Θεμα αρχης

Το εξαμηνο εφτασε στο τέλος του. Βρίσκομαι σε φάση όπου για λόγους πέραν από τον έλεγχο μου και την επιθυμία μου η δυνατοτητα μου να δουλέψω είναι πεπερασμένη. Πολύ απλά δεν μπορώ να πάω στο άλλο εργαστήριο διότι δεν έχω τον κωδικό για τις πόρτες. Έτσι λοιπόν κάθομαι και κοιτάω βιβλιογραφία, γράφω αναφορές, κοιτάω σημειώσεις και άλλα γενικότερα. Ίσως είναι καλύτερα έτσι, οταν ξαναπιάσω τα δεδομένα θα ξέρω τι να κάνω καλύτερα. Βγήκε η βαθμολογία και σε ένα μάθημα πήρα Α-. Ιδίως σε αυτό το μάθημα δεν το περίμενα. Γενικότερα αυτό το εξάμηνο πήγα από το μηδέν στο κάτι. Έχω πλέον κάτι να παρουσιάσω και αυτό μου δίνει μία ασφάλεια.

Αυτό το εξάμηνο έχω κάνει μία μεγάλη πρόοδο και στις διαπροσωπικές μου σχέσεις. Φαίνεται ότι έχω βρει φίλο αν και ακόμα χρειάζεται καλλιέργεια. Με λίγο κόπο θα το καταφέρω. Πλέον η πάλαι ποτέ γειτόνισσα έχει αρχίσει και με κατανοεί. Καταλαβαίνει πότε το σχόλιο μου είναι σχόλιο, πότε έμμεσο ερώτημα και πότε παράπονο. 'Εχει δηλώσει επανειλλημένα ότι με βλέπει σαν τον μεγάλο της αδερφό εδώ στο Blacksburg, πρέπει να ΜΗΝ κάνω το λάθος να την βλέπω σαν την μικρή αδερφή μου. Η αδερφή μου με ξέρει πολύ καλύτερα και κυρίως με ανέχεται πολύ περισσότερο. Ξέρει τι είναι αυτό που με ερεθίζει και καταφέρνει και το αποφεύγει ή να πάρει αντισταθμιστικά μέτρα. Η εδώ γειτόνισσα δεν έχει φτάσει σε αυτό το επίπεδο κατανόησης, εάν τις συμπεριφερθώ όπως της αδερφής το μόνο που θα καταφέρω είναι να την τσαντίσω, πρέπει να της συμπεριφέρομαι καλύτερα. Γνωρίζει η αδερφή μου πως να συμπεριφέρθει όταν τις ασκήσω έντονη ψυχολογική πίεση, η γειτόνισσα δεν γνωρίζει (μάλλον διότι ο αδερφός της εξασκούσε σωματική βία όταν μάλωνανε και όχι ψυχολογική)

Καιρός να κοιτάξω τη βάση γεωπονικών δεδομένων και να την βελτιώσω. Χμμμ, τι θα γίνονταν άραγε αν βάζαμε κατσίκια να βόσκουν στα δάση της Virginia;