Το μη αναμενόμενο ταξίδι στην Ελλάδα για Πάσχα

 Πέρασα Ελλάδα το Πάσχα για πρώτη φορά μετά 15 χρόνια και θυμήθηκα τι χάνω. Το έχω πάρει απόφαση, θα αποπληρώσω το στεγαστικό δάνειο, θα μετακομίσω από το σπίτι και μετά θα το νοικιάσω και θα επανέλθω Ελλάδα. Όταν το ανέφερα στους γονείς, κοίταξαν για certificate of deposit, ή όπως το λέμε στην Ελλάδα κλειστή κατάθεση, και δίνει επιτόκιο 4%. Από την μία το εκμεταλλεύτηκα και όταν γύρισα Αμερική έκλεισα τα λεφτά μου, από την άλλη όμως έτσι ξεκίνησε η ελληνική οικονομική κρίση: μετά την κατάρρευση της Lehman brothers οι τράπεζές μας βρέθηκαν χωρίς ρευστότητα και πέρασαν την ανάγκη τους στους πελάτες λιανικής. Τώρα το πρόβλημα ομαλοποιήθηκε με τα ομόλογα Αλογοσκούφη, αλλά εκεί ήταν που ξεκίνησε η κατρακύλα της Ελληνικής οικονομίας. Η Αμερικανική οικονομία σε αυτή την φάση έχει περάσει σε δημόσια λιτότητα που προκαλεί το DOGE και έχασε την εμπιστοσύνη των αγορών με τους δασμούς και τις επιθέσεις κατά του κεντρικού τραπεζίτη από τον πρόεδρο Τραμπ. Όταν έγινε η Ελληνική κρίση αυτή ξεκίνησε από καθαρά εξωτερικά αίτια και πληρώσαμε τις αμαρτίες δεκαετιών. Ο λόγος που είμαι τώρα ΗΠΑ είναι η Αλλαγή του Ανδρέα. Η Αμερική τουλάχιστον λόγω του κεντρικού της ρόλου στην παγκόσμια οικονομία πληρώνει κατευθείαν τα λάθη της ηγεσίας, αντί να κάθεται για δεκαετίες να νομίζει ότι οι μη συμβατικές οικονομικές πολιτικές δουλεύουν διότι τα κουκουλώνανε λογιστικά. 

Για να γυρίσω στο θέμα της ανάρτησης την Παρασκευή προ του Λαζάρου παίρνω το αστικό λεωφορείο για τον σιδηροδρομικό σταθμό στο κέντρο και μετά τραίνο, λεωφορείο, επόμενο λεωφορείο και έφτασα στο LAX. Το μόνο μέσο που ήταν στην ώρα του ήταν το αστικό λεωφορείο του Φρέσνο. Όλα το υπόλοιπα είχαν καθυστέρηση, μέχρι και η πτήση για Γερμανία οπότε πρόλαβα όλα. Στο τραίνο διάβαζα τη Ναυτεμπορική από τα Ποσειδώνια η οποία έμεινε στο LAX διότι εκεί την τελείωσε. Στο λεωφορείο από Union Station για LAX με ρώτησε ένας αν ήμουν Έλληνας που πήγαινα Ελλάδα για Πάσχα διότι είδα την αναγνώσιμη ύλη μου. Έφαγα στο αεροδρόμιο ένα δοχείο noodles από το Hudson News και χάρηκα διότι βρήκα κάτι νηστήσιμο. Στο αεροπλάνο έφαγα ότι με ταϊσανε, ζυμαρικά, και είδα 4 ταινίες. Στην τελευταία, Transformers One, έκανα διαλλείματα ύπνου. Μόναχο είχε δωρεάν εφημερίδες που πήρε, αλλά αρκετά άυπνος δεν διάβασα πολύ. Η πτήση Ελλάδα γεμάτη και στο αεροδρόμιο με περίμεναν οι γονείς που με ευχαρίστησαν που ήρθα Ελλάδα. Φτάσαμε σπίτι, έφαγα, την έπεσα, και την επομένη, Κυριακή των Βαϊων, με ξύπνησε ο πατέρας και πήγαμε στον Άγιο Κωνσταντίνο. Ήταν εκεί και ο επίσκοπός μας, Πειραιώς Σεραφείμ. Έμελε να είναι η μόνη φορά που ξύπνησα πρωϊ, όλες τις επόμενες ημέρες ξύπνησα νύχτα. Ακόμα και Τρίτη του Πάσχα κάπου 6 η ώρα σηκώθηκα. Την Κυριακή των Βαϊων ήρθε η αδερφή μου σπίτι, φάγαμε αλλά έμελε να την δω μόνο στο τέλος τους ταξιδιού διότι πήγε στον Εξαπλάτανο με τον σύζυγό της. Η πεθερά της διαγνώστικε με καρκίνο και συγκινήθηκε πολύ όταν έμαθε ότι επέλεξε να έρθει να την δει αντι να περάσει το Πάσχα μαζί μου. Δεν με πειράζει, θα την δω ελπίζω Ιούλιο.

Μεγάλη Δευτέρα, πέραν από μαγαζιά, πήγα στον οφθαλμίατρο. Έκανα το κανονικό τεστ που στην Αμερική θα το έκανα μετά μήνες και τα μάτια μου είναι εντός ορίων. Έχω πρεσβυωπία, και με πείραξε στην πτήση διότι η μπροστινη πήγε πολύ πίσω την θέση της, η οθόνη ήρθε στα μάτια μου και έπρεπε να πάω πίσω μπας και μπορέσω να δω. Ωστόσο δεν έχω "σκότωμα" σοβαρό, δηλαδή να μου συσκοτίζονται πολύ τα μάτια. Θέλει όμως να με ξαναδεί την Ιούλιο. Η σταγόνα που μου έβαλε στα μάτια με έστειλε νοκ άουτ και με το γύρισα σπίτι έπεσα και κοιμήθηκα και σηκώθηκα πολύ νύχτα. Μεγάλη Τρίτη πήγα στον οδοντίατρο ο οποίος επίσης θέλει να με ξαναδεί τον Ιούλιο. Ωστόσο τα κατάφερα και πήγα στο Νυμφίο και ο επίσκοπός εκεί (όχι ο Πειραιώς, μάλλον ο Προκοννήσου) μας είπε μία συγκινητική ιστορία από την Τρούμπα στον Άγιο Σπυρίδωνα, από την εποχή που ο Πειραίας είχε εκδιδόμενες γυναίκες. Η Μεγάλη Τρίτη είναι η ημέρα τους. Μεγάλη Τετάρτη πήγαμε στο εξοχικό στην Εύβοια όπου περάσαμε την υπόλοιπη Μεγάλη Εβδομάδα. Πήγα στο Ευχέλαιο στο Αλιβέρι. Μεγάλη Πέμπτη πήγαμε στον Άγιο Λουκά όπου ήμασταν την υπόλοιπη εβδομάδα. Στον επιτάφιο την Μεγάλη Παρασκευή θυμήθηκα τι χάνω Αμερική. Όλο το χωριό ήταν εκεί και υποσχέθηκα ότι θα κάνει δύο ώρες όλο το χωριό. Στην Αμερική απλά πάμε στο πάρκινγκ και είμαστε μόνο οι Ορθόδοξοι, όχι όλη η κοινότητα. Τώρα δεν κάναμε τον Επιτάφιο όλο διότι οι γονείς δεν μπορούν λόγω ηλικίας και εγώ ήθελα ύπνο λόγω τζετ λαγκ. Την επομένη πρώτη Ανάσταση και το βράδυ Ανάσταση με τα πυροτεχνήματα τα μεσάνυχτα. Πυροτεχνήματα μεσάνυχτα έχω δει μόνο EDC στην Αμερική. Επίσης φάγαμε το ωραιότατο Πασχαλινό γεύμα που έφταξε η μητέρα μου. Πάντως γυρίσαμε Δευτέρα του Πάσχα Πειραιά, και την Τρίτη το βράδυ το πέρασα στης αδερφής μου.

Πέταξα Τετάρτη. Στην Φρανκφούρτη είχε καθυστέρηση στην απογείωση διότι άλλαξε ο αέρας και άλλαξαν τον αεροδιάδρομο σε όλες τις πτήσεις. Λος Άντζελες έφτασα με 45 λεπτά καθυστέρηση και περίμενα κάπου τόσο να περάσω τα σύνορα. Το λεωφορείο/τραίνο των 2.30 δεν το προλάβαινα, αλλά μπόρεσα το λεωφορείο των 4.30. Ήμουν αρκετά τυχερός που έφτασα σε φάση που είχε ακόμα αστικό λεωφορείο και έτσι ήμουν σπίτι στις 11. Έκτοτε περισσότερο κανόνισα της δουλειές που μου είχαν μείνει. Αγόρασα τρόφιμα, πήγα το αμάξι σέρβις και καθάρισα τον κήπο. Αύριο επιστρέφω στο γραφείο. Σήμερα ξύπνησα στις 5, βλέπουμε αύριο τι θα γίνει.