Πέμπτη 5 Φεβρουαρίου 2015

Δεύτερο ταξίδι στο Blacksburg

Το Σαββατοκύριακο ανέβηκα στο παλιό λημέρι μου για δεύτερη φορά μετά την οριστική αποχώρηση. Πρακτικά δεν πρόκειται να ακολουθήσουν πολλά παρόμοια ταξίδια διότι απλά οι φίλοι σταδιακά τελειώνουν και φεύγουν. Μετά από τον διαγωνισμό τσίλι στο οικιστικό συγκρότημα όπου παραέφαγα και φούσκωσα την κοιλιά μου πάλι, έφτιαξα βαλίτσα, γέμισα το όχημα την επομένη το πρωϊ και μετά πήγα δουλειά. Έφυγα από την δουλειά κατευθεία για Blacksburg όπου έφτασα μερικές ώρες αργότερα. Έμεινα για πρώτη φορά στο σπίτι των κολλητών μου. Πρώτη μου εντύπωση μπαίνοντας μέσα στο σπίτι ήταν το χαλί. Καθότι ήμουν εκεί την πρώτη ημέρα που μετακόμισαν και θυμάμαι την χρώμα και υφή είχε, το οτι ήταν πια σε παρόμοιο χρώμα με το δικό μου φεύγοντας από το σπίτι με κατέπληξε, ιδιως διότι το καθαρίζαν αυτοί τακτικότερα από εμένα. Ελπίζω η ρομποτική σκούπα να μου το διατηρήσει σε καλή κατάσταση, δεν βγαίνει πολύ σκόνη πια τις 2 φορές την εβδομάδα που καθαρίζει το οποίο ίσως σημαίνει ότι δεν μαζεύεται πολύ σκόνη σπίτι. Το ίδιο βράδυ εν τέλει βγήκαμε στο κέντρο και μάλιστα οδήγησα παρότι αρχικά δεν ήθελα, χωρίς να έχω συνειδητοποιήσει τι τρελό κρύο έκανε. Είδα εκεί τον Τεξανό φίλο μου, γυρίσαμε σπίτι και κοιμήθηκα. Την επομένη ήταν η Βασιλόπιτα, αλλά πρώτα έπρεπε να φτιαχτεί το σπίτι. Μου προκάλεσε κατάπληξη το ωράριο του Κυπρίου φίλου, μετά την εμπειρία της Ολυμπιάδας προσπαθώ ενεργά να διατηρήσω τον κύκλο ημέρας νύχτας αντί να τον αντιμάχωμαι. Βοήθησα και εγώ, έστω και ελάχιστα, κυρίως οδηγόντας στα μαγαζιά για τα τελικά ψώνια, και μετά από βόλτες μου στην πόλη (κυρίως το πρωϊ) κάθισα και περίμενα τους πρώτους επισκέπτες. Ο πρώτος ήρθε πριν από την ωρά, για τον ίδιο λόγο που εγω στο πρώτο πάρτυ τότε είχα εμφανιστεί πριν την ώρα. Σταδιακά ήρθε ο υπόλοιπος κόσμος και φάγαμε, ήπια και την Άρτα φοβερίσαμε. Οι προπτυχιακοί μετά θα έβγαιναν και μου απαγόρευσε ο οικοδεσπότης να τους ακολουθήσω αμέσως, με αποτέλεσμα να τσαντιστώ. Μάλιστα κρατούσε και την εγκυμονούσα φίλη σπίτι παρότι ήθελε όπως έβλεπα να φύγει, με αποτέλεσμα να ανυπομονώ και να τσαντίζομαι. Αργότερα όταν εν τέλει φύγαμε και βρήκαμε τους μικρόυς στο κέντρο συνειδητοποίησα ότι είχε μειωμένο καταλογισμό λόγω κατανάλωσης αιθανόλης και χρειάζονταν πραγματικά κάποιον να τον οδηγήσει. Πάντως κάνοντας τον καλό Σαμαρείτη δεν πήγα σε σπίτι απ'όπου ξεκίνησαν οι μικροί και δεν γνώρισα και καμία εκεί. Η έξοδος στο κέντρο συνοδεύτηκε από χορό από μέρος μου αν και στο τέλος εκτός από οδηγός ήμουν και ο μνήμων ορισμένων που με ακολούθησαν και δεν θυμόνταν την επομένη τίποτα. Κυριακή πρωϊ σηκώθηκα αργά τύπου 11, οι φίλοι μου ακόμα αργότερα (ο τελευταίος αργά το απόγευμα 5 μμ) και βγήκα και περπάτησα και εν τέλει πήγα βόλτες αρκετές. Το απόγευμα είχαμε παραγωγική παρέα και συζήτηση. Δευτέρα πρωϊ μετά από την πρωϊνή κλήση έπεσα λίγο, βρήκα τους καθηγητές και μετά έφυγα για Raleigh, αφότου είχα χαιρετίσει τους φίλους και οικοδεσπότες. Θα χαρακτήριζα το ταξίδι ευχάριστο και παραγωγικό αν και παχυντικό διότι έφαγα τον άμπακα. Έκτοτε έπιασα πάλι την γυμναστική η οποία έχει μάλλον ορατά αποτελέσματα, τουλάχιστον δεδομένου του πόσο γυμναζομαι (όχι τόσο πολύ). Αν όλα πάνε καλά θα πάω είτε Street Fair είτε Πάσχα. Τρεις φορές το ακαδημαϊκό ετός επί 2 εώς τρία το πολύ χρόνια, τόσο θα είναι που θα δω το Blacksburg. Ελπίζω να βρω παρέα ενδιάμεσα στο Raleigh και οι διάφορες υποσχέσεις του τύπου για επίσκεψη ή να με φτιάξουν με εδώ παρέα να πραγματοποιηθούν.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου