμε προς τις 12.15 και πήγαμε εν τέλει στο Alchemy το οποίο ήταν γεματο. Παρεπιπτόντως πουθενά δεν πληρώσα είσοδο. Το πρόγραμμα ήταν πιο Mainstream και το γύριζε σε RnB κατά καιρούς, αλλά είχε πολύ κόσμο. Δυστυχώς ο αερισμός ήταν προβληματικός, ίδρωσα πάρα πολύ όπως όμως έγινε και στο άλλο μαγαζί. Καθίσαμε εώς τισ 1.40 περίπου και γυρίσαμε σπίτι, με τα πόδια μου να πονάνε λόγω των ακατάλληλων για χορό παππουτσιών. Το πρωϊ στις 8 φύγανε, και εγώ συνέχισα ύπνο πίσω στο κρεββάτι (εώς τότε ήμουν στον καναπέ μου).

Γενικά το κέντρο απεδείχθει γεμάτο κόσμο και με όλες τις επιλογές μουσικής που θα ήθελες. Το σχόλιο του φίλου μου ήταν ότι αν το έφερνε τον Ιρανό φίλο του θα μου έρχονταν μουσαφίρης κάθε ΣΚ, πράγμα που δεν θα με πείραζε. Το άλλο που είχα να πω ήταν ότι είχε περισσότερους άσπρους απ'ότι είχα δει όταν είχα βγει την Μαύρη Παρασκευή αλλά και η αναλογία φίλων ήταν χειρότερη απ'οτι όταν είχα πάει στο Coglin's. Στο μαγαζί εκείνο του κέντρου και οι κοπέλες ήταν φιλικότερες, χόρευαν μαζί σου, όχι σαν αυτές που είδα χτες το βράδυ. Δύο σκέψεις μου δημιουργήθηκαν, που ήταν άραγε αυτός ο κόσμος Μαύρη Παρασκευή και άραγε αν πήγαινα στο Chapel Hill, όπου έχει πολυ περισσότερες κοπέλες, έχει κανένα μέρος με house; Ας ρωτήσω τον σχετικότερο εκεί φοιτητή. Τις Παρασκευές, αν δεν έχω μουσαφίρη (οι οποίοι είναι πάντα ευπρόσδεκτοι) δεν πρόκειται να βγαίνω από το σπίτι πριν τις 11 λόγω τηλεόρασης. Πάντως χωρος υπάρχει να πάω, πιθανόν και μόνος. Το πιο ευχαριστη είδηση από το ταξίδι την ακουσα όταν έφευγε ο φίλος μου, ότι θα μου έρθει και ο συγκάτοικός του και ότι λέει να κάτσει 5 μέρες. Ευπρόσδεκτος όποτε έρθει

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου