Η τελευταία φορά που είχαμε περάσει Πάσχα όλη η οικογένεια μαζί, δηλαδή εγώ, η αδερφή μου και οι γονείς, ήταν το 2008 επί πρωθυπουργίας Καραμανλή. Όταν το ανέφερα αυτό δεν άρεσε στην μητέρα μου η οποία έλεγε ότι όλοι τους είναι διευθαρμένοι και δεν της αρέσει να μνημονεύω το όνομά του. Το 2009 ήμουν στην Κρήτη και ήρθε μεν η οικογένεια αλλά έφύγαν κάπου Μεγάλη Πέμπτη. Μετά έφυγα Αμερική, παντρεύτηκε η αδερφή μου και έτσι μέγιστο ήταν οι τρεις, ποτέ οι τέσσερεις. Ο γαμπρός μου δεν μπορούσε να έρθει διότι η δουλειά του τον έστειλε ταξίδι την εβδομάδα της Διακαινησίμου. Σάββατο του Λαζάρου παίρνω το αυτοκίνητο, αγοράζω ψάρι και μετά κατευθείαν σπίτι των γονιών. Οι γονείς μου έλειπαν όταν έφτασα καθότι μετά το σχολείο πήγαν κατευθείαν αεροδρόμιο, όχι πως ήταν πρόβλημα για μένα. Ήρθαν εν τέλει όλοι αργότερα και χάρηκα που είδα την αδερφή μου την οποία είχα να δω από το καλοκαίρι. Κυριακή των Βαϊων πήγαμε εκκλησία την οποία είχα να δω τόσο γεμάτη από το 1992. Το απόγευμα δεν κάναμε κάτι πέραν από το να δούμε Σέρλοκ Χόλμς, όχι κατ'ανάγκην διότι το ήθελε η μητέρα.
Γενικά την Μεγάλη Εβδομάδα το πρόγραμμα ήταν απλό. Κάθε μέρα 8 με 5 δουλειά και έκανα βόλτα το μεσημέρι αφότου έτρωγα. Οι υπόλοιποι κινούνταν ανεξάρτητα σε εκείνη την φάση. Μετά έπεφτα και πηγαίναμε εκκλησία όπου έψελνα. Μία από τις ημέρες δεν μπορούσε ο πατέρας με την αδερφή μου έτσι πήγα εγώ και η μητέρα μου μόνο. Την Μεγάλη Πέμπτη έκανε ο ψάλτης όλα τα 12 ευαγγέλια με αποτέλεσμα να τελειώσουμε στις 11, αλλά πρόλαβα τον Colbert. Κατά τα άλλα είδα και τα προγράματα που έχασα διότι πήγαινα εκκλησία σε επόμενες ημέρες. Η μόνη διαφορά ήταν Μεγάλη Παρασκευή. Κατ'αρχήν πήγαν οι υπόλοιποι Αποκαθήλωση ενώ εγώ έμεινα σπίτι και παρακολούθησα ένα online συνέδριο της ASPRS. Μετά πήγαμε για τον Επιτάφιο μαζί κατά τα άλλα. Μέγα Σάββατο πρωϊ κανονικά πήγαμε στην Πρώτη Ανάσταση. Ύστερα σπίτι και το απόγευμα έβγαλα την αδερφή μου ψώνια, χωρίς τους γονείς. Το βράδυ κανονικά στην Ανάσταση. Κάπου την Μεγάλη Εβδομάδα ήμουν βέβαιος ότι έχανα βάρος αλλά δεν έβλεπα. Εν τέλει προς μεγάλη έκπληξή μου το είδα, έχανα στην πλάτη. Δεν κοιτάω υπό κανονικές συνθήκες την πλάτη μου!
Η Κυριακή του Πάσχα ήταν μία πολύ χαρούμενη ημέρα διότι τελείωσαν οι 7 εβδομάδες νηστείας. Δεν παραέφαγα και όλοι περάσαμε καλά στο πικ νικ της εκκλησίας. Μετά το βράδυ επιτέλους είδαμε και μία θρηκευτική ταινία, τον νέο Μπεν Χούρ. Δευτέρα και Τρίτη εργάστηκα κανονικά από το σπίτι των γονιών μου, αλλά χωρίς την εκκλησία δεν ήταν εξαντλητικό. Γυρνάω Τετάρτη σπίτι με ένα άγχος: πριν φύγω πήγα να ανοίξω τον ελεγκτή για να ποτίζει, αλλά δεν άνοιγε. Έστειλα μύνημα στο ηλεκτρολόγο αναφέροντάς του και τον κλιματισμό και μου είπε να τον πάρω όταν γυρίσω. Έτσι Τετάρτη τον πήρα από το σπίτι και κανονίσαμε να έρθει την επομένη. Εκείνο το βράδυ πήγα γυμναστήριο για πρώτη φορά μετά δύο εβδομάδες, ακόμα και σήμερα οι μύες μου δεν έχουν επανέλθει στο βάρος που σήκωνα αλλά πλησιάζουν. Έρχετε την επομένη ο τεχνικός, το κλιματιστικό δούλεψε προς έκπληξή μου αλλά όντως η πρίζα είχε χαλάσει. Μου την άλλαξε και μετά ο ελεγκτής άρδευσης άρχισε να λειτουργεί κανονικά. Δεν τελείωσε όμως εκεί η Πέμπτη διότι έιχαμε και meeting της ΑΧΕΠΑ.
Παρασκευή πάω στο γραφείο όπου είχα το άγχος της παράδοσης του εισιτηρίου του EDC, αλλά είχα να πατήσω εβδομάδες. Το εισιτήριο μου παραδόθηκε το μεσημέρι και δεν μου το κλέψανε από δίπλα από την πόρτα μου, δόξα τον Θεό. Είχα αγοράσει εισιτήριο για το Emerald Dream με τον Marcus Schulz ως πρώτο όνομα εκείνο το βράδυ. Δεν ήμουν κουρασμένος το απόγευμα παραδόξως. Πήγα, χόρεψα, ευχαριστήθηκα και γύρισα σπίτι όπου μάλλον λόγω του Energy Drink μου πήρε άλλες δύο ώρες να κοιμηθώ. Την επομένη έκανα το πρώτο κολύμπι της χρονιάς στο γυμναστήριο, ζυγίσθηκα και με βλέπω κάπου 219 λίβρες στην κανονική ζυγαριά. Η τελευταία φορά που ήμουν κάτω από 220 χωρίς πουσάρισμα ήταν κάπου πριν δύο Χριστούγεννα, όπου και πάλι δεν είχα φάει ως τις 2 το μεσημέρι και επίσης δεν ξέρω για τη ζυγαριά. Από την μία ήλπιζα να είναι χαμηλότερα, από την άλλη δεν παύουμε να λέμε μετά το Πασχαλινό γεύμα και με εμένα να τρώω όσο περισσότερο φαϊ μου έδωσε η μητέρα μου ώστε να μην χαλάσει. Καλά είμαι, στο EDC ίσως φτάσω στον στόχο μου. Κάπου εδώ θα τελείωνα την ανάρτηση αλλά την Κυριακή μου έγινε μεγάλη έκπληξη, μας ήρθε ο επίσκοπός μας στην εκκλησία μας. Αυτό δεν το ήξερα ούτε το περίμενα. Πάντως κατά τα άλλα καλά πάνε τα πράγματα. Επίστρέφω σε μία κανονικότητα πλέον.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου