Χυλοπίτες χυλοπίτες χυλοπίτες

 Γυρνόντας από το σπίτι των γονιών έφερα και λίγο φαϊ μαζί. Μου κράτησε μερικές ημέρες το ήδη μαγειρεμένο και μετά ήρθε η ώρα να μαγειρέψω δικό μου. Το δικό μου είναι σχετικό καθότι η μητέρα μου έχει γεμίσει την κουζίνα με φαϊ για να μαγειρέψω. Στο προηγούμενο σπίτι, όταν πήγαινα μία φορά τον μήνα στους γονείς, η μόνη φάση που έμενα με μόνο δικό μου φαϊ ήταν το κατακαλόκαιρο. Φέτος όπου οι γονείς μου ήρθαν αρκετές φορές λόγω την πανδημίας με γεμάτο αμάξι, έχω ακόμα αρκετό. Μέσα σε όλα αν δω κάτι που μου γυαλίζει το μάτι στο σούπερ μάρκετ το αγοράζω, με αποτέλεσμα να μην έχει έλλειψη γενικά, απλά μόνο σχετικά. Στο μέσον της εβδομάδας έφτιαξα μία μεγάλη χύτρα χυλοπίτες που μου έδωσε η μητέρα μου τον Δεκέμβριο. Τις έφαγα με κρέας που πήρα αλλά και αγόρασα ο ίδιος, αλλά ακόμα τις τρώω. Σήμερα αυστηρή νηστεία τις έφαγα με ένα υποκατάστατο κρέατος, και έχω ακόμη για αύριο που πιθανότατα θα είναι η τελευταία ημέρα. Έλεγα σήμερα ότι θα ετοίμαζα κοτόπουλο με πατάτες στον φούρνο, αλλά ακόμα έχω για αύριο. Το συμπέρασμα είναι ότι μάλλον θα το φτιάξω Δευτέρα. 

Καθότι έχει γυρίσει ο ύπνος μου στο συνηθισμένο, χτες ένιωθα φοβερά κουρασμένος από έλλειμα ύπνου. Ωστόσο σήμερα το ξεπέρασα. Το ερώτημα βέβαια είναι τι ακολουθεί μπροστά μου. Έπιασα κουβέντα την προηγούμενη εβδομάδα με τον φίλο στο Orange County και πραγματικά φέτος δεν βλέπω να κάνω πολλά γενικώς. Το άλλο Σαββατοκύριακο έχουμε τριήμερο όπου μάλλον θα ξεκουραστώ, πάλι. Μετά σίγουρα θα ανέβω στο σπίτι των γονιών μου πάλι να το ξαναφροντίσω και να αλλάξω παραστάσεις, απλά δεν ξέρω ποιο Σαββατοκύριακο. Οι γονείς μου θα έρθουν λίγο πριν τα γενέθλιά μου, στα οποία δεν θα γίνει τίποτα το φοβερό. Επόμενη αργία είναι Veterans Day που σίγουρα θα είμαστε σε καραντινά. Την εορτή των Ευχαριστιών αν είμαστε πολύ τυχεροί θα έχουμε εμβόλιο, αλλά μάλλον όχι. Ουσιαστικά μιλάμε για Χριστούγεννα να γίνει οτιδήποτε. Παρότι έβγαινα μόνο μία φορά το δίμηνο σε ρέιβ, πραγματικά μου λείπει. Το κάνω βόλτα στα μαγαζιά διότι δεν έχω κάτι καλύτερο να κάνω, καταντάει βαρετό. Και σίγουρα η μαγειρική μου δεν είναι και ότι καλύτερο

Επιστρέφοντας στην Καλιφορνέζικη ώρα

Ενώ ήμουν στην Ελλάδα, ιδίως από την στιγμή που έφτασα Θάσο, κοιμόμουν 9 ώρες την ημέρα. Αυτή η φάση σε ένα βαθμό ίσχυσε αφότου γύρισα, αλλά πλέον έχω γυρίσα στο φυσιολογικό μου δυστυχώς έλλειμα ύπνου. Το προηγούμενο Σαββατοκύριακο επισκέφθηκα το σπίτι των γονιών μου χωρίς να είναι εκεί οι γονείς μου, για να το φροντίσω. Δεν μπορώ να πω ότι έγινε κάτι το συγκλονιστικό σε αυτό το ταξίδι. Είδα έναν φίλο το μεσημέρι του Σαββάτου, βγήκα και περπάτησα στο Walnut Creek όπου είχαν κλείσει τους παραδρόμους και είχαν βγάλει τραπεζάκια έξω το βράδυ και την επομένη στην επιστροφή οδηγόντας στην Κεντρική πεδιάδα ήμουν σε ένα απίστευτα ατμοσφαιρικά άσχημο τοπίο λόγω του καπνού από τις πυρκαγίες. Η ορατότητα είχε πέσει σε απίστευτο βαθμό, αλλά και πάλι ο αέρας ήταν πιο καθαρός από τις ημέρες που ανέβαινα στο ΓΠΑ και από την Ιερά Οδό δεν μπρούσα να δω λόγω νέφους ούτε την βιβλιοθήκη. Τουλάχιστον λόγω του καπνού έχει πέσει έστω και ελάχιστα η θερμοκρασία στο Φρέσνο.

Χτες εμφανίστηκε για πρώτη φορά μετά από πολύ καιρό ο Κύπριος συνάδελφος. Συνεχίζει να είναι στο ίδρυμά του και να διδάσκει. Μου είπε να λοιπόν να πάμε στο Λας Βέγκας όταν τελειώσει η κρίση και ότι έχει μία τέλεια κοπέλα για μένα η οποία είναι λίγο μικρότερη από εμένα σε ηλικία αλλά έχει παιδί. Κατ'αρχήν η κρίση του κορονοϊού δεν πρόκειται να λήξει καθόλου σύντομα. Εμβόλιο θα έχουμε κατά τον Ελληνα υπουργό υγείας προς το τέλος τις χρονιάς για τους ευπαθείς, και μάλιστα μόνο 3 εκατομμύρια δόσεις. Στην Αμερική δεν υπάρχει τέτοιο πλάνο αλλά καθότι ανήκω στους essential workers θα μας το κάνουν στο δημαρχείο σχετικά νωρις. Ο Μπιλ Γκέιτς περιμένει η κατάσταση να έχει ομαλοποιηθεί στο τέλος του 2021. Τώρα ως προς την κοπέλα γενικά αν είμαι καμία στο ιντερνετ που δηλώνει χωρισμένη, πόσο μάλλον με παιδί, κάνω αριστερό swipe, ανεξαρτήτως εμφάνισης. Από την άλλη εμπιστεύομαι τον συγκεκριμένο φίλο. Πραγματικά για να δω θετικά καμία τέτοια κοπέλα πρέπει να είναι κάτι το εξαιρετικό. Βλέπω όμως και τα ενδεχόμενα λοιπά που έχουν προκύψει. Μία λοιπόν μου πρότεινε την ξαδέρφη της στη Νότια Καρολίνα, η οποία έχει τα κιλά της, αν και δεν την απορρίπτω εξαρχής, απλά παρότι πέρασαν 8 μήνες δεν την έχω γνωρίσει καθότι δεν ήρθε ποτέ δυτική ακτή. Άλλα ενδεχόμενα είναι η τρελή, η αυτιστική, η βαρέων βαρών και γενικα δεν φαίνεται να μπορώ να προσελκύσω ή και να γνωρίσω ακόμη καμία κανονική. Αν αυτές είναι η εναλλακτικές, η μάνα με το παιδί δεν ακούγεται άσχημα έστω και αν δύσκολα το βλέπω.

Ταξίδι Ελλάδα εν μέσω κορονοϊού

 Εχει περάσει ένας μήνας από την προηγούμενη ανάρτησή μου. Πολύ απλά στην Ελλάδα δεν είχα πραγματική ευκαιρία να ανεβάσω κάτι, συν διήρκεσε το ταξίδι και 3 εβδομάδες. Το ταξίδι ξεκίνησε εκείνη την Τρίτη πρωϊ με το ξυπνητήρι να με ξυπνάει κανονικά 8 παρά. Φόρτωσα ότι δεν είχα φορτώσει και ξεκίνησα για το Λος Άντζελες. Το σπίτι της κυρίας απεδείχθει αρκετά απομακρυσμένο από τον αυτοκινητόδρομο Ι-5. Πήρα έναν κάθετο πολιτειακό δρόμο ο οποίος δεν ήταν αυτοκινητόδρομος αλλά λεωφόρος με φανάρια και μετά έχασα κατ'αρχήν την στροφή αλλά ευτυχώς έστριψα 3 δρόμους αργότερα. Μετά ανέβηκα έναν στενο δρόμο στα βουνά με πολλές στροφές ο οποίος με ψιλοζάλισε σε φάσεις αλλά ήταν ανάμεσα στους πορτοκαλεώνες. Φτάνω στο σπίτι της κυρίας, τους δίνω το δωράκι (φρούτα και λαχανικά) και με πήγε στο αεροδρόμιο LAX. Το αεροδρόμιο ήταν άδειο και με τα μαγαζιά κλειστά. Με δυσκολία έφαγα στο μόνο ανοιχτό εστιατόρειο, ένα Panda Express και μετά στην πύλη. Το Duty Free κλειστό, πράγμα που με πείραξε. Ενώ ήμουν στην πύλη ήρθε το PLF και κατέβασα το pdf ώστε να μπορέσω να μπω Ελλάδα. Η πτήση ήταν γεμάτη σε ποσοστό 20-40%, 2 άνδρες για κάθε γυναίκα και ήταν μέσα κάτι Κινέζοι με στολή πυρηνικού εργοστασίου. Είδα 4 ταινίες και εφτασα Παρίσι. Εκεί έτρεξα στο Relay και αγόρασα Γαλλικά comic books. Η πτήση για Αθήνα αντίθετα ήταν γεμάτη. Στο Ελευθέριος Βενιζέλος με περίμεναν οι γονείς μου και με οδήγησαν σπίτι. Έφαγα λίγο, έκανα λίγη βόλτα γυρώ και μετά έπεσα στο κρεββάτι.

Τις επόμενες δύο μέρες σηκώθηκα αργά δεδομένης της αλλαγής ώρα. Πήγα στην τράπεζα, σούπερ μάρκετ και Παρασκευή απόγευμα πήγα καφέ με έναν φίλο. Αμέσως μετά φύγαμε για το εξοχικό στην Εύβοια. Δεν κατάφερα πολλά πράγματα εκείνο το Σαββατοκύριακο, φαίνεται ότι ανάμεσα στην ηλικία και στο ότι τα γυμναστήρια είναι κλειστά έχει πέσει η αντοχή μου. Πάντως εν τέλει Εύβοια γυρίσαμε την Τρίτη και τότε μάζεψα και το αμπέλι. Εκείνη την ημέρα είχε ευτυχώς και λιγότερη ζέστη. Ενδιάμεσα θυμάμαι ασχολήθηκα και με τις τράπεζες. Την Τετάρτη ξεκινήσαμε για Μακεδονία. Στον Κορινό όλα και όλα 4 αυτοκίνητα και ένα φορτηγό είχε, που σε άλλες φάσεις ο Σταθμός Εξυπηρέτησης Οχημάτων είναι τίγκα. Μετά περάσαμε από μέσα από Θεσσαλονική παρά τον περιφερειακό και πήγαμε Χαλκιδική σε φίλους/συγγενείς μας. Περάσαμε δύο ημέρες εκεί και μετά συνεχίσαμε για Θάσο. Τους τρεις μήνες της καραντίνας η ελπίδα μου ήταν να πάω ως τα Λιμενάρια και να αναμιχθώ με τον κόσμο. Εν τέλει φτάσαμε στα Λιμενάρια, αλλά δεν ήταν εκεί ο κόσμος. Πάντως κάναμε την δυτική Θάσο όλη, Ραχώνι, Σκάλα Πρίνου, Λιμενάρια, Ποτός, μέχρι και στον Λιμένα πήγαμε. Δεν ήταν άδειο το νησί αλλά δεν είχε και πολύ κόσμο. Μετα μία εβδομάδα παραμονή, που είναι η μακρότερη παραμονή μου από τότε που είχα φτάσει αγχωμένος από την αδράνεια 15 χρόνια νωρίτερα πήγαμε Σέρρας, όπου εκεί είχε πολύ κόσμο. Αυτό δεν είναι φυσιολογικό, όποιοι μπορούν την κοπανάνε από Σέρρας τον Αυγουστο. Γυρίσαμε την επομένη στον Πειραιά και την Κυριακή μάζεψα πράγματα αφοτου είχα δει φίλους. Δευτέρα χαραμάτα πτήση από Ελλάδα. Αθήνα Αμστερνταμ γεμάτο αλλά μετά άδειο. Φτάνω στο LAX, με παίρνει η κυρία από το αεροδρόμιο, της έδωσα ένα μικρό δωράκι που της πήρα από Θάσο και μετά 4 ώρες οδήγηση παρά την κόπωση για το σπίτι μου. Αυτή την στιγμή σκάω από την ζέστη, αλλά θα περάσει και αυτό. Ηταν ευχάριστο διάλλειμα οι διακοπές Ελλάδα, πότε θα ξαναγυρίσει στο κανονικό παίζεται