Κυριακή 2 Ιουνίου 2019

Μήπως όμως δεν θα φύγω από το Φρέσνο

Την Παρασκευή συνάδελφος με ρώτησε γιατί δεν έχω βάλει ανάρτηση τελευταία. Άδικο δεν έχει ο φίλος, απλά είχα επίσκεψη των γονέων μου, μετά κόλησα σοβαρή αρρώστια και μέσα σε όλα το Σαββατοκύριακο αυτό ήμουν σε κάμπινγκ της εκκλησίας στην Νότια Καλιφόρνια. Δεν είχα δυνατότητα ως σήμερα να ανεβάσω κάτι, ούτε όμως μπορώ και να τα γράψω όλα αναλυτικά σήμερα. Ως προς δουλεια είχα νομίζω τουλάχιστον μία συνέντευξη, ήθελαν να είμαι στο ίδιο το Σαν Φρανσίσκο και δεν ήταν πρόθυμοι να μου δίνουν 150,000 τον χρόνο. Δεν έχω πρόθεση να βγάζω λιγότερα απ'ότι βγάζω τώρα. Αυτή στο Λας Βέγκας εκκρεμει, δεν έχω νέα αλλά και από την αρχή δεν ήμουν πολύ αισιόδοξος. Το να λέω ότι αυτή θα πετύχω σίγουρα είναι σαν να προβλέπω ότι η επόμενη γκόμενα μου θα είναι φωτομοντέλο.

Το Σάββατο της Memorial Day ήρθαν οι γονεις μου. Το Σάββατο ο καιρός ήταν καλός, Κυριακή όμως έβρεχε πολύ. Βγήκαμε όμως μετά την εκκλησία και αγοράσαμε νέα πολιτικά παππούτσια για εμένα. Κάποια στιγμή η μητέρα μου αρρώστησε, πιθανόν το περπάτημα στην βροχή έφταιγε, μόνο που η μητέρα μου είχε κανονικά μπουφάν. Πάντως την Δευτέρα ήταν ο καιρός καλός, και κατέβασα τους γονείς στο Lompoc. Όπως το περίμενα το ταξίδι ήταν μακρύ, σε σημείο όπου δεν μπορούσα να οδηγήσω στην επιστροφή. Μήπως επειδή μοιράστηκα φαϊ με τους γονείς μου εκεί κόλησα; Δεν ξέρω. Οι γονείς μου πάντως χάρηκαν το ταξίδι και στην επιστροφή σταματήσαμε στο St Luis Obispo για καφέ όπου ήπιαμε σε κανονικό ευρωπαϊκού τύπου καφέ. Η πόλη ειναι πανεπιστημιούπολη και φάινεται. Γυρνωντας σπίτι δεν ένιωθα πολύ καλά, αλλά σκέφτηκα ότι ήταν μόνο η κούραση. Την επομένη ήταν και η συνέτευξη, οπότε το ότι ίδρωσα αρκετές φορές το βράδυ το αγνόησα. Κακώς, διότι εν τέλει μετά την συνέντυξη γύρισα σπίτι διότι δεν μπορούσα άλλο. Αλλά περισσότερα στην επόμενη ανάρτηση

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου