Με το τέλος του φεστιβάλ ξεκίνησε για μένα η διαδικασία για το πάρτυ των γενεθλίων μου. Πρώτα όμως είχα να πάω στην φθινοπωρινή συνάντηση της ΑΧΕΠΑ στο Belmont. Ήταν η πρώτη φορά που πήγα χωρίς να έχω το σπίτι των γονιών μου για να μείνω. Την επομένη του φεστιβάλ ο dj μου απάντησε το πότε ήταν διαθέσιμος. Εκ των υστέρων και ο ίδιος μου είπε ότι έπρεπε να είχε απαντήσει νωρίτερα. Ξεκίνησα με την καθαριότητα του σπιτιού. Πρώτη φορά έμελε να είναι η Παρασκευή πριν φύγω για το Belmont, όταν κάθισα σπίτι και σκούπισα όλο το σαλόνι. Στις 5 ξεκινάω το ταξίδι και φτάνω 9 παρά. Έμεινα σε ένα ξεοδοχείο στο San Carlos δίπλα από ένα αεροδρόμιο γενικής αεροπορίας. Σάββατο πρωϊ τρώω δύο πρωϊνα, ένα στο ξενοδοχείο και ένα στην εκκλησία. Είχαμε τις πρωινές και απογευματινές συνεδρίες, φάγαμε εκεί το μεσημέρι και με το που τελειώνω φεύγω. Κάπου την Πέμπτη είχα δει ότι είχαν ξεβιδώσει τα γυαλιά μου. Πάω σε έναν οπτικό δίπλα από την εκκλησία αλλά ήταν κλειστός. Φτάνω σπίτι σχεδόν 8 η ώρα και πιάνω τα τραπέζια στο σπίτι να βγάλω πράγματα. Για να μην πολυλογώ τα απογέυματα εκείνης της εβδομάδας αντί να βλέπω τηλεόραση, καθάριζα το σπίτι. Εκείνη την Τετάρτη, πριν 8 ημέρες, είδα τον Τεξανό φίλο μου ο οποίος ξεκίνησε το διδακτορικό του στο San Diego State και είχε έρθει εδώ για έρευνα. Πήγαμε σε οπτικό και το συμπέρασμα ήταν ότι δεν διορθώνεται, χρειάζεται μάλλον νέο ζευγάρι. Πέμπτη ήταν η μηνιαία συνάντηση της ΑΧΕΠΑ όπου είχαμε τον Κρητικό κύριο ο οποίος όντως αξίζει τον αρνητικό σχολιασμό που έχει κάνει ο εκτιμιτής γι'αυτόν να κάνει φασαρία. Παρασκευή, πρηγουμένη του πάρτυ, πέραν καθαριότητας έκανα και γύρο των καταστημάτων για ψώνια. Έρχεται λοιπόν το Σάββατο, εκεί που νόμιζα ότι όλα έτοιμα συνειδητοποιώ ότι έχω να καθαρίσω και άλλο τα μπάνια, αλλά μέχρι να έρθει ο dj καθάρισα τα πάντα. Είχα 5 επισκέπτες εκ των οποίων μόνο η μία είχα ξαναέρθει και μάλιστα οριακά την πρώτη χρονιά. Βλέπεις είχε αγώνα συν η αδερφή του φίλου από το Άργος που μένει πιο βόρεια παντρεύτηκε και είχε την δεξίωση στην οποία δεν ήμουν προσκεκλημένος. Μετά 8 χρόνια στο Φρέσνο τα ψιλοκαταφέρνω με τους συναδέλφους αλλά όχι με τους της εκκλησίας οι οποίοι γενικά δεν με θεωρούν αρκετά στενό για να με προσκαλέσουν. Πριν δύο χρόνια πάλι ήταν τα βαφτίσια που δεν με προσκάλεσαν. Πάντως καλά πέρασα, καθάρισα και το σπίτι αλλά την επομένη ήμουν σε πολύ πόνο. Τα πραγματικά 45α γενέθλια ήταν χτες. Με έβγαλε συνάδελφος το μεσημέρι, έφερα γλυκά στο γραφείο, μου ευχήθηκε το γραφείο και ως εκεί. Αν μη τι άλλο το φοβερό και τρομερό που έκανα χτες ήταν να πάω στο γυμναστήριο διότι έχω παραφάει. Πάντως κατάφερα και δρομολόγησα μία από τις δουλειές που είχα αφήσει για μετά το πάρτυ: το Σάββατο πάω το αμάξι σέρβις στο Pep Boys καθότι συμπλήρωσε τα χιλιόμετρα ενώ γυρνούσα. Πρέπει να βρω ευκαιρία να εμβολιαστώ και να κλείσω ραντεβού με τον οφθαλμίατρό μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου