Οι γονείς μετακόμισαν εκτός του σπιτιού τους, όπως έχω γράψει αρκετές φορές. Λένε ότι όταν γίνουν πιο κανονικές οι τιμές των ακινήτων στην επόμενη ύφεση θα αγοράσουν άλλο σπίτι και αντί του 9 μήνες Αμερική 3 Ελλάδα που ήταν, θα κάνουν το ανάποδο, αλλά πιθανόν ως προς αυτό να αργήσουν. Αν μη τι άλλο αυτή τι στιγμή έχουν μεν αδειάσει το σπίτι αλλά ακόμα δεν έχει πωληθεί. Κάποια στιγμή το φθινόπωρο αργά, αν όχι χειμώνα, θα ξαναέρθουν Αμερική και θα μείνουν στο σπίτι μου για να κάνουν μερικές ακόμα δουλειές τους, αλλά δεν είμαστε εκεί ακόμα. Από δική μου πλευρά είμαστε στην προηγούμενη φάση, της αποχώρησης από το σπίτι τους. Πριν από το EDC ήμασταν σε φάση όπου είτε εγώ είτε αυτοί έρχονταν με γεμάτο αμάξι και μου έφερναν πράγματα. Όταν μιλάμε για πράγματα δεν μιλάμε για καναπέδες και κρεβάτια, αν και κάποια ψιλά έπιπλα καταφέραμε εν τέλει και μου έδωσαν. Υπάρχει βέβαια και το άλλο πρόβλημα με την μητέρα περισσότερο, ότι εγώ έχω το μεγαλύτερο σπίτι αλλά αυτοί τα περισσότερα πράγματα. Πάντως κάτι έχω κληρονομίσει και εγώ από τους γονείς, ούτε εμένα μου αρέσει να πετάω πράγματα. Μετά το EDC οι γονείς άρχισαν να μου έρχονται και μεσοβδόμαδα με πράγματα. Το σημείο καμπής έμελε να είναι η προηγούμενη Παρασκευή, όταν έφυγαν από Αμερική πετώντας. Την έντονα συναισθηματικά φορτισμένη ημέρα εκείνη αφότου κουβάλησα με ή και χωρίς την βοήθεια των γονεών (αφότου έφυγαν) τα πράγματα στον προσωρινό αποθηκευτικό χώρο απ'οπου θα πάρω όσα μπορέσω την επόμενη εβδομάδα που ανεβαίνω να ψηφίσω, εν τέλει φόρτωσα όσο μπορούσα το αμάξι τους, κοιμήθηκα όσο μπόρεσα από το άγχος και ήρθα σπίτι μου. Τα δύο αμάξια χοράνε στο γκαράζ αλλά δυστυχώς χτύπησα την πόρτα του δικού μου στην πλάγια πόρτα του γκαράζ με αποτέλεσμα βαθούλωμα. Δεν μου αρέσει καθόλου.
Το να κουβαλήσω τα πράγματα των γονέων και να τα αδειάσω είναι ολόκληρο ζήτημα μόνο του. Ωστόσο δεν ήταν το μόνο με το οποίο ασχολήθηκα: 'Οπως ανέφερα πιο πριν, είχα επίσκεψη από επιθεωρητή του Δήμουν λόγω του κήπου μου. Η τρίτη επίσκεψη έγινε την επομένη που γύρισα από τυος γονείς, μάλιστα Κυριακή βράδυ έπαθα φλασιά και βγήκα και κλάδεψα έναν θάμνο όταν συνειδητοποίησα ότι δεν ήταν εντάξει και παρότι ενδιάμεσα μου πήρα έναν γεμάτο κάδο, το ξαναγέμισα μόνο με τα περισσευούμενα της προηγούμενης εβδομάδας. Μάλιστα σήμερα έκανα και την αυλή μου, και μετά συνειδητοποίησα ότι δεν την έχω κάνει όλη. Με το καλό την Πέμπτη θα την κάνω συν δύο τρία κλαδέματα που έχω συνειδητοποιήσει ότι χρειάζεται. Το άλλο κεφάλαιο ήταν ότι το Σαββατοκύριακο που μας πέρασε πήγα στο Στόκτον για το περιφερειακό συνέδρια της ΑΧΕΠΑ. Δεν είχε κανέναν νέο, αυτό το ήξερα, αλλά είχα να πάω χρόνια και είπα να πάω. Όπως και με το EDC το είχε κλείσει πολύ πριν βγει καταπάνω μου η μετακόμιση. Πάντως την Παρασκευή, πριν φύγω, κατάφερα και άδειασα το αμάξι των γονέων πλήρως. Στο Στόκτον είχε νυχτερινό πρόγραμμα με ελληνική μουσική αλλά δεν μπόρεσα λόγω κούρασης καθόλου. Πραγματικά χρειάζομαι ξεκούραση. Γυρνώντας την Κυριακή έκανα μία ανάγκη μεγάλη που είχα αμελήσει διότι την προηγούμενη εβδομάδα είχε συννεφιά και ψιχάλισε κάπως: Έβαλα πλυντήριο. Σήμερα μόλις μάζεψα τα ρούχα και μπορώ να πω ότι θεωρητικά έστω έχω τελειώσει με αυτό το κεφάλαιο και είμαι έτοιμος να πάρω το επόμενο φορτίο των γονιών μου. Θεωρητικά πάντα, δεν είναι όλα σε τάξη, απλά δεν είμαι σε κατάσταση κρίσης. Πραγματικά προσβλέπω σε θεωρητική ξεκούραση αυτό το Σαββατοκύριακο, διότι όπως πάντα υπάρχουν μικρές δουλειές που έχουν να γίνουν. Όχι όμως πλέον τεράστιες αγχογόνες υποχρεώσεις. Μία απλή επίσκεψη των γονέων ή δική μου στο σπίτι τους μου ανακάτευε τα πράγματα. Θα δούμε τώρα πότε θα ισορροπήσω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου