Θλιβερή κατάντια

Στις αρχές του καλοκαιριού ήλπιζα ότι όπως πέρυσι θα μπορούσα να περάσω ένα σημαντικό μέρος του εκτός Blacksburg. Σήμερα μπήκε η οριστική ταφόπλακα στην επιθυμία μου: ούτε καν στην New River Valley Fair δεν θα πάω, πόσο μάλλον σε κάποια σοβαρή απόσταση. Χτες βγήκα και περπάτησα το απόγευμα ππος το κέντρο. Το μόνο συμπέρασμα που έβγαλα είναι το πόσο έχω σιχαθεί να βλέπω την ίδια θέα της κεντρικής οδού. Δυστυχώς υπάρχουν μόνο δύο βόλτες που μπορείς να κάνεις στην περιοχή χωρίς αμάξι, είτε προς το κέντρο είτε το Huckleberry Trail. Και τις δύο τις έχω κάνει τόσες άπειρες φορές αυτό το καλοκαίρι που τις σιχάθηκα. Εν συνεχεία η επόμενη βόλτα είναι να κατέβεις στα μαγαζιά στο Christiansburg με το αμάξι. Και αυτή την έχω κάνει υπερβολικές φορές, απλά λιγότερο από τις προηγούμενες. Οι υπόλοιπες διαδρομές απαιτούν σοβαρή οδήγηση. Οι Αμερικανοί υμνούν το τοπίο και τα μονοπάτια της περιοχής, χώρις να συνειδητοποιούνε το πόσο παλαβό είναι το να χρειάζεσαι τουλάχιστον 30 λεπτά οδήγηση σε κάθε κατεύθυνση για να πας να περπατήσεις στο μονοπάτι. Αν είχε λεωφορεία θα ήταν πιο προσβάσιμα. Ουσιαστικά αυτό στο οποίο ελπίζεις είναι το να πας σε κανένα πανηγύρι, όχι τόσο για την γιορτή αλλά για να αλλάξει το τοπίο. Όπως όμως είδα και στο Ορλάντο είναι καταθλιπτικότατο το να είσαι σε μία γιορτή μόνος σου όταν όλοι οι άλλοι είναι με παρέα. Ρώτησα τους εδώ στενούς μου φίλους αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει κανένας διαθέσιμος. Ο ένας δεν βλέπει πολύ ενδιαφέρον το να πάει για 3η συνεχόμενη χρονιά να δει τα ίδια ιδιώς όταν είναι αρκετά απασχολημένος. Η αιτιολογία είναι αρκετά λογική, όταν κατά τη διάρκεια του εξαμήνου ήμουν αρκετά πιο απασχολημένος με μαθήματα και συναφή, δεν είχα και πολύ διάθεση και κουράγιο για έξοδο από την πόλη. Όταν πρωτοβγήκα στο Spring Break για βόλτα στο κέντρο, είδα πολλές αλλαγές και ήταν ενδιαφέρουσα η διαδρομή. Τώρα που έχω χρόνο έχω σιχαθεί να είμαι εδώ διότι παραέκανα την βόλτα. Οι λοιποί είναι αρκετά απασχολημένοι επίσης ή όχι τόσο στενοί φίλοι ώστε να ενδιαφέρονται. Έχω βρεθεί με δύο πολύ άσχημες επιλογές, είτε να μείνω απλά στην πόλη και κάθε ημέρα να πεθαίνω λίγο, είτε να πάω στην γιορτή μόνος, να αλλάξω τοπίο μεν αλλά να με βαρέσει κατακούτελα η έλλειψη παρέας. Καθότι έχω πάει ήδη 3 φορές ξέρω πως όλοι θα είναι με φίλους και θα είμαι σαν τη μύγα μες το γάλα. Ο ευεργέτης μου έβγαινε αρκετές φορές τον χρόνο από την πόλη αλλά είχε ένα μεγάλο κοινωνικό δίκτυο παντού, όπου και να πήγαινε είχε εκεί παρέα. Δυστυχώς δεν ισχύει το ίδιο στην περίπτωσή μου, δεν έχω παρέα πουθενά. Πραγματικά χρειάζομαι πολύ κουραγιο και δεν ξέρω που θα το βρω...