Δευτέρα 13 Ιουλίου 2020

Τα κακά του να είσαι σπιτονοικοκύρης

Ήρθε και είδε το σπίτι μου πάλι επιθεωρήτρια και μου έβγαλε την ζημιά. Τώρα έχω 180 ημέρες για να την διορθώσω. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βρω κανένα εργολάβο να δει και να διορθώσει. Φυσικά δεν ξέρω κανέναν στο Φρέσνο. Μεσα σε όλα μπορώ να βάλω και τις αναβαθμίσεις που θέλω, αλλά αυτό σημαίνει βέβαια να βρω ανθρώπους και χρόνο. Άλλο ένα πράγμα που έχω να κανονίσω, απλά με χρονικό περιορισμό. Υπάρχουν περίοδοι όπου μπορώ να κάνω τα πάντα συγχρόνως. Δυστυχώς δεν είμαστε σε τέτοια περίοδο, αλλά μπορώ να κάνω ένα πράγμα την φορά. Το μεγάλο που έκανα σε αυτή την φάση ήταν να βγάλω τα εισιτήρια για Ελλάδα. Θα πετάξω αυτή τη φορά από το Λος Άντζελες και έπρεπε να συντονίσω αρκετό κόσμο. Κατ'αρχήν έπρεπε να γίνει μετά το συνέδριο της ESRI που ξεκινά αύριο και θα το δω online. Μετα να δω πως θα μπορούσα να πετάξω από κάπου που δεν είναι το Φρέσνο. Όλα αυτά λύθηκαν, αλλά σήμερα εμφανίστηκε νεό πρόβλημα. Γυρνώντας απο το σούπερ μάρκετ άκουσα έναν θόρυβο που δεν μου άρεσε καθόλου, τρεχούμενο νερό. Λέω, μπας και πάλι κάποιος άνοιξε το λάστιχό μου; Δυστυχώς ο ήχος έρχεται από το ψυγείο. Προσπάθησα να βγάλω το ψυγείο να δω τι γίνεται, έβαλα το χέρι μου αλλά μάταια. Κάπου χαμηλά πλάγια κάτι διαρρέει, ίσως ψυκτικό υγρό. Μίλησα με φίλο και μου έδωσε τηλέφωνο τεχνικού, θα πάρω αύριο. Ελπίζω να μην έχει χαλάσει το ψυγείο ως τότε. Όλα τέλεια...

Πραγματικά δεν μπορώ να βρω την ευκαιρία να ηρεμήσω. Πάντα κάτι συμβαίνει. Ελπίζω να μην γίνει κάτι φοβερό ενώ είμαι Ελλάδα

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου