Οι εξεγερσεις των απογοητευμένων πτυχιούχων

Σημερα ήταν μια αρκετά απογοητευτική ημέρα. Έβαλα ορισμένους υπολογισμούς στον υπολογιστή και δεν τερματίστηκαν. Είναι εξαιρετικά ενοχλητικό να θέτεις τις παραμέτρος του υπολογισμού σωστά, να ζητάς να γίνει και στα 25 τουλάχιστον λεπτά αργότερα να σταματά λόγω bug. Πέρασα όμως την ώρα περιμένωντας τον υπολογισμό που δεν τελείωσε διαβάζοντας εφημερίδα στο ιντερνέτ. Πρώτη είδηση φυσικά είναι η Γη του Νείλου.



Η εξέγερση των μαθητών του Δεκεμβρίου του 2008 στην Αθήνα ήταν μια εξέγερση οργής όπως έχω επανειλλημένα πει. Η μαθητιώσσα νεολαία εξεγέρθηκε όχι τόσο λόγω του τραγικού θανάτου του μαθητή όσο λόγω της παντελούς έλλειψης επαγγελματικής προοπτικής της εκπαίδευσης. Σε μία εποχή όπου ο υδραυλικός βγάζει παραπάνω από τον γιατρό γιατί πρέπει να κάτσω στα σχολεία/ιδιαίτερα/φροντιστήρια, να σπαταλήσω τα πλέον παραγωγικά μου χρόνια για κάτι το άχρηστο; Είτε δώστε μας ελεύθερο χρόνο είτε δώστε επαγγελματική προοπτική στις σπουδές. Αλλιώς πείτε μας σε ποιον ισχυρό να προσκοληθούμε για να αποκτήσουμε δουλειά αφού μόνο το μέσον πλέον περνάει, όχι οι γνώσεις.

Η εξέγερση στην Τυνισία με το ίδιο μοτίβο εξελίχθηκε. Ένα απόφοιτος Λυκείου που δεν του έδιναν άδεια να πουλάει φρούτα στον δρόμο αυτοπυρπολήθηκε διότι του κατέσχεσαν τον πάγκο του και δεν είχε τρόπο να συντηρηθεί. Η αγανάκτηση των ανέργων, σε πολλές περιπτώσεις πτυχιούχων και γλωσσομαθών, απλά ξεχείλησε. Ο κόσμος κατέβηκε σε διαδηλώσεις που κλιμακώνονταν εώς ότου ο Πρόεδρος την κοπάνησε όταν ο στρατός αρνήθηκε να επεμβεί. Σήμερα οι διαδήλωσεις στην Αίγυπτο απεδείχθησαν πολύ πιο μαζικές απ'ότι περίμεναν οι διαδηλωτές τους. Υπάρχει πραγματικά τεράστια δυσαρέσκεια με το καθεστώς Μουμπάρακ. Θα είναι το 2011 ένα αραβικό 1989;

Είμαι αρκετά μεγάλος να θυμάμαι το 1989. Θυμάμαι που είχα επισκευθεί παιδάκι το Ανατολικό Βερολίνο και είχα δει τον Υπαρκτό σοσιαλισμό με αποτέλεσμα να αναρωτιέμαι, όταν το ΠΑΣΟΚ και η Αριστέρα έλεγαν να φέρουν τον Σοσιαλισμό εννούσαν να κάνουν την Ελλάδα ένα τόσο χάλια μέρος; Θυμάμαι την Πτώση του Τείχους στην Γερμανία, τον συμβιβασμό στην Πολωνία, την ήρεμη μετάβαση στην Ουγγαρία (έτσι και αλλιώς μην ξεχνάμε είχε εκλέξει προπολεμικά τον Κομμουνιστή Μπέλα Κουν) και τη λαϊκή εξέγερση στη Ρουμανία με τους θανάτους. Βέβαια στην Ελλάδα περισσότερο ασχολούμασταν με τον Κοσκωτά και τα λεφτά στα Πάμπερς αλλά το καταλάβαινα ότι τα γεγονότα ήταν κοσμοϊστορικά. Ο Μπεν Αλί έπεσε. Άραγε μετά από Ρουμανικού τύπου εξέγερση θα ακολουθήσει ο Μουμπάρακ; Τα συντηρητικά καθεστώτα του Κόλπου έπονται; Μέγα ερώτημα. Όσο υπάρχει ανεργία νέων πτυχιούχων τόσο θα τρίζουν τα καθεστώτα. Το ερώτημα είναι τι μπορούν να κάνουν για να βρουν δουλειά οι πτυχιούχοι...