Πιανοντας τις ουρές

Όταν το καλοσκεφτεις δεν είναι καθόλου βέβαιο τι συμπέρασμα βγάζουν οι αναγνώστες μου για την ζώη Μου εδώ στο Blacsburg. Θα την χαρακτήριζα μάλλον βαρετή η οποία διασπάται από ενδιαφέροντα επεισόδια. Μετά το τελος της Street Fair δεν είχα τέτοια επεισόδια, με εξαίρεση ένα πάρτυ έκπληξη το Σάββατο. Θα χαρακτήριζα θλιβερό ότι από 7-8 οργανωμένα πάρτυ που έχω πάει συνολικά την τριετία που βρίσκομαι εδώ τα 3 ήταν πάρτυ έκπληξη. Η φάση λεχει αρχίσει να θυμίζει καλοκαίρι μόνο που ο κόσμος είναι ακόμα εδώ. Εν αντιθέσει με προηγούμενα εξάμηνα δεν πνίγομαι σε αυτό το σημείο και έτσι έχω χρόνο να κάνω τις χρονίζουσες δουλειές. Καθότι ούτε και το προηγούμενο εξάμηνο πνιγόμουν έχω προχωρήσει αρκετά με τις χρονίζουσες εργασίες ώστε να είναι ο φόρτος εργασίας μου σε θερινά επίπεδα. Έτσι είχα χρόνο να πάω συνάδελφο στο νοσοκομείο στο Roanoke για εξέταση σήμερα, αν και αυτό είχε σοβαρές επιπτώσεις στο πόση δουλειά κατάφερα σήμερα να κάνω. Αν είχα προθεσμία πιθανόν να είχα πανικοβληθεί, αλλά οι προθεσμίες ακόμα αργούν. Αν μάλιστα παραφορτώσει το προγραμμά μου μπορώ να δουλέψω/διαβάσω και το Σαββατοκύριακο, κάτι που αυτό το εξάμηνο σπανίζει για πρώτη φορά. Μπορώ να πω ότι για πρώτη φορά φαίνεται να αδειάζει και το μακροπρόθεσμο φορτίο μου, πράγμα το οποίο βοηθά να προχωρήσει η έρευνα. Όταν τελειώσει η φωτοερμηνία και το συνέδριο της Παρασκευής πλέον μπορώ να αρχίσω την ετοιμασία για τα τελειώματα του διδακτορικού. Έχω μπροστά να κάνω έρευνα για το συνέδριο της ASA τον Οκτώβριο, το συνέδριο Agrogeoinformatics τον Αύγουστο και θα έχω τελειώσει τις 3 δημοσιεύσεις. Βέβαια είναι πολύ πιο εύκολο να το πω από το να το κάνω, πίστευα ότι θα είχα τελειώσει την φωτοερμηνία την προηγούμενη εβδομάδα. Αλλά για πρώτη φορά έχω προχωρήσει αρκετά ώστε να φαίνεται ένα τέλος, έστω και αν είναι στη γραμμή του ορίζοντα