Μετά την επιστροφή στην Ελλάδα

Χρωστάω στους αναγνώστες μου μία περιγραφή του ταξιδιού μου στην Ελλάδα. Θα έρθει όταν βρω τον χρόνο. Προς το παρόν όμως έχω jet lag συν το ότι βλέπω ότι δεν είδα όσο έλειπα. Τις κανονικές σειρές τις είδα, τώρα βλέπω τα αφιερώματα στον Απόλλωνα 11. Το ταξίδι από και προς Ελλάδα πήγε καλά. Όλός ο προγραμματισμός δούλεψε και έφτασα στο σπίτι λίγο μετα τις 2. Δυστυχώς πολύ ύπνο δεν είχα εκείνο το βράδυ, όταν σηκώθηκα από τους γονείς μου ήταν 9 το βράδυ και μετά κοιμήθηκα όλο ένα 45λεπτο. Πήγα γυμναστήριο Πέμπτη πρωϊ, μία ημέρα νωρίτερα από το σχέδιο. Πέμπτη και Παρασκευή βράδυ είχα δυσκολία στην δουλειά μετά τις 3 να είμαι ξύπνιος, αλλά ξυπνούσα και νωρίς και πήγαινα γυμναστήριο μετά από τηλεόραση. Σάββατο ήταν τα 50 χρόνια από την προσελήνωση του Απόλλωνα 11, θα γράψω γι'αυτό μάλλον μεθαύριο που θα είναι η επιστροφή. Την ημέρα την πέρασα φτιάχνωντας αρνί για το φεστιβάλ, και ρώτησα 50χρονους για το πως θυμούνται εκείνη την ημέρα. Μετά πήγα σούπερ μάρκετ, αφότου γύρισα σπίτι πρώτα. Κυριακή σηκώθηκα στις 4, και έτσι είδα επιτέλους και τα 3 επεισόδια του Agents of Shield και μετά πήγα γυμναστήριο πριν την εκκλησία. Είναι η πρώτη ουσιαστικά ελύθερη μέρη που είχα, και έτσι πήγα και ψώνια και βόλτα. Σήμερα ξύπνησα ακριβώς την ώρα που άνοιγε το γυμναστήριο, και έτσι δεν έχω δει πρωϊνή τηλεόραση για πρώτη φορά. Δύο είναι τα άγχη που έχω μπροστά μου και λέγονται και τα δύο Λας Βέγκας. Το ένα είναι το πάρτυ γενεθλίων μου. Έχω κλείσει 8 δωμάτια, μόνο 3 άτομα μου είπαν ως τώρα σίγουρα, σήμερα είχα άλλη μία αδυναμία, και ακόμα και αν δώσω στην οικογένια 3 δωμάτια (που πιθανόν να μην έρθει κανένας λόγω ανωτέρας βίας) έχω 2 κενά. Το έτερον είναι ότι την Παρασκευή έχω συνέντευξη για δουλειά εκεί, σε εταιρεία που δεν είναι του αμυντικού τομέα. Αν η ιδέα του να πείσω τους φίλους να έρθουν να διασκεδάσουν μαζί μου παρότι εγω πληρώνω είναι δύσκολη, τότε το να μετακομίσω και με τους γονείς μου στην Ελλάδα να μην μπορούν να βοηθήσουν με έχει λίγο στα άκρα. Πάντως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θέλω να μετακομίσω Λας Βέγκας, κάθε άλλο. Απλά όλα έρχονται κατά καιρούς καταπάνω μου, ακόμα και αν όλα πάνε καλά.