Στο Λας Βέγκας για τρίτη φορά φέτος και η τραυματική εμπειρία

 Στις αρχές της χρονιάς θα πήγαινα στο Λας Βεγκας με τον Βολιώτη φίλο και είχα βγάλει μάλιστα και αεροπορικό εισιτήριο. Δυστυχώς δεν ευδοκίμησε καθότι η σύζυγός του άλλαξε τα σχέδια. Ωστόσο έμεινα με τμηματικό εισιτήριο, το οποίο είχε δωδεκάμηνη υποχρέωση χρήσης και έτσι πήγα αυτό το Σαββατοκύριακο. Παρασκευή πήρα μισή ημέρα αργία και πάω στο αεροδρόμιο. Μας ενημερώνουν για καθυστέρηση λόγω κίνησης στο αέρα, μας βάζουν μέσα στο αεροπλάνο και μετά μας ξαναβγάζουν και ξαναβάζουν. Φεύγουμε εν τέλει και φτάνουμε με 2 1/2 ώρες καθυστέρηση. Ευτυχώς το μόνο που είχα κανονίσει ήταν η βραδυνή έξοδος στο Jewel. Βασικό ζήτημα ήταν μόνο ότι βγήκε εκτός το πότε θα έτρωγα και έτσι έβγαλα από τον υπολογιστή τις τρεις μπάρες μου που είχα πάρει για πρωϊνό και τις έφαγα στο αεροδρόμιο. Γενικά το να πετάς στο Λας Βέγκας σε σχέση με το να οδηγείς έχει μεγάλα μειονεκτήματα. Φορτώνω το αυτοκίνητο ότι θέλω και όσο θέλω. Με το αεροπλάνο, ιδίως με την Allegiant, έχω τρελούς περιορισμούς. Παίρνω το αστικό λεωφορείο για το Virgin πρώην Hard Rock, το οποίο είναι ωραίο, σύγχρονο αλλά αρκετά μακρυά από Strip. 8 παρά θα μπορούσα να κάτσω να δω το Gold Rush, αλλά πεινούσα και πήγα δίπλα να φάω. Δίπλα επίσης έχει CVS και έτσι μπήκα πρώτα να δω φαϊ και energy drink. Κατι έλεγε το φαϊ αλλά το είχαν κλειδωμένο λόγω κλοπής. Τρισήμιση δολλάρια όμως για ενεργειακό ποτό μου φάνηκε υπερβολικό και δεν πήρα. Γυρνάω δωμάτιο, αλλάζω και ξεκινάω με τα καλά παππούτσια τα οποία με πονάνε τον κανονικό καιρό λόγω σκληράδας από πίσω για εν τέλει κάπου 40 λεπτά περπάτημα ως το Jewel. Έφτασα νωρίς και τα πόδια ήταν ήδη πληγωμένα. Αν ήταν η μουσική πάντα και ο χώρος εξαιρετικός αυτό δεν θα ήταν πρόβλημα αλλά δυστυχώς δεν ήταν. Ο DJ στο Soundcloud πετούσε μουσική που μου άρεσε, ωστόσο η μισή που έπαιζε ήταν χιπ χοπ και δεν μου άρεσε. Κάθισα εν τέλει σχεδόν ως τις δύο και ξεκίνησα την επιστροφή με τα πόδια να έχουν ήδη τραυματιστεί. Φτάνω στο δωμάτιο, ανοίγω τον υπολογιστή και ακολουθεί η άλλη τραυματική εμπειρία: το Ισραήλ

 

Όσο λοιπόν ετοιμαζόμουν για την έξοδο μου η Χαμάς εισήλθε στο Ισραήλ χρησιμοποιώντας αλεξίπτωτα πλαγιάς. Τύφλωσε και κόρεσε την αεράμυνα με μπαράζ ρουκετών και επιτέθηκε στα φυλάκια από τις δύο πλευρές πιάνοντας στον ύπνο τους στρατιώτες. Εν συνεχεία με μπουλντίζες έριξε το τείχος σε στρατηγικά σημεία και μονάδες μπήκαν μέσα στο Ισραήλ μαζικά. Οι μονάδες αυτές νίκησαν διάφορα Ισραηλινά τάγματα, καθότι η κυβέρνηση είχε αποψιλώσει τις μονάδες και τις είχε στείλει στην Δυτική Όχθη για να επεκτείνουν τους οικισμούς, συν όσες ήταν εκεί ήταν υποεπανδρωμένες λόγω αδειών αργίας. Στην πορεία θα μπορούσαν να είχαν φτάσει στην Δυτική Όχθη και να κόψουν το Ισραήλ στα δύο. Έπεσαν όμως σε κιμπούτζ όπου μαζικά εκκαθάρισαν όλο τον πληθυσμό, άνδρες, γυναίκες, παιδιά, παππούδες, γιαγιάδες και μάλιστα σε ορισμένες περιπτώσεις σε ζωντανή μετάδοση στο Facebook του ατόμου, συν πιάσαν αιχμαλώτους. Βασικά όμως, και αυτό είναι που με έχει τραυματίσει, είναι το τι έγινε στο Tribe of Nova Supernova Universo Paralello World Tour Festival. Το συγκεκριμένο φεστιβάλ έπαιζε psy-trance, προέρχεται από την Βραζιλία και για πρώτη φορά ήταν στο Ισραήλ και είχε 3,000 ανθρώπους, εκ των οποίων οι 1,000 γυναίκες. Τα ανθρώπινα κτήνη της Χαμάς σταμάτησαν για δύο ώρες και βίαζαν και πυροβολούσαν μετά τις κοπέλες. Εναλλακτικά τις έπιασαν αιχμάλωτες και τις έκαναν παρέλαση στη Γάζα με τα αίματα τα στάζουν από τα παντελόνια τους. Ολές οι μαρτυρίες είναι φρικιαστηκές, αν και βέβαια σε εκείνη την φάση που ήμουν στο Λας Βέγκας δεν είχαν βγει ακόμη. Αυτές οι δύο ώρες αποκτήνωσης πιθανόν να έσωσαν το Ισραήλ από τον μεγαλύτερο κίνδυνο διότι σε εκείνη την φάση εν τέλει η Shayetet 13, το Ισραηλινό αντίστοιχο των ΟΥΚ, μετά από σκληρή μάχη νίκησε τους εισβολείς και ανακατέλαβε τον χώρο του φεστιβάλ.

Ξύπνησα μετά 5 ώρες ύπνο. Ύστερα από τόσο τραυματικά νέα και με τα πόδια μου να πονάνε και με σχετική αϋπνία ήξερα ότι δεν πρόκειται να βγω για έξοδο το βράδυ. Πήρα το λεωφορείο για το North Outlet και γύρισα κάπου 10 καταστήματα για να αγοράσω νέα παππούτσια. Μετά πήρα το ανάποδο λεωφορείο και ξάπλωσα, αλλά πολύ ύπνο δεν είχα. Βγήκα, περπάτησα ως το Strip μία βόλτα περί τις 3 ώρες με τα παλιά παππούτσια και γύρισα στο δωμάτιο και έβλεπα νέα στο ίντερνετ. Βγήκα μετά μία μικρή γύρω βόλτα να πετάξω τα παλιά παππούτσια. Κυριακή πάλι δεν είχα ύπνο, στο όλο ταξίδι ήμουν σε φάση έντασης εξού και δεν τα κατάφερα. Έκανα τσεκ άουτ, έφαγα εκεί γύρω και μετά αεροδρόμιο και σπίτι. Όταν ξάπλωσα τότε μου βγήκε η ένταση και η κούραση και κοιμήθηκα, αλλά έπρεπε να ξαναβγω για ψώνια. Σήμερα ένιωσα αρκετά κουρασμένος που δεν πήγα στο γυμναστήριο. Ο βασικός σκοπός του ταξιδιού επετεύχθη: είδα το Jewel, αγόρασα παππούτσια και άλλαξα παράσταση. Πιθανόν έχασα και λίγο βάρος από το περπάτημα. Λόγω όμως εξωτερικώ συνθηκών δεν μπορώ να πω ότι πέρασα καλά. Ελπίζω του χρόνου στο EDC να βγάλουν κανένα τεθωρακισμένο στην είσοδο. Έλεγαν οι ειδικοί ότι από την στιγμή που η ασφάλεια είχε μόνο πιστόλια και η Χαμάς τυφέκια εφόδου δεν είχα έτσι και αλλιώς ελπίδα όσοι ήταν στο φεστιβάλ