Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2020

Το φεστιβάλ και μετά

 Φέτος δεν θα έχουμε ένα μεγάλο πανηγύρι ως το φεστιβάλ μας αλλά 4 drive through Σάββατα. Το πρώτο ήταν αυτό που μας πέρασε. Στις 10 εμφανίστηκα στην εκκλησία, όπως είχα δηλώσει. Το ευχάριστο ήταν ότι ξαναείδα τα μέλη της ενορίας μου, για πρώτη φορά από τον Μάρτιο. Κατά τα άλλα δουλειά μου ήταν να φροντίσω ότι οι 5 σταθμοί όπου φτιάχναμε τα πακέτα είχαν και κότα, και ρύζι και φασολάκια. Σχετικά γυμνάστηκα και έτρωγα λιγότερο από το συνήθες που θα έτρωγα αν έμενα στο σπίτι. Το αρνητικό είναι ότι δεν γνώρισα κανέναν, τουλάχιστον διαθέσιμη κοπέλα. Και μόνο ότι βγήκα από την μοναξιά του σπιτιού και πέρασα χρόνο με κόσμο ήταν αρκετό. Γύρισα σπίτι αρκετά κουρασμένος και πέρασα την υπόλοιπη μέρα βλέποντας τηλεόραση

Πέραν τούτων το πέρας, έστω και προσωρινό, της Ελληνοτουρκικής κρίσης με έχει ξεκουράσει. Πήγα σήμερα το αμάξι για σέρβις. Με πειράζει πολύ το ότι είμαι μόνος στο σπίτι και δεν μπορώ να πω ότι online γνωρίζω και καμία. Δύο που ξεκίνησα κουβέντα απεδείχθησαν εκτός ΗΠΑ σε σημείο που να αναρωτιέμαι τι άραγε θέλουν. Δεν μπορούν να μπουν σε αυτή τη χώρα εύκολα τον κανονικό καιρό. Το Σαββατοκύριακο που μας έρχεται θα ανέβω στο σπίτι των γονιών μου. Το άλλο με το καλό θα κάνω διάλεξη, αν βέβαια καταφέρω τα τεχνικά. Ξεκινήσαμε όμως τις δοκιμές. Κατά τα άλλα η ρουτίνα πραγματικά κουράζει. Ωστόσο μέχρι το εμβόλιο, το οποίο θα αργήσει, συνεχίζουμε έτσι. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος, και ας μου έρχονται συνέχεια προσφορές για το Λας Βέγκας

Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2020

Πυρκαγιές

Η Καλιφόρνια φλέγεται. Δεν έχουν πάψει οι πυρκαγιές αυτό το καλοκαίρι και έχουν φτάσει πολύ κοντά στο Φρέσνο, αν και όχι στο σπίτι μου. Είχαμε τριήμερο και είπα όμως να κάνω και τίποτα το ενδιαφέρον. Ήρθα κατ'αρχήν σε επαφή με τον συνάδελφο που εργάζεται στο Parlier αν ενδιαφέρεται να πάμε στο καζινό. Η αλήθεια ήταν ότι ήταν διστακτικός αλλά δέχτηκε. Πήγα στο ερευνητικό του κέντρο Σάββτο απόγευμα και τον κατέβασα στο Tachi Palace. Παραδόξως από το σπίτι του ήταν μακρύτερα σε χρονική απόσταση από το δικό μου, παρότι χιλιομετρικά κοντύτερα. Κάναμε αρκετή κουβέντα κυρίως ως προς τι σημαίνει διδακτορικό στην Αμερική το οποίο επιδιώκει. Δεν είχε πάει ποτέ σε καζίνο και ήταν τρομοκρατημένος μην τον ξαφρίσουν, αλλά στο τέλος δήλωσε ευχαριστημένος. Κυριακή και Δευτέρα την πέρασα στο σπίτι μου συνεχώς αγχονώμενος για την ελληνοτουρκική κρίση. 

Έχουμε φτάσει πλέον στα όρια της ανάφλεξης. Η Ελλάδα δεν έχει πολλές επιλογές πλέον πέραν του να βουλιάξει το Ορούτς Ρέις. Μέσα σε όλα αυτά κάθεσαι και σκέφτεσαι, αν αύριο πεθάνω στο μέτωπο, τι θα αφήσω πίσω. Και η αλήθεια όχι πολλά. Ένα σπίτι που χρωστάω, μερικές δημοσιεύσεις και ακόμα μου χρωστάει ο καθηγητής μία, τις μνήμες των συναδέλφων και φίλων, οι οποίες δεν πιστεύω ότι θα διαρκέσουν και τόσο. Ψάχνω στο ίντερνετ για να βρω κοπέλα και δύσκολα. Φταίει επίσης ότι είμαι και εγκεφαλικός, θα το πω καθαρά ότι έχω υπαρξιακό άγχος λόγω της κατάστασης. Έμαθα λοιπόν σήμερα ότι ο Βολίωτης φίλος έγινε πατέρας. Μπράβω του. Αγνοώ αν εγώ ποτέ θα γίνω. Ναι έχω άγχος και εξάντληση, όλα έχουν πέσει επάνω μου