Μία φορά τον χρόνο το Πανεπιστήμιο έχει μία γιορτή στον δρόμο όπου οι διεθνείς (και μη) φοιτητές εαρτάζουν τον πολιτισμό τους και πουλάνε το φαϊ τους. Φέτος καθότι δεν είχαμε άλλα έσοδα είπαμε να μεγιστοποιήσουμε τα έσοδα από το συγκεκριμένο συμβάν. Φυσικά αυτό σήμαινε πολλή δουλειά αλλά με λίγη οργάνωση όλα τα καταφέρναμε. Ο πρόεδρος έβαλε τον εαυτό του υπεύθυνο (καθότι κανένας άλλος δεν ήταν πρόθυμος) και ξεκινήσαμε με πρόθεση να πουλήσουμε φραππέδες, σουβλάκια, τυρόπιτα και μπακλαβά σε ικανοποιητική ποσότητα ώστε να γεμίσουμε το ταμείο. Απεδείχθει ότι υπάρχει μέγιστο το οποίο μπορείς να εισπράξεις και έτσι του χρόνου πάμε προς βελτιστοποίηση παρά μεγιστοποίηση αλλά τουλάχιστον μάθαμε ορισμένα πράγματα.
Στις δύσκολες περιτπώσεις φαίνεται ο ηγέτης, ιδίως όταν πρόκειται για αρχηγό ελλήνων. Μπορεί στο παρελθόν να είχαμε τόσο χαρισματική ηγεσία ώστε όλα να κυλούσαν ρολόι αλλά αυτό δεν ίσχυσε φέτος. Αν μη τι άλλο τέτοια ηγεσία σπανίζει γενικότερα. Από την στιγμή που γύρισα από την Βαλτιμόρη είχα τον χρόνο και έτσι πήρα την ευθύνη της προετοιμασίας. Πήγα στο μαγαζί όπου είχα δουλέωει και πριν 3 χρόνια εν το μέσω χιονοθύελλας την Πέμπτη. Ναι, χιονοθύελλα, σήμερα μπορεί να έχει τόση ζέστη που έβαλα πλέον θερινά ρούχα και σκεπάσματα αλλά την Πέμπτη έριξε πολύ χιόνι. Το πρωί παρέλαβα και πλήρωσα τις παραγγελίες μας, το απόγευμα κάθισα και έφτιαχνα κοτοσουβλάκια. Τρύπησα με τα καλαμάκια τα δαχτυλά μου αλλά από ένα σημείο και μετά είχα παρέα που βοήθησε. Για την παρέα το κάνω, η κοινονοικοποίηση είναι από τα πλέον ευχάριστα πράγματα. Αργότερα ήρθε η δεύτερη βάρδεια η οποία έκαν χοιρινά σουβλάκια και μετά από λίγη δουλεία πήγα και την έπεσα. Εκείνη την ημέρα άλλαξα 3 ζευγάρια κάλτσες, τόσο χάλια το χιόνι
Την επομένη ο πρόεδρος προτείνει και η πλειοψηφία αποδέχεται να φήσουμε από το βράδυ εκείνο τα σουβλάκια. Τους είπα ότι το Cranwell δεν ελέγχει τόσο όσο φοβούνται, ότι ποτέ δεν το έχουμε κανει και ότι δεν θα είναι ευχάριστο το αποτέλεσμα αλλά δεν με άκουσαν όσο και αν επέμενα εντόνως. Σε κάθε περίπτωση πήγα για να ετοιμάσω κρεμμύδια και ντομάτες και να κάνω παρέα κατά την διάρκεια της προετοιμασίας. Μου έρχονταν να τα εγκαταλείψω σαν ορισμένους στο παρελθόν και να τους αφήσω να κόψουν το λαιμό τους, αλλά μέχρι τέλους επικράτησαν ψυχραιμότερες σκέψεις, δεν είμαι τόσο εγωιστής. Βοήθησα και κατάλαβαν ορισμένοι ότι δεν είμαι control freak απλά έμπειρος ως προς το τι έχουμε αναλάβει. Πήγα το φαΐ στο φορτηγό ψυγείο και μετά σπίτι, με αφησαν τουλάχιστον να μην ξυπνήσω και τόσο νωρίς, δεν ήμουν για 3η συνεχόμενη χρονιά το θύμα που κάνει check in. Αν και δεν ήμουν εθελοντής ως προς αυτό την επομένη λειτούργησα ως floater ποθ κουβαλούσε το υπόλοιπο κρέας (διότι φυσικά το να ψήσουν όλο ήταν αδύνατον) και λοιπά προϊόντα από τον χώρο προετοιμασίας εώς το τραπέζι. Σε ένα σημείο το μεσημέρι που δεν με άφησαν να δω την γιορτή σήκωσα ψηλά τα χέρια και αρνήθηκα. Κάθισα κάπου 2 ώρες στην γιορτή, την είδα και βοήθησα στο τραπέζι και μετά πήγα με παρέα να φέρουμε πράγματα από το σούπερ μάρκετ. Στο τέλος της ημέρας πήγα και βοήθησα να καθαρίσουμε και ύστερα πήγα στο ποτό. Δεν βγάλαμε τον στόχο μας αλλά τουλάχιστον βγάλαμε περισσότερα από πέρυσι. Εκείνο το βράδυ ο ευεργέτης μου έκανε after party για το διδακτορικό του. Δεν κοιμήθηκα νωρίς παρότι πτώμα, πήγα και συμμετείχα στην χαρά του. Το περιεργότερη ήταν ότι πηγαίνοντας στο σπίτου ένα κορίτσι άρχισε να μου μιλά, αλλά φοβερά κουρασμένος όπως ήμουν και κουβαλόντας και αλκοόλ δημοσίως ήμουν εξαιρετικά επιφυλακτικός στο να συζητήσω. Έκτοτε προσπαθώ να ξεκουραστώ αλλά μόνο τώρα νιώθω πλέον αρκετά ξεκούραστος να ηρεμήσω. Του χρόνου τους εύχομαι να τα καταφέρουν καλύτερα, καλώς εχόντων των πραγμάτων φεύγω τον Δεκέμβριο
Στις δύσκολες περιτπώσεις φαίνεται ο ηγέτης, ιδίως όταν πρόκειται για αρχηγό ελλήνων. Μπορεί στο παρελθόν να είχαμε τόσο χαρισματική ηγεσία ώστε όλα να κυλούσαν ρολόι αλλά αυτό δεν ίσχυσε φέτος. Αν μη τι άλλο τέτοια ηγεσία σπανίζει γενικότερα. Από την στιγμή που γύρισα από την Βαλτιμόρη είχα τον χρόνο και έτσι πήρα την ευθύνη της προετοιμασίας. Πήγα στο μαγαζί όπου είχα δουλέωει και πριν 3 χρόνια εν το μέσω χιονοθύελλας την Πέμπτη. Ναι, χιονοθύελλα, σήμερα μπορεί να έχει τόση ζέστη που έβαλα πλέον θερινά ρούχα και σκεπάσματα αλλά την Πέμπτη έριξε πολύ χιόνι. Το πρωί παρέλαβα και πλήρωσα τις παραγγελίες μας, το απόγευμα κάθισα και έφτιαχνα κοτοσουβλάκια. Τρύπησα με τα καλαμάκια τα δαχτυλά μου αλλά από ένα σημείο και μετά είχα παρέα που βοήθησε. Για την παρέα το κάνω, η κοινονοικοποίηση είναι από τα πλέον ευχάριστα πράγματα. Αργότερα ήρθε η δεύτερη βάρδεια η οποία έκαν χοιρινά σουβλάκια και μετά από λίγη δουλεία πήγα και την έπεσα. Εκείνη την ημέρα άλλαξα 3 ζευγάρια κάλτσες, τόσο χάλια το χιόνι
Την επομένη ο πρόεδρος προτείνει και η πλειοψηφία αποδέχεται να φήσουμε από το βράδυ εκείνο τα σουβλάκια. Τους είπα ότι το Cranwell δεν ελέγχει τόσο όσο φοβούνται, ότι ποτέ δεν το έχουμε κανει και ότι δεν θα είναι ευχάριστο το αποτέλεσμα αλλά δεν με άκουσαν όσο και αν επέμενα εντόνως. Σε κάθε περίπτωση πήγα για να ετοιμάσω κρεμμύδια και ντομάτες και να κάνω παρέα κατά την διάρκεια της προετοιμασίας. Μου έρχονταν να τα εγκαταλείψω σαν ορισμένους στο παρελθόν και να τους αφήσω να κόψουν το λαιμό τους, αλλά μέχρι τέλους επικράτησαν ψυχραιμότερες σκέψεις, δεν είμαι τόσο εγωιστής. Βοήθησα και κατάλαβαν ορισμένοι ότι δεν είμαι control freak απλά έμπειρος ως προς το τι έχουμε αναλάβει. Πήγα το φαΐ στο φορτηγό ψυγείο και μετά σπίτι, με αφησαν τουλάχιστον να μην ξυπνήσω και τόσο νωρίς, δεν ήμουν για 3η συνεχόμενη χρονιά το θύμα που κάνει check in. Αν και δεν ήμουν εθελοντής ως προς αυτό την επομένη λειτούργησα ως floater ποθ κουβαλούσε το υπόλοιπο κρέας (διότι φυσικά το να ψήσουν όλο ήταν αδύνατον) και λοιπά προϊόντα από τον χώρο προετοιμασίας εώς το τραπέζι. Σε ένα σημείο το μεσημέρι που δεν με άφησαν να δω την γιορτή σήκωσα ψηλά τα χέρια και αρνήθηκα. Κάθισα κάπου 2 ώρες στην γιορτή, την είδα και βοήθησα στο τραπέζι και μετά πήγα με παρέα να φέρουμε πράγματα από το σούπερ μάρκετ. Στο τέλος της ημέρας πήγα και βοήθησα να καθαρίσουμε και ύστερα πήγα στο ποτό. Δεν βγάλαμε τον στόχο μας αλλά τουλάχιστον βγάλαμε περισσότερα από πέρυσι. Εκείνο το βράδυ ο ευεργέτης μου έκανε after party για το διδακτορικό του. Δεν κοιμήθηκα νωρίς παρότι πτώμα, πήγα και συμμετείχα στην χαρά του. Το περιεργότερη ήταν ότι πηγαίνοντας στο σπίτου ένα κορίτσι άρχισε να μου μιλά, αλλά φοβερά κουρασμένος όπως ήμουν και κουβαλόντας και αλκοόλ δημοσίως ήμουν εξαιρετικά επιφυλακτικός στο να συζητήσω. Έκτοτε προσπαθώ να ξεκουραστώ αλλά μόνο τώρα νιώθω πλέον αρκετά ξεκούραστος να ηρεμήσω. Του χρόνου τους εύχομαι να τα καταφέρουν καλύτερα, καλώς εχόντων των πραγμάτων φεύγω τον Δεκέμβριο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου