Απο International Street Fair σε νέες περιπέτειες

Η International Street Fair είναι ένα μεγάλο παζάρι όπου οι διεθνείς οργανώσεις του πανεπιστημίου πουλάνε την πραμάτειά τους (κυρίως φαϊ) και βγάζουν χρήμα. Φέτος ήταν η 5η κατα σειρά εκδήλωση που συμμετείχα. Η δουλειά μου ήταν να κουβαλάω πράγματα από το μαγαζί που τα ψήναμε στον πάγκο μας. Φέτος ένας φίλος δεν συμμετείχε στην γιορτή διότι μάλωσε με τον οργανωτή, σε σχέση με το τι είχε γίνει το 2010 που μετα βίας βγάλαμε την γιορτή ύστερα από το μεγάλο μάλωμα, πάλι καλά, μικρή απώλεια. Στο τέλος της ημέρας βρέθηκα με χτυπημένο πόδι, αφυδάτωση, ίσως και ελαφρά ηλίαση. Μικρή η ζημιά, σταδιακά ανέκαμψα. Το θέμα ήταν ότι γύρισε ο καιρός και η υγρασία δεν ήταν καλή για το χτυπημένο πόδι. Καθότι επιτέλους είχα την ευκαιρία, προσκάλεσα τους φίλυος για τελικό πάρτυ αποφοίτησης σπίτι μου αυτό το Σάββατο. Φυσικά ενδιάμεσα έχω να φτιάξω το σπίτι μου. Δεν ξέρω γιατί αλλά τελευταία έχω αρκετή δυσκολία να κοιμηθώ καλά, είναι μάλλον άγχος αλλά για το τι; Η δουλειά προχωράει με άλματα και χάσματα, ούτε το αφεντικό μου είναι εντελώς βέβαιο ποιος είναι ο τελικός προορισμός. Πάντως με δεδομένους τους σκοπούς κάνω ότι μπορώ να παράγω θετικό αποτέλεσμα. Σε δύο εβδομάδες αποφοιτώ, έρχονται και οι γονείς και η αδερφή μου. Μετά δεν ξέρω, βλέπουμε. Όπως και άλλες φορές, το τέλος των σπουδών μου προκαλεί αμηχανία