Ταξίδι Ελλάδα δεύτερο μέρος

 Σήμερα για πρώτη φορά από την στιγμή που γύρισα ΗΠΑ δεν πήγα γυμναστήριο. Αν είχε ζέστη όπως την προηγούμενη ή όπως θα έχει την επόμενη εβδομάδα θα είχα κολυμπήσει. Ωστόσο έχει πέσει η θερμοκρασία, έστω και προσωρινά, και με ενοχλούσε η πλάτη και δεν πήγα να γυμναστώ. Αλλά θα γυρίσω εδώ στο ταξίδι μου Ελλάδα. Όταν άφησα την διήγηση ήταν χαράματα Παρασκευής, ουσιαστικά πρώτης ολόκληρης ημέρας και βρήκα το Μιρκολίμανο άδειο.

Πέρασαν ορισμένες ώρες και πήγα πρώτα στα μαγαζιά κοιτώντας εκτός των άλλων για δώρα. Βλέπω στον Σκλαβενίτη, πρώην Μαρινόπουλο, ένα βιβλιαράκι για Ελληνική μυθολογία στα Ελληνικά. Λέω ωραίο για την κόρη της συναδέλφου που μου έφτιαξε τον κήπο αλλά θα θέλει να της κάνω μετάφραση. Κοιτάω και σε άλλα σούπερ μάρκετ και σε μαγαζί με παιδικά αλλά πάλι όλα στα Ελληνικά τα βλέπω, πράγμα λογικό. Μετά από συμβουλή της μητέρας μου και της αδερφής μου τις επόμενες ημέρες πήγα στο Public και προς μεγάλη μου έκπληξη είδα το ίδιο βιβλίο στα αγγλικά όπως και ένα άλλο για την αρχαία Αθήνα. Σκέφτηκα όμως ότι το βιβλιαράκι με τα αυτοκόλλητα και παιχνίδια είναι ότι πρέπει για ένα παιδάκι πρώτης δημοτικού ενώ για ιστορία εγώ άρχισα να διαβάζω από την τρίτη δημοτικού ουσιαστικά. Έτσι εν τέλει αγόρασα το βιβλίο με τα αυτοκόλλητα στα Αγγλικά. Όταν έφτασα αργότερα στο πολυχωρικό μουσείο των Αιγών αλλά και στο βιβλιοπωλείο στο Ελευθέριος Βενιζέλος είδα έτσι βιβλία με παρόμοιο θέμα από Ελληνικούς εκδοτικούς οίκους σε Αγγλικά, Γαλλικά και Γερμανικά. Για να τα βλέπω έτσι λογικά υπάρχει αγορά από γονείς που τα αγοράζουν για τα παιδιά τους, όχι μόνο εμένα τον περίεργο που έψαχνε δώρο.

Το βασικό όμως την Παρασκευή ήταν που πήγα στον οδοντίατρο. Δυστυχώς η τερηδόνα επεκτάθηκε από την στιγμή που έπεσε το σφράγισμα και χρειάστηκε απονεύρωση. Μου έκανε την πρώτη επέμβαση εκείνη την ημέρα αλλά είπε ότι έπρεπε να ξαναέρθω την Τρίτη για την συνέχεια. Ο πατέρας που ήταν παρόν προσπάθησε να γίνει πιο νωρίς αλλά του λέει ότι δεν γίνεται. Έτσι καθότι έπρεπε να είμαι στον Κορυδαλλό την Τρίτη, δεν μπορούσαμε να πάμε Μακεδονία επί τόπου. Γυρνάμε σπίτι, το συζητάμε, και αποφασίζουμε να πάμε στην Εύβοια την επομένη για Σαββατοκύριακο. Πήρα εκείνο το απόγευμα τηλέφωνο φίλους για καφέ αλλά έλειπαν διακοπές στην επαρχία. Σάββατο πρωϊ είδα μία άδεια Τρούμπα, ανοιχτά μεν τα μαγαζιά αλλά με 10 υπαλλήλους για 15 πελάτες σύνολο (ή και ανάποδα) και κάπου μεσημέρι πάμε στο εξοχικό στην Έυβοια όπου ήταν η αδερφή μου και ο σύζυγός της να μας περιμένει. Ήταν έτοιμη να φύγουν από το πρωϊ αλλά ήθελαν να μας δουν. Αφού φάγανε φύγανε και εγώ ύστερα κοιμήθηκα. Την επομένη κάναμε διάφορα στο σπίτι, κατεβήκαμε για μπάνιο και πήραμε εφημερίδα και περιοδικό και γενικά χαλαρώσαμε. Δευτέρα δεν πήγαμε μπάνιο αλλά κάπου μεσημέρι φύγαμε. Εγώ Πειραιά περπατούσα να δω την άδεια πόλη μου. Τρίτη με το καλό πάω στο οδοντίατρο και μετά γυρνάω σπίτι και συζητάμε. Ωραίο ως ιδέα το Άγιον Όρος αλλά σε τελική ανάλυση δεν ήθελα να περάσω εκεί το δεύτερο και τελευταίο Σαββατοκύριακο Ελλάδα. Αν μη τι άλλο έκανε ζέστη και στο Όρος πρέπει να κυκλοφορείς με μακρύ παντελόνι, ακόμα και με την ζέστη καθότι μοναχική πολιτεία. Έτσι μιλήσαμε και είπαμε να πάμε στο άλλο εξοχικό στην Θάσο, εγώ και ο πατέρας. Η μητέρα έμεινε όπως ήθελε Πειραιά ενώ στην πορεία είπα να πάμε στο νέο μουσείο που εγκαινίασε ο Μητσοτάκης στην Πέλλα. Έλα που δεν εγκαινίασε μουσείο στην Πέλλα ο Μητσοτάκης. Εν τέλει με έπεισε ο πατέρας να πάμε στο πολυχωρικό μουσείο των Αιγών. Στην Βεργίνα έχει πολλά μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους και τους Τάφους τους είχαμε δει το 1993 που άνοιξαν. Εννοείται ότι έχουν ενδιάμεσα ανακαινηστεί αλλά το πολυχωρικό μουσείο δεν το είχα δει καθόλου.

Την επομένη ξεκινάμε και σταματάμε κάπου Πιερία για παύση. Εκεί μας δίνει και έναν εσωτερικό δρόμο, έξω από τον αυτοκινητόδρομο για Βεργίνα τον οποίο και παίρνουμε. Ενώ οδηγούμε και πιθανόν να χάσαμε και στροφή παίρνει τηλεφωνο η μητέρα ότι ξεχάσαμε τον φορτιστή του υπολογιστή. Φτάνουμε με το καλό Βεργίνα μέσα από όλα τα χωριά, και μου άρεσε αυτή η διαδρομή παρά τις στροφές διότι είδα πραγματική Ελλάδα, όχι απλά αυτοκινητόδρομο, τρώμε σε μαγαζί που δεν μας άρεσε και μετά πάμε στο εντυπωσιακό όντως πολυχωρικό μουσείο των Αιγών. Είναι μεν μικρό αλλά έχει και πολλά. να δεις. Είχε αναπαράσταση από την προαύλειο χώρο με θέση για 300 τουλάχιστον πίνακες, πιθανόν για να αντιγράφουν τους νόμους όταν διακυρήσονται από το παλάτι. Είχε φοβερές προθήκες με πάρα πολλά όπλα που βρήκαν στους κοινούς τάφους, κεραμικά, σκεύη όλως των ειδών και κοσμήματα βασιλισσών. Είχε την αυλή όπου γίνονταν η συνέλευση του στρατού των Μακεδόνων, το ανώτατο όργανο στο οποίο λογοδοτούσαν οι βασιλείς κάθε χρόνο. Τα εκεί μουσεία είναι ανοιχτά απόγευμα, κάτι που σπανίζει Ελλάδα, αλλά σε τελική ανάλυση είναι συμβατό με την αποστολή τους: να προβάλλουν την Ελληνικότητα της Μακεδονίας. Το μέρος αξίζει να το επισκευθεί κανείς. Εκεί κάπου άρχισα να ψάχνω και φορτιστή για τον υπολογιστή του πατέρα μου. Βλέπω στην ιστοσελίδα του Κωτσόβολου, και λέει ελάτε Νέα Σμύρνη να το πάρετε. Λίγο δύσκολο. Υπάρχει όμως και Κωστόβολος στην Βέροια και με δεδομένο ότι το Amazon που επίσης έβγαζε το κινητό δεν έχει μαγαζί με φυσική παρουσία, ο πατέρας είπε και πήγαμε στην Βέροια η οποία είναι δίπλα. Εν τέλει το δύσκολότερο ήταν να βρει ο πατέρας κάπου να αφήσει το αμάξι. Εγώ βγήκα και εν τέλει μπήκα μέσα μετά τον πρώτο γύρο που έκανε ο πατέρας διότι λέω όσο και να μην νιώθω άνετα, ο πατέρας μπορεί να μην παρκάρει ποτέ. Εν τέλει ο υπάλληλος βρήκε κατάλληλο καλώδιο, ο πατέρας βρήκε να αφήσει το αμάξι και όλα καλά. Όταν ανέφερα την δυσκολία με το παρκάρισμα, μας λέει, φανταστείτε σήμερα είναι Τετάρτη, οπότε τα μαγαζιά ήταν κλειστά. Καθότι ήμασταν Βέροια είπε ο πατέρας και πήραμε και από το διάσημο ραβανί Βεροίας παρότι δεν ήθελα και τόσο, διότι είναι πολύ γλυκά τα σιροπιαστά. Μετά φύγαμε κατευθείαν για Κάβαλα και προλάβαμε και το τελευταίο φέρυ μπώτ, αντί να τρέχουμε Κεραμωτή. Μάλιστα καθότι ήμασταν και νωρίς πρότεινα και σταματήσαμε σε έναν Μασούτη για ψώνια καθότι στον νησί φυσικά τα πάντα είναι ακριβότερα. Φτάνουμε στο νησί, οδηγούμε στο χωριό και χαλαρώσαμε. Αλλά για τα υπόλοιπα θα γράψω την επόμενη φορά.