Η κινεζική παροιμία που έβαλα ως τίτλο έχει και δεύτερη εκδοχή: Ένα ταξίδι χιλίων λι (μονάδα μέτρησης απόστασης) ξεκινά με ένα βήμα. Η αλήθεια είναι ότι μία μία τελειώνω επιτέλους τις υποχρεώσεις μου 10 μέρες πριν το ταξίδι για Ελλάδα. Κατ'αρχήν βρέθηκε άνθρωπος να με πάει στο BART 4η Ιουλίου. Κανά δύο δουλειές έγιναν στο γραφείο. Επίσης είμαι στο τελευταίο βήμα πριν κλείσω κατ'αρχήν ξενοδοχείο στο Λας Βέγκας για τα γενέθλιά μου. Πηγαίνωντας στον οδοντίατρο η σκέψη μου ήταν οι Υίοι του Περικλή, η νεανική οργάνωση της ΑΧΕΠΑ. Σκέφτηκα ότι θα μπορούσαμε να κάνουμε τουρνουά στο Φρέσνο την ημέρα του Κολόμβου 2020. Κοιτάω το ημερολόγιο και συνειδητοποιώ ότι η ημέρα που έβαλα για το 2019 για τα γενέθλιά μου είναι όντως σαββατοκύριακο της ημέρας του Κολόμβου. Φτάνοντας στον υπολογιστή στην δουλειά μετά το μεσημέρι έστειλα επειγόντως μύνημα ότι μετακινώ την εκδήλωση μία εβδομάδα. Καθότι κανένας δεν είχε βγάλει εισιτήριο, τουλάχιστον απ'όσο μου είχαν πει, μπορούσα να το κάνω. Εν συνεχεία έστειλα ξανα αιτήσεις στα ξενοδοχεία στο Λας Βέγκας. Το απόγευμα της Παρασκευής μου ήρθε η πρώτη απάντηση από ξενοδοχείο η οποία ναι μεν είναι λίγο παραπάνω απ'ότι ήθελα, είναι όμως σε ανεκτή τιμή. Η προσφορά ισχύει εώς αύριο βράδυ. Αν δεν μου έρθει ως αύριο κάτι το πραγματικά καλύτερο από άλλο ξενοδοχείο, θα την κλείσω. Όπως λένε και στις ιστοσελίδες περισσότερο κατοχυρώνω έτσι την τιμή, και αν βγει καλύτερη προσφορά αργότερα μπορώ να την ακυρώσω ως τρεις ημέρες πριν την εκδήλωση και να πάρω πίσω όλη την εγγύηση. Πάει ουσιαστικά και αυτό το άγχος. Χτες στο γυμναστήριο η κανονική ζυγαριά μου έκανε ένα δώρο, με έβγαλε 202,5 λίβρες. Η καλή ζυγαριά, αυτή η οποία είναι πιο πιθανόν να κολλήσει, άρχισε να γυρνάει προς τις 206. Η κανονική σταθεροποιήθηκε στις 202.5. Περισσότερο πιστεύω ότι οφείλεται σε κόλλημα, η ζυγαριά είναι με κυλιόμενο ιμάντα και δεν τα πάει καλά κάτω από τις 10 λίβρες. Πάντως ίσως έφταιγε ότι την Παρασκευή το βράδυ βγήκε με φίλο έξοδο και χόρεψα τρεις ώρες εώς ότου πόνεσε υπερβολικά η πλάτη. Πήγα και στην εκκλησία να βοηθήσω με τα παξιμάδια, και εκεί ξαναπόνεσε από το σκύψιμο. Το κολύμπι και ο ύπνος βοήθησε, σήμερα δεν είχα ενόχληση. Το μεγαλύτερο μελλονικό άγχος μου είναι το στεγαστικό. Με εξαίρεση την όλο και απομακρυνόμενη πιθανότητα να μετακομίσω στο Λας Βέγκας (γίνονται όμως θαύματα) προς το παρόν μάλλον θα μείνω στο Φρέσνο. Οι δουλειές εκτός δεν καθίσανε, δεν πάω Σαν Φρανσίσκο για λιγότερα από $150,000 και δεν είμαι πρόθυμος να μετακομίσω σε καμία φοιτητούπολη ανατολικά όπου χιονίζει τον μισό χρόνο και δεν παίζει πουθενά ηλεκτρονική μουσική. Αυτό όμως θα περιμένει για μετά τις διακοπές, όταν κιόλας θα ξεκινήσω και την διαδικασία για να αποκτήσω ανταγωνιστηκές προσφορές σε δάνεια. Θα έρθει και η δική του ώρα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου