Εκλογές και αλλαγή κυβέρνησης

 Πριν μία εβδομάδα είχαμε εκλογές. Η όλη προεκλογική περίοδος ήταν κουραστική, όπως γενικά κουραστική ήταν και η προεδρία Τραμπ. Την προηγούμενη Τρίτη ο ήλιος ξημέρωσε και όσοι δεν είχαν ψηφίσει νωρίτερα, όπως είχα κάνει εγώ, πήγαν στην κάλπη. Από τις 4 και είχα ανοίξει την τηλεόραση, δηλαδή το CNN. Έβλεπα το αποτέλεσμα το οποίο αρχικά ήταν απογοητευτικό με τον Τραμπ να φαίνεται να υπερισχύει αλλά με πολλές ψήφους να εκκρεμούν. Όταν η Νότια Καρολίνα είναι μπλε, τότε ξέρεις ότι κάτι δεν πάει καλά με το αποτέλεσμα καθότι ο τελευταίος Δημοκρατικός πρόεδρος που την πήρε ήταν ο Τζίμι Κάρτερ. Σιγά σιγά όμως έπεφταν τα κομμάτια στην θέση τους. Γυμναστήριο δεν πήγα εκείνη την ημέρα, ούτε και έπεσα να κοιμηθώ μετά την δουλειά. Επι μακρόν φαίνονταν η Βιρτζίνια κόκκινη. Ξαφνικά έπεσαν οι ψήφοι από Fairfax County και έγινε μπλε. Αυτό ήταν το σημείο καμπής. Εν συνεχεία ενώ νυχτωνε και ο κανονικός κόσμος στην Ανατολή Ακτή είχε πέσει το αποτέλεσμα γύριζε υπέρ του Biden. Πρώτη έκπληξη η Αριζόνα, αλλά όπως είπαν ήταν η εκδίκιση του ΜακΚέιν από τον τάφο. Όλη η οικογένεια βγήκε υπέρ Biden. Τα άλλα μέτωπα φαίνονταν να είχαν πέσει αλλά η τελική σύγκρουση φαίνονταν να γίνονταν στις Μεγάλες Λίμνες. Κάπου στις 1 ώρα Ελλάδος ήρθε είδηση ότι κάτι γίνεται στο Wisconsin. Στη ζωντανή σύνδεση ο δημοσιογράφος είπε ότι ένα flash drive με συνοδεία 3 αστυνομικών ήρθε στα κεντρικά με ψήφους από το Milwaukee και ότι σε κανένα 20λεπτο θα ενσωματώνονταν. Εκεί είναι που την έπεσα στο κρεββάτι, αλλά πριν κοινηθώ είχα δει να γίνεται η πολιτεία μπλε. Το πρωϊ είχε γίνει και το Wisconsin μπλε. Για την Γεωργία δεν το πίστευα αλλά προς το μεσημέρι όλο και φάινονταν. Εν τέλει Πέμπτη πρωϊ το θρίλερ είχε λήξει: Η Νεβάδα, η Πενσυλβάνια και η Γεωργία είχαν γίνει μπλε. Τελευταίος Δημοκρατικός πρόεδρος που είχε πάρει την Γεωργία ήταν νομίζω ο Κάρτερ. Ο Τραμπ ακόμα δεν έχει αποδεχτεί την ήττα, αλλά αν κάτι απέδειξαν τα τελευταία 4 χρόνια και η όλη καριέρα του είναι ότι συχνα αρνείται να αποδεχθει την πραγματικότητα αν δεν του αρέσει.

Η σημασία της νίκης Biden είναι όπως πάντα σχετική. Στην εσωτερική πολιτική των ΗΠΑ θα υπάρξουν αρκετές διαφορές με τη λογική της επιστροφής σε μία θετική ατζέντα. Η πολιτική του Τραμπ μέχρι τέλους ήταν να τρολλάρει τους Δημοκρατικούς, όχι το να προτείνει κάτι το πραγματικά καινούργιο. Μείωση φορολογικών συντελεστών, Space Force, νόμοι υπέρ της αύξησης των ρύπων και 15 χιλιόμετρα νέου φράχτη στα σύνορα, σε μία χώρα όπου η πλειοψηφία των παρανόμων μεταναστών μπαίνει με αεροπλάνο. Ο Biden δεν θα ανατρέψει Space Force ή το πρόγραμμα Άρτεμις, αλλά θα βάλει νέους νόμους και διατάγματα προστασίας του περιβάλλοντος. Αν μάλιστα στις επαναληπτικές εκλογές στην Γεωργία καταφέρουν να πάρουν την πλειψηφία οι Δημοκρατικοί, μάλλον θα δούμε την Ουάσιγκτον και το Πουέρτο Ρικο πολιτείες. Ως προς τα ελληνοτουρκικά, που είναι ο βασικός που ψήφισα Biden, ο Biden θα τραβήξει το αυτί του Ερντογάν, αλλά να μην νομίζει κανείς ότι θα είναι καιρός να εφησυχάσουμε στα ελληνοτουρκικά. Υπάρχει πάντα το προηγούμενο του Κάρτερ. 

Οι εκλογές ανέδειξαν τον εσωτερικό διχασμό των ΗΠΑ, κάτι εμφανές στους εδώ κατοίκους. Η μισή χώρα μισεί την άλλη μισή χώρα, και ο Τραμπ το εκμεταλλεύτηκε για να ανέβει στην εξουσία. Δεν ξέρω αν μπορεί να ιαθεί ο διχασμός, τουλάχιστον σε αυτή την γενεά. Θα δούμε αν όντως θα μπορεί να είναι ο Biden ενωτικός. Ο Ομπάμα πραγματικά τον προσπάθησε, αλλά ότι και να έκανε η προεδρία του ήταν τραυματική για ένα τμήμα του Αμερικανικού πλήθυσμού. Θα δούμε πώς θα γίνει με τον νέο πρόεδρο