Απο την τελευταία ανάρτηση έγιναν αρκετές εξελίξεις σπίτι, Ελλάδα αλλά και Αμερική. Κατ'αρχήν ο σταθερός υπολογιστής πάλι δεν δουλεύει, ή μαλλον δεν εκκινεί. Προτιμώ να αγοράσω καινούργιο το νέο έτος παρά αυτή τη στιγμή. Μπορεί πάλι να ξαναφτιάξει, έστω και προσωρινά, πάντως όπως ανακάλυψα και με την ρομποτική σκούπα οι παραδόσεις αργούν τέτοια εποχή. Η ρομποτική μου σκούπα ήρθε προχτές και είμαι ενθουσιασμένος με αυτή. Καθάρισε χτες κανονικά όλο το σπίτι, μάζεψε πολλή βρώμα και δεν χρειάστηκε να κουνήσω το δαχτυλάκι μου. Σήμερα είχα προγραμματίσει να σκουπίσει ενώ έλειπα, καθάρισε κανονικά με λιγότερη βρώμα στο δοχείο. Το άδειασα και ξαναρύθμισα το πρόγραμμα ώστε να μην καθαρίσει το Σαββατοκύριακο: κατ'αρχήν μάλλον θα είμαι στο σπίτι και δεν την θέλω στα πόδια μου, κατα δεύτερο καθώς δεν γέμισε το δοχείο σκόνης μάλλον δεν έχει τόση βρώμα το σπίτι. Η αρχική μου πρόθεση και προγραμματισμός ήταν να καθαρίζει κάθε μέρα αλλά μερικές φορές την εβδομάδα φαίνεται να αρκεί. Αφού έλυσα αυτό το πρόβλημμα, καιρός για τα επόμενα.
Στην Ελλάδα φυσικά η μεγάλη είδηση είναι η επίσπευση της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Από την μία η τρόικα δεν άφηνε να λήξει η αξιολόγησει για κυρίως πολιτικούς λόγους θέτοντας όρους που δύσκολα μπορούσε να δεχτεί η κυβέρνηση, από την άλλη κυβέρνηση δύσκολα δέχονταν να πάρει δραστικά μέτρα και το να πάρει δραστικά μέτρα σήμαινε ότι έκανε δυσκολότερο να μαζέψει την πλειοψηφία των 180. Βασικό αίτιο της σκληρότητας της τρόικας ήταν το να στείλει μύνημα σε Podemos και συναφείς εκτός συνόρων: η "άλλη Ευρώπη" δεν μπορεί να σημαίνει δημοσιονομικός εκτροχιασμός με δικά μας δανεικά. Η κυβέρνηση Σαμαρά έχει καταφέριε θαύματα στην οικονομία αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν περάσει στην πραγματική οικονομία. Στην Ελλάδα μάλιστα περνάω στην πραγματική οικονομία σημαίνει κυρίως αυξήσεις, ο Ανδρέας έμαθε τον κοσμάκη να μην είναι ευχαριστημένος αν δεν έχει τουλάχιστον 20% αύξηση κάθε χρόνο και μισθό για να καλύψει την κάθε πιθανή και απίθανη καταναλωτική ανάγκη. Όπως ο Καραμανλής έχασε τις εκλογές του 2010 με το "λεφτά υπάρχουν" του Γιωργάκη, έτσι και ο Σαμαράς είναι ικανός να χάσει τις εκλογές, αν γίνουν, με ένα παρομοίως λαϊκιστικό μύνημα από το ΣΥΡΙΖΑ. Άραγε ο ελληνικός λαός είναι αρκετά ώριμος να κατανοήσει ότι όταν οι αγορές σου κλείνουν την πόρτα, οι παροχές με δανεικά γίνονται αδύνατες; Η καλύτερη λύση θα είναι να μην οδηγηθούμε σε εκλογές αλλά να εκλεγεί ο Δήμας. Το μέγα ερώτημα είναι ουσιαστικά πόσες ψήφους μαζέψει στην πρώτη εκλογή, αυτή την στιγμή φαίνεται να είναι προς τις 165. Εάν πάει στις 170+ το παιχνίδι έχει κερδιθεί, θα έχουμε μία λιγότερο αλγεινή αίσθηση από το 1965 αλλά και πάλι μιλάμε για διάσπαση πολιτικών κομμάτων. Τα θνήσκοντα ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ έχουν σοβαρό ζήτημα επιβίωσης και οι βουλευτές έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε άμεση εξαφάνιση ή άλλους 18 μισθούς και σύνταξη, με ενδεχόμενη μάλιστα κάθοδο με συστήμικα κόμματα. Αυτοί που βούτηξαν από το ΛΑΟΣ τα πήγαν καλύτερα από τον πρόεδρό του. Μάλιστα κυκλοφορεί στα ιστολόγια ότι επίκειται ιστορία διαφθοράς αλλά Καρατζαφέρης.
Στην Αμερική η σοβαρή και καλή είδηση είναι ο νέος προϋπολογισμός και η άυξηση 500 εκατομμυρίων που δίνει στην NASA. Η όλη υπόθεση Αμερικάνικος προϋπολογισμός βέβαια έχει και αρκετή συναλλαγή, αλλά σε σχέση με την Ελλάδα η υπόθεση βρωμάει λιγότερο. Εάν μάλιστα τις τροπολογίες δεν τις έγραφε η Citibank, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα, αλλά σε αυτή την χώρα αρκετοί δεξιά του κέντρου βλέπουν την αγορά ως θεότητα την οποία οφείλουν να λατρεύουν. Πριν παρεξηγηθώ (βλ προηγούμενη παράγραφος) δεν ανήκω σε αυτούς, απλά όταν όλοι σου λένε πας στον γκρεμμό, καλύτερα να τους ακούσεις. Όχι όμως να κάθεσαι να να φιλάς κατουρρημένες ποδιές για να μυριστείς τι καπρίτσιο τους κατέβεις να το ικανοποιήσεις πριν το διτυπώσεις, όπως κάνει η Αμερικανική δεξιά
Στην Ελλάδα φυσικά η μεγάλη είδηση είναι η επίσπευση της διαδικασίας εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας. Από την μία η τρόικα δεν άφηνε να λήξει η αξιολόγησει για κυρίως πολιτικούς λόγους θέτοντας όρους που δύσκολα μπορούσε να δεχτεί η κυβέρνηση, από την άλλη κυβέρνηση δύσκολα δέχονταν να πάρει δραστικά μέτρα και το να πάρει δραστικά μέτρα σήμαινε ότι έκανε δυσκολότερο να μαζέψει την πλειοψηφία των 180. Βασικό αίτιο της σκληρότητας της τρόικας ήταν το να στείλει μύνημα σε Podemos και συναφείς εκτός συνόρων: η "άλλη Ευρώπη" δεν μπορεί να σημαίνει δημοσιονομικός εκτροχιασμός με δικά μας δανεικά. Η κυβέρνηση Σαμαρά έχει καταφέριε θαύματα στην οικονομία αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν περάσει στην πραγματική οικονομία. Στην Ελλάδα μάλιστα περνάω στην πραγματική οικονομία σημαίνει κυρίως αυξήσεις, ο Ανδρέας έμαθε τον κοσμάκη να μην είναι ευχαριστημένος αν δεν έχει τουλάχιστον 20% αύξηση κάθε χρόνο και μισθό για να καλύψει την κάθε πιθανή και απίθανη καταναλωτική ανάγκη. Όπως ο Καραμανλής έχασε τις εκλογές του 2010 με το "λεφτά υπάρχουν" του Γιωργάκη, έτσι και ο Σαμαράς είναι ικανός να χάσει τις εκλογές, αν γίνουν, με ένα παρομοίως λαϊκιστικό μύνημα από το ΣΥΡΙΖΑ. Άραγε ο ελληνικός λαός είναι αρκετά ώριμος να κατανοήσει ότι όταν οι αγορές σου κλείνουν την πόρτα, οι παροχές με δανεικά γίνονται αδύνατες; Η καλύτερη λύση θα είναι να μην οδηγηθούμε σε εκλογές αλλά να εκλεγεί ο Δήμας. Το μέγα ερώτημα είναι ουσιαστικά πόσες ψήφους μαζέψει στην πρώτη εκλογή, αυτή την στιγμή φαίνεται να είναι προς τις 165. Εάν πάει στις 170+ το παιχνίδι έχει κερδιθεί, θα έχουμε μία λιγότερο αλγεινή αίσθηση από το 1965 αλλά και πάλι μιλάμε για διάσπαση πολιτικών κομμάτων. Τα θνήσκοντα ΔΗΜΑΡ και ΑΝΕΛ έχουν σοβαρό ζήτημα επιβίωσης και οι βουλευτές έχουν να επιλέξουν ανάμεσα σε άμεση εξαφάνιση ή άλλους 18 μισθούς και σύνταξη, με ενδεχόμενη μάλιστα κάθοδο με συστήμικα κόμματα. Αυτοί που βούτηξαν από το ΛΑΟΣ τα πήγαν καλύτερα από τον πρόεδρό του. Μάλιστα κυκλοφορεί στα ιστολόγια ότι επίκειται ιστορία διαφθοράς αλλά Καρατζαφέρης.
Στην Αμερική η σοβαρή και καλή είδηση είναι ο νέος προϋπολογισμός και η άυξηση 500 εκατομμυρίων που δίνει στην NASA. Η όλη υπόθεση Αμερικάνικος προϋπολογισμός βέβαια έχει και αρκετή συναλλαγή, αλλά σε σχέση με την Ελλάδα η υπόθεση βρωμάει λιγότερο. Εάν μάλιστα τις τροπολογίες δεν τις έγραφε η Citibank, τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα, αλλά σε αυτή την χώρα αρκετοί δεξιά του κέντρου βλέπουν την αγορά ως θεότητα την οποία οφείλουν να λατρεύουν. Πριν παρεξηγηθώ (βλ προηγούμενη παράγραφος) δεν ανήκω σε αυτούς, απλά όταν όλοι σου λένε πας στον γκρεμμό, καλύτερα να τους ακούσεις. Όχι όμως να κάθεσαι να να φιλάς κατουρρημένες ποδιές για να μυριστείς τι καπρίτσιο τους κατέβεις να το ικανοποιήσεις πριν το διτυπώσεις, όπως κάνει η Αμερικανική δεξιά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου