Βοηθώντας τους γονείς

 Το τέταρτο και τελευταίο μέχρι στιγμής ταξίδι μου ήταν στο σπίτι των γονιών μου για να δω δύο υφυπουργούς και για να βοηθήσω τους γονείς με την γιορτή τους. Δυστυχώς αναγκάστηκα και να πάρω μία ημέρα άδεια διότι ο υπολογιστής αρνήθηκε να συνδεθεί με το ίντερνετ και δεν μπορούσα να δουλέψω. Τρίτη βράδυ μετά την δουλειά παίρνω το αυτοκίνητο μου και οδηγώ ως το σπίτι των γονιών μου όπου φτάνω αρκετά αργά. Κουβαλάω τα πράγματα, ανοίγω τον υπολογιστή το βράδυ και δεν συνδέεται. Το βράδυ δεν ανησύχησα διότι λέω μετά από καμιά δύο ρυθμίσεις θα το φτιάξω. Δυστυχώς την επομένη το πρωϊ δεν συνέβει. Προσπαθήσαμε στο σπίτι των γονιών, το hotspot του πατέρα μου, το δίκτυο κάτω στο κοινωνικό κέντρο, στη βιβλιοθήκη, μέχρι και στην εκκλησία στο Oakland και τίποτα. Τσαντίστηκα συν στεναχωρήθηκα, το ίδιο και οι γονείς. Πάντως από την εκκλησία μετά πήραμε το αμάξι και πήγαμε στο University of San Francisco, ένα μικρό καθολικό ίδρυμα το οποίο έβγαλε ο υφυπουργός Φραγγογιάννης και όπου μίλησε μαζί με τον υφυπουργό Δήμα γιατί η Ελλάδα είναι το καλύτερο μέρος για επενδύσεις και το πως έχει ξεπεράσει την κρίση. Φάγαμε μετά στην δεξίωση και ύστερα γυρίσαμε στο σπίτι. Εγώ αναγκαστηκά πήρα άδεια την επομένη καθότι ήταν αδύνατον να εργαστώ. Το ζήτημα είναι ότι ναι μεν κερδίζω παραπάνω ημέρες άδεια, αλλά με το να τις ξοδεύω δεν τις έχω για την Ελλάδα. Ήδη έχω προϋπολογίσει 5 ημέρες για την ΑΧΕΠΑ, δύο για το EDC και δεδομένω πόσες έχω και τι μπορεί να προκύψει, πιθανόν να μην μπορέσω να πάω Ελλάδα το καλοκαίρι και να ξαναπάω ημέρα Ευχαριστιών όπως πριν 6 χρόνια. Είχα σκέψη φέτος αν είναι να πάω στη Ζάκυνθο με τον φίλο που είναι από τη Ζάκυνθο και χωρίς τους γονείς μου μπας και γνωρίσω καμία τουρίστρια. Φυσικά αν είναι να πάω κατά την περίοδο της εορτής των Ευχαριστιών, δεν θα είναι εκεί οι τουρίστριες, οπότε τι να πάω.

Πέμπτη πάντως κοιμήθηκα καλά χωρίς το ξυπνητήρι, έκανα θυμάμαι μερικά πράγματα πρωϊ και σε μεσημεριανή φάση επιτέλους πήγα και είδα τον Black Adam. Ενώ ήμουν στο σινεμά πριν από την ταινία βοήθησα και συνάδελφο που έκανε την δουλειά μου όσο έλειπα μέσω Teams. Το απόγευμα προσπαθήσαμε να δούμε ταινία με την μητέρα και το σύστημα απέτυχε. Παρασκευή πάλι κοιμήθηκα καλά και μετά από ορισμένες δουλειές που έκανα το πρωϊ οι οποίες πήραν θυμάμαι και πολύ ώρα, είδα το απόγευμα φίλο μου. Πάντως το βράδυ μπόρεσα και είδα Gold Rush όλο. Το Σάββατο το πέρασα στην άλλη πλευρα του κόλπου διότι είδα τον φίλο που είχα δει τελευταία φορά στη Νέα Υόρκη. Πήρε το διδακτορικό του, πήγε να ξεκινήσει την δουλειά και ο εργοδότης του τον απέλυσε επί τόπου. Είναι μία πολύ μεγάλη δημόσια εταιρεία που όλοι χρησιμοποιούμε η οποία ακολουθώντας την μόδα απέλυσε το 11% των εργαζομένων της, έστω και υψηλών προσόντων. Φυσικά δεν είναι και σε τόσο καλή κατάσταση ο φίλος. ιδίως ψυχολογικά, συν ότι έχει OPT οπότε κανονική άδεια εργασία για Αμερική δεν έχει. Του είπα ορισμένες από τις περιπέτειες στην ανεργία μου. Μετά πήγαμε με τους γονείς στην Αγία Τριάδα του Σαν Φρανσίσκο, όπου είχα να πάω κυριολεκτικά 30 χρόνια όπου είχαν εκδήλωση με γεύμα και ζωντανή μουσική για την Μικρασιατική καταστροφή. Περάσαμε καλά. Βασικός λόγος που είδα τον φίλο ο οποίος είναι στα νότια του Σαν Φρανσίσκο ήταν ακριβώς η εκδήλωση αυτή που με είχε σε εκείνη την πλευρά του κόλπου. Κυριακή πρωϊ πήγαμε στην εκκλησία και μετά από αρκετές περιπέτεις κάναμε την εκδήλωση των γονιών για την Ημέρα των Βετεράνων, 28η Οκτωβρίου αλλά και Μικρασιατική Καταστροφή μαζί. Όπως έλεγαν οι γονείς, χωρίς εμένα δεν μπορούσαν να την κάνουν. Μετά γυρίσαμε σπίτι, ξάπλωσα λίγο και ύστερα οδήγησα στο σπίτι. Ήμουν βέβαιος ότι έχασα βάρος, αλλά σήμερα πήγα στο γυμναστήριο, ζυγίστηκα και άλλα έλεγε. Το βασικό που κανόνισα όσο ήμουν στο σπίτι των γονιών μου ήταν την επιδόρθωση που μου είχε χαλάσει η σόμπα, τα κάλυψε κυρίως η ασφαλιστική. Αυτή την εβδομάδα εργάστηκα αποκλειστικά στο γραφείο διότι μου έκαναν reimaging τον υπολογιστή μπας και διορθωθει. Ελπίζω να καταφέρω να εργαστώ από το σπίτι των γονιών και να μην περάσω τις εορτές μόνος μου.