Το Πάσχα πέρασε αλλά όχι ο κορονοϊός

Χτες μου ήρθε στις 5.30 ένα email που το περίμενα μεν, δεν ήταν ευχάριστο δε. Το ξενοδοχείο μου ακύρωσε την κράτηση για το Λας Βέγκας όπου θα πήγαινα σε μία εβδομάδα. Καθότι είχα και πτήση και λεωφορείο και τραίνο έπρεπε να κανονίσω και αυτά διότι οι δημόσιες μεταφορές γίνονται ακόμα. Έτσι μίλησα πρώτα με τον φίλο με τον οποίο θα πήγαινα και κανονίσαμε ένα άλλο Σαββατοκύριακο τον Ιούνιο. Από το διαδίκτυο κανόνισα το αεροπορικό εισιτήριο της μετάβασης. Επόμενο βήμα ήταν να πάω να αλλάξω την επιστροφή με το λεωφορείο και τραίνο και έτσι το πρωϊ πήγα στον σιδηροδρομικό σταθμό. Είχα να κατέβω εβδομάδες στο κέντρο αν και δεν έχει αλλάξει πολύ, απλά οι άστεγοι είναι πιο ορατοί. Ο σταθμός όμως του τραίνου είναι κλειστός λόγω του ιού και έλεγε να πας στο ίντερνετ. Γυρνάω σπίτι και πηγαίνω στην ιστοσελίδα των σιδηροδρόμων, και μου λέει να πάρω τηλέφωνο. Παίρνω τηλέφωνο και εν τέλει μετά από μερικά μενού έπεσα σε άνθρωπο. Μου λέει ότι το λεωφορείο ακυρώθηκε και ότι θα με αποζημιώσουν. Τελικό αποτέλεσμα είναι ότι πρέπει να βρω άλλο τρόπο επιστροφής. Ο συνάδελφος που θα έρθει μαζί μου μένει στο Λος Άντζελες οπότε φυσικά δεν γίνεται. Δεν είναι δύσκολο, θα το καταφέρω όταν το δρομολογήσω, ίσως αύριο. Πάντως καθότι είχα βγει χτες για τα πιο βασικά ψώνια, πήγα σήμερα στο βόρειο Φρέσνο στο Trader Joe's. Ο ποία έκπληξη, το βόρειο Φρέσνο ακόμα υπάρχει! Μετά μερικές εβδομάδες στην γειτονιά μου, ξέχασα ποια την υπόλοιπη πόλη. Τα ψώνια που έκανα κατά τα άλλα ήταν ελάχιστα. Στην Ελλάδα θα ανοίξουν μετά την Πρωτομαγιά, εδώ όμως κανένα νεώτερο.

Μετά την αποχώρηση των γονιών μου δεν έχει χρειαστεί να κάνω πολλά ψώνια διότι η μητέρα μου μου έχει αφήσει πολύ. Τα έτοιμα έχουν κυρίως φαγωθεί, έχω φτάσει στα ωμά. Ήδη έκανα ένα και έλεγα να κάνω μία μπριζόλα αύριο. Βγάζω από την κατάψυξη και βλέπω ότι άφησε 4 και έχω και άλλο φαϊ. Κανονικό φαϊ δεν θα χρειαστεί να αγοράσω τουλάχιστον αυτή την εβδομάδα, με όλα τα θετικά και αρνητικά που αυτό σημαίνει. Το τριήμερο Memorial Day θα πάω στο σπίτι τους ακόμα και αν είμαστε αποκλεισμένοι, βαρέθηκα το εδώ σπίτι. Ενδιάμεσα θα μείνω εδώ αν και ελπίζω ότι θα μας αφήσουν να βγούμε πιο νωρίς.