Περιπετειες με τους γονείς και με την μπαταρία του αυτοκινήτου

 Όταν είχα πάει τελευταία φορά για σέρβις το όχημα, η Toyota μου είχε πει ότι η μπαταρία ήθελε αλλαγή αλλά ότι δεν είχαν λόγω των προβλημάτων της εφοδιαστικής αλυσίδας. Ήλπιζα να μου βγάλει ως το επόμενο σέρβις και ως τότε να έχουν αρθεί τα προβλήματα των παγκόσμιων μεταφορών. Ωστόσο την προηγούμενη εβδομάδα μου έβγαλε σφάλμα ότι λόγω χαμηλής μπαταρίας δεν μπορεί να αλλάξει ταχύτητα, αν και εν τέλει με πήγε και με γύρισε στο δημαρχείο. Πήρα πάντως τον υπολογιστή, αν τυχόν μου έκανε πάλι κόλπα, και είπα στον προϊστάμενο ότι θα εργαστώ από το σπίτι. Πριν από ακριβώς μία εβδομάδα πήγα στο γυμναστήριο με το αμάξι, και αμά την επιστροφή δεν μου άνοιγε το αμάξι καθόλου. Πήρα τηλέφωνο τον εκτιμητή και βάλαμε ενέργεια στην μπαταρία αρκετά ώστε να έρθει σπίτι, και να μην μου το σηκώσουν από το γυμναστήριο. Μέσα σε όλα την επομένη θα μου έρχονταν μαστόροι να αλλάξουν του αεραγωγούς θέρμανσης (όντως ήρθαν) και την Παρασκευή οι γονείς. Το σχέδιο μου εν τέλει έγινε το πρωϊ του Σαββάτου να πάρουμε το αμάξι μου ως το κοντινότερο μαγαζί με μπαταρία του να την αλλάξουμε εκεί. Έρχονται οι μαστόροι οι οποίοι έκαναν σοβαρή δουλειά, το σπίτι έχει κακοτεχνείες στις αναβαθμίσεις του σε σχέση με την αρχική κατασκευή. Το θερμαντικό σώμα είναι πολλών δεκαετιών, το κλιματιστικό ήδη 20 και μόνο με ψύξη ενώ απεδείχθει πως οι σωλήνες αποχέτευσης ήταν κόντρα στην βαρύτητα. Σάββατο πρωϊ πάμε να κάνουμε μπρος το αμάξι μου και απεδείχθει ότι το Ioniq τους δεν επιτρέπει να δίνει ρεύμα η μπαταρία τους, μόνο να λαμβάνει. Ζητάμε βοήθεια από τον γείτονα αλλά η μπαταρία μου είχε τόσο πεθάνει που εν τέλει μηδέν. Πάμε με το όχημα του πατέρα και παίρνουμε μπαταρία 12 V (αυτή είχε το πρόβλημα όχι η υβριδική) εργαλείο να την αλλάξουμε, βγάζουμε την παλιά και πέφτει το εργαλείο μέσα στο πλαίσο του οχήματός μου ενώ βιδώνουμε τη νέα. Με τα πολλά το βγάζω και βιδώνουμε. Όλα καλά, πιστεύω θα βγάλει και το ταξίδι για Λας Βέγκας και τρεις εβδομάδες ακινησία για Ελλάδα. Με τους γονείς εδώ κάναμε τα ψώνια τους και την Κυριακή πήγαμε και φάγαμε φοβερά σε ένα καζίνο. Έφυγαν εν τέλει οι γονείς και πλέον περισσότερο προετοιμάζομαι, εώς τώρα ψυχολογικά, για το EDC. Μέχρι στιγμής όλα καλά, βλέπουμε όμως επί τόπου. Δυστυχώς δεν προσέφερε ποτέ νέα εισιτήρια λεωφορείου, έτσι θα πάω οδηγόντας ως εκεί από το ξενοδοχείο.