Το πρωϊ της Κυριακής αντί για την εκκλησία πήγα στο γυμναστήριο και κολύμπησα μία ώρα. Μετά ζυγίστηκα και ήμουν 219 λίβρες, το οποίο είναι παραπάνω απ'ότι τον Δεκέμβριο και περίπου όσο είχα πριν 4 χρόνια. Ωστόσο εμφανίστηκε και φωτογραφία από πριν 4 χρόνια από το 2ο March For Science. Έκανα και την ίδια πόζα μπροστά από τον καθρέπτη, και όσο και να πεις ότι ήταν και το ότι το στομάχι μου ήταν πιο ξεφούσκωτο διότι εκείνη την ημέρα είχα φάει πριν βγω να διαδηλώσω μπορούσα να δω διαφορά: το κουλούρι γύρω από το στομάχι μου έχει πέσει. Όταν αρρώστησα έχασα βάρος στα πλευρά κατά τρόπο που δεν ήξερα, και όσο και να μετά σχολίαζα ότι η απώλεια στη μέση με έφερε απλώς εκεί που ήμουν στο τέλος του EDC, δεν ισχύει, είμαι χαμηλότερα. Απλά έχω ακόμα δρόμο. Πάντα τέτοια εποχή λέω αν είχα ακόμα καμιά δύο εβδομάδες νηστεία τι θα έχανα, διότι θα νηστεύσω μεν Μεγάλη Εβδομάδα αλλά θα είμαι στην εκκλησία αντί το γυμναστήριο, και μετά όμως νιώθω την κούραση και εξάντληση που έρχεται με την νηστεία. Αν είναι όντως η νηστεία μόνη που την προκαλεί, διότι η άλλη εναλλακτική είναι ο κορονοϊός. Είπε ο γιατρός στην μητέρα μου ότι λόγω του κορονοϊού θα νιώθει εξάντληση επί μακρόν και πραγματικά σήμερα ένιωθα πολύ πιο κουρασμένος απ'ότι νιώθω κανονικά Παρασκευή προ του Λαζάρου. Μέσα σε όλα αύριο θα οδηγήσω για το σπίτι των γονιών μου όπου θα περάσω την Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα. Το που είμαι θα το δω την άλλη Παρασκευή, του Πάσχα, όταν ξαναβγώ. Αν είναι να νιώθω και τότε εξαντλημένος, θα ειναι ο κορονοϊός. Εώς τότε βλέπουμε, και συνεχίζω ως το τέλος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου