Πάσχα πάλι

Την Μεγάλη Εβδομάδα πήγαινα κάθε βράδυ εκκλησία, και όχι στο γυμναστήριο. Ωστόσο στο τέλος είδα τον εαυτό μου και μπορώ να πω ότι ναι μεν δεν έγινα φωτομοντέλο, αλλά αν πάω ένα μακρύ ταξίδι εκτός του σπιτιού μου, όπως το 2012 με την αδερφή μου 10 ημέρες στην Νέα Υόρκη, θα γίνω λεπτός. Εχω, ή τουλάχιστον είχα, φτάσει πολύ κοντά. Μεγάλη Παρασκευή με άφησε το αφεντικό μου να φύγω νωρίς, ή μάλλον να κουβαλήσω το μεσημεριανό στις 4, και οδηγησα κατευθείαν στο Ωκλαντ. Εφτασα στον Επιτάφειο κουρασμένος ενώ ξεκινούσε. Δεν θα το ξανακάνω, ας πάρω 2 ώρες άδεια. Γενικά σε όλο το ταξίδι αυτό με συνόδευσε η κόπωση. Την επομένη πήγαμε στην πρώτη Ανάσταση όλοι, διότι το βράδυ φύγαμε νωρίς από την εκκλησία και πήγα στο σπίτι μίας πανεπιστημιακού για το δείπνο. Εκεί γνώρισα και ορισμένους φοιτητές του Berkley. Ο πατέρας μου να τραγουδάει στις 3 τα χαράματα και να χορεύουν άλλοι ηλικίας του. Την επομένη πήγαμε στο ίδιο σπίτι που είχαμε πάει πέρυσι. Μετά το βράδυ γύρισα σπίτι, φτάνοντας προς τις 10.30. Γενικά η όλη διαδικασία με εξάντλησε.

Αυτό με το οποίο άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο είναι τα γενέθλιά μου. Σκέφτηκα κατά την διάρκεια της Μεγάλης Εβδομάδας ότι ακόμα και αν βρω άλλη δουλειά, θα με αφήσουν να λείψω Σαββατοκύριακο. Ετσι άρχισα να στέλνω τις τελευταίες προσκλήσεις, μετά την Ανάσταση. Ένα άτομο έχει μείνει ακόμα, παραδόξως έχω αρκετά θετική αντίδραση από τους περισσοτέρους. Την Δευτέρα μετά την κανονική συνέντευξη θα ακολουθήσει η οριστική πρόσκληση σε όλους, για να ξέρω πόσα κεφάλια έχω για να κλείσω μαζικά δωμάτια. Βέβαια πιθανότερον αυτό που θα ακολουθήσει πρώτο θα είναι η αίτηση για την δουλειά στο Βόρειο Λας Βέγκας. Επειδή κάνω αίτηση δεν σημαίνει κατ'ανάγκην ότι θα με πάρουν φυσικά. Όσο και να φαντάζομαι ότι Δευτέρα πέρνω υπηκοότητα, Τρίτη την σούπερ δουλειά, δεν πιστεύω να τελειώνω πριν τα μέσα Ιουνίου. Για αργότερα όμως δεν κάνω σχέδια

Αρχή Μεγάλης Εβδομάδας

Εν τέλει δεν πήγα στον δικηγόρο ακόμη διότι μου τηλεφώνησε και ακύρωσε την ημέρα, θα πάω να τον δω Πρωτομαγιά. Πήγα όμως το αμάξι μου για συντήρηση. Η διαδικασία δεν μου αρέσει καθόλου: Ξυπνάω νωρίτερα από το σύνηθες, τουλάχιστον έφτασα και στην δουλειά νωρίς και το μεσημέρι με την ψυχή στο στόμα και πήγα με το λεωφορείο και με δυσκολία πρόλαβα να παραγγείλω φαϊ για να το φάω στο γραφείο μου. Έφυγα νωρίς το μεσημέρι για να φτάσω αργά στο γραφείο. Τουλάχιστον όμως μετά είχα το απόγευμα ελεύθερο καθότι Παρασκευή. Δεν έκανα πολλά, πιο πολύ ξεκουράστηκα. Το θετικό ήρθε την επομένη, συνεχίζω να είμαι χαμηλά στα κιλά, κάτω από τις 206 λίβρες. Αυτό το βάρος θα το διατηρήσω αν όχι ελαφρά θα το αυξήσω μέχρι την επόμενη νηστεία και θα αρχίσω να λεπταίνω πάλι. Ωστόσο η νηστεία των Αποστώλων είναι φέτος 5 ημέρες, ο Δεκαπενταύγουστος όπως πάντα 15, οπότε μιλάμε για τα Χριστούγεννα; Χάνω βάρος και σε ταξίδια, εφόσον δεν είναι στο σπίτι στην Ελλάδα, αλλά πότε θα έρθουν αυτά; Το βασικό άγνωστο είναι το επαγγελματικό. Ήδη είδα μία ωραία δουλειά για GIS Specialist στην υπηρεσία που φυλάει πυρηνικά όπλα στο Βόρεια Λας Βέγκας. Ξεκίνησα να την συμπληρώνω και σταμάτησα: δεν έχω ακόμα υπηκοότητα. Περιμένω αναγκαστικά τις 2 εβδομάδες. Μέσα σε όλα μία εταιρεία θέλει να με προσλάβει στο Φρέσνο για λιγότερα απ'ότι πέρνω. Τους το είπα, και πάλι λένε ότι θέλουν να μου μιλήσουν. Ας μου μιλήσουν, συμπέρασμα δεν θα βγάλουν. Στο εγγυής μέλλον θα ανοίξει η δουλειά στη Νομαρχία με ένα εκατοστάρικο, που και πάλι είναι λίγα σε σχέση με το τι η δουλειά στο Βόρειο Λας Βέγκας θα με πληρώνει, εφόσον πάρω υπηκοότητα. Το καλό είναι ότι έφτασα στο τέλος της Μεγάλης Σαρακοστής και στην Μεγάλη Εβδομάδα. Η νηστεία συνεχίζεται, αλλά όχι το γυμναστήριο. Πάντως βγήκε η φωτογραφία που είχα βγάλει πριν δύο χρόνια επειδή δεν είχα χάσει βάρος μετά δύο εβδομάδες γυμναστήριο και στα δύο χρόνια και 25 λίβρες λιγότερο φαίνονταν επιτέλους. Απλά θέλω ακόμη, πιστεύω προς τις 10 λίβρες. Χτες μετά το γυμναστήριο άρχισα να πηγαίνω από μαγαζί σε μαγαζί και μετά δεν μπορούσα να σηκωθώ από τον καναπέ. Το ίδιο και σήμερα, βγήκα λίγο να περπατήσω αλλά ανάμεσα στην Θεία Λειτουργία και τον Νυμφίο κυρίως την πέρασα στο οριζόντιο. Το πρόγραμμα της Μεγάλης Εβδομάδας είναι πάντα εξαντλητικό, αλλά θα την βγάλω. Μετά σωματικά θα είμαι καλύτερα, αλλά έχω το άγχος της υπηκοότητας. Ο δικηγόρος μου ήταν πολύ θετικός, ο φάκελός μου είναι καθαρός

Μετά την υπηκοότητα τι;

Η ζυγαριά συνεχίζει να μου δίνει καλά νέα. Χάνω βάρος, με βλέπω να λεπταίνω, αλλά συνεχίζω και έχω κοιλίτσα, απλά είναι γραμμωμένη. Περιμένω να έρθει το Πάσχα διότι σίγουρα θέλω διακοπές από την νηστεία. Το βάρος είναι το καλό νέο, η υπηκοότητα μπροστά με αγχώνει. Μεθαύριο θα δω τον δικηγόρο. Μόνο μεσημέρι μπορώ διότι δεν θέλω να πάρω άδεια, αλλά μέχρι και σήμερα θέλησε να με αλλάξει. Μετά την Παρασκευή έχω να πάω το όχημα για σέρβις. Η άλλη εβδομάδα είναι η Μεγάλη Εβδομάδα και όπως πέρυσι οι ακολουθείες θα είναι στις 6. Μ Παρασκευή θα πάω στους γονείς, απλά δεν ξέρω πότε. Δευτέρα μετά του Θωμά πάω για την συνέντευξη αυτή καθ'αυτή. Πιστεύω θα πάει καλά, δεν έχω κανέναν περιορισμό του τύπου καταδίκη για εγκλημα. Μετά είναι το μεγάλο άγχος τι έπεται. Τώρα μπορώ να βρω τις πολυ καλά αμοιβώμενες εργασίες που θέλουν διαπίστευση απορρήτου. Αυτές οι δουλειές δεν είναι στο Φρέσνο. Πού και πώς τις βρίσκω; Θέλω πραγματικά να μετακομίσω πάλι σε άλλη πόλη; Από την άλλη, τι με κρατάει στο Φρέσνο; Σίγουρα θέλω πιο ενδιαφέρουσα δουλειά από γραφειοκράτης. Εκεί είμαι σε εκείνη την φάση, όπως στο Dune όπου ο Παύλος Ατρείδης έχει αποκτήσει γνώση των ενδεχόμενων μέλλων (όχι ένα μέλλον, πολλά) έρχεται αντιμετωπος με τις πολλές επιλογές που ανοίγουν λόγω τις επικείμενη μονομαχία και ο μόνος τρόπος να αποφύγει να γίνει η τζιχάντ είναι να αυτοκτονίσει αφότου σκοτώσει τους πάντες. Τουλάχιστον δεν είμαι με την πλάτη στον τοίχο: έχω δουλειά που μπορώ να ακολουθήσω εώς την συνταξιοδότηση. Απλά θέλω κάτι το καλύτερο, και δεν είμαι σίγουρος πώς και τι μπορώ να αποκτήσω.

Στην Ατλάντα

Το ταξίδι της Ατλάντα είναι λίγο πιο περίπλοκο από αυτό στο ράντσο διότι ακριβώς είναι σε μακρυνότερη απόσταση. Γυρνόντας από το ράντσο, αφότου σταμάτησα στα σούπερ μάρκετ για φρέσκα φρούτα και λαχανικά, ήξερα ότι το να γυμναστώ Πέμπτη θα ήταν δύσκολο ως αδύνατο. Έτσι πήγα την Κυριακή γυμναστήριο παρά την κούραση. Έρχεται η Πέμπτη, πηγαίνω δουλειά, γυρνάω, κοιμάμαι, σηκώνομαι και όπως το περίμενα το να πάω γυμναστήριο ήταν αδύνατον. Ήρθαν όμως και με πήραν από το σπίτι και πήγαμε στο αεροδρόμιο. Εν τέλει ένας παίχτης δεν ήρθε παρότι του είχα αγοράσει εισιτήριο. Φρέσνο - Σικάγο ήμουν σε βυθιότητα αλλά δεν θυμάμαι να κοιμήθηκα. Σικάγο Ατλάντα θυμάμαι περισσότερο να παίζει η τηλεόραση. Φτάσαμε 9 παρά το πρωϊ, μετρό, λεωφορείο, περπάτημα και στις 11 ήμασταν στο ξενοδοχείο. Δεν ξέρω αν φταίει ότι είμαι μέλος του Marriott Bonvoy (παρότι ήταν το πρώτο ταξίδι με πόντους) ή ότι το ξενοδοχείο όπως μάθαμε είναι το βασικό που χρησιμοποιεί η εκκλησία, πάντως μας άφησαν να μπούμε νωρίς και εγώ σχεδόν αμέσως την έπεσα. Παρότι είχα την αίσθηση ότι δεν είχα κοιμηθεί, εν τέλει δεν έπεσα επί πολλές ώρες, άρα την είχα πέσει σε κάποια από τις πτήσεις. Τα παιδιά έπεσαν αργότερα και έτσι εν τέλει δεν συντονιστήκαμε στον ύπνο. Πιο απογευματινά πήραμε το λεωφορείο για την ελληνικής ιδιοκτησίας πιτσαρία όπου είχε το πρώτο γεύμα του τουρνούα, και έμελε να είναι το μόνο γεύμα όπου ηθελημένα έσπασα την νηστεία. Εκει γνωρίσαμε κόσμος και ένας κύριος μας γύρισε. Υπήρχε νυχτερινή έξοδος, αλλά εν τέλει την έπεσα με τα παιδιά. Την επομένη είχαμε αγώνες από τις 9

Πρώτο αγώνα τον κερδίσαμε, αλλά βέβαια με την πιο αδύναμε ομάδα. Δεύτερο χάσαμε. Τρίτο, ο οποίος ήταν και ο πιο αργά χάσαμε. Αν είχαμε κερδίζει θα παίζαμε τέταρτο, και αυτό είναι θέμα διότι στο τρίτο ήδη είμασταν πτώμα. Γυρίσαμε σπίτι και εν τέλει είδα μία φίλη που ήξερα από την ASPRS. Με κατέβασε στην Beltline και αυτό έμελε να είναι το μόνο σημείο από το κέντρο της πόλης που είδα. Τα παιδιά βγήκαν σε ελληνική βραδειά, εγώ όμως δεν ήθελα και είδα εν τέλει την τρίτη ταινία από το Maze Runner. Την επομένη ήμουν ο μόνος που σηκώθηκε νωρίς και πήγα εκκλησία όπου κοινώνησα. Ωστόσο έφυγα νωρίς για να προλάβω να βγούμε πριν τις 12. Ξεκίνησε νωρίς αλλά μετά το κύρηγμα και τις ανακοινώνσεις άρχισε να μιλάω για το στρατηγικό σχέδιο! Εκεί την κοπάνησα για να προλάβω το λεωφορείο. Βγήκαμε κανονικά εν τέλει και τα παιδιά αφήσαν τα ρούχα ξενοδοχείο παρότι είναι αρκετά μακρυά από το μετρό. Δεν είπα κάτι, συν το ότι όλους είχα διαλειμένα πόδια μετά από 3 αγώνες την προηγουμένη. Το μόνο που κάναμε ήταν να πάμε στο Lenox Square το οποίο είναι ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο, και μετά επιστροφή ξενοδοχείο, πίσω μετρό για αεροδρόμιο. Ατλάντα, Σαν Φρανσίσκο, Φρέσνο και τα μεσάνυχτα ήμουν σπίτι μου. Την επομένη παρότι με πονούσαν τα πόδια μου πήγα γυμναστήριο και είχα καλά νέα: έχασα στο ταξίδι 2 λίβρες. Σήμερα μάλιστα που πήγα γυμναστήριο ξαναείχα πέσει στο βάρος που είχα ότι έφυγα από το Blacksburg στο Raleigh, έστω και με παραπάνω ρούχα. Γενικά όλη την εβδομάδα ξυπνούσα νωρίς για δουλειά, που πιστεύω ότι έχει να κάνει με το ότι είχα παραδόξως προσαρμωστεί στην ώρα Ανατολικής Ακτής. ΣΕ δύο εβδομάδες είναι το Πάσχα, και ενδιάμεσα έχω να δω τον δικηγόρο μου και να πάω το όχημά μου σε σέρβις, διότι Δευτέρα μετά την Κυριακή του Θωμά έχω συνέντευξη για την υπηκοότητα. Θα τα καταφέρω

Στο ράντσο του Αγίου Νικολάου πάλι

Τα προηγούμενα δύο Σαββατοκύριακα τα πέρασα εκτός του Φρέσνο, το πρώτο στο ράντσο του Αγίου Νικολάου και το δεύτερο στην Ατλάντα. Το πολύ καλό από την ιστορία είναι πως έχασα αρκετό βάρος, προ ολίγου ζυγίστηκα στις 209,2 λίβρες. Το κακό είναι ότι δεν κατάφερα να ανεβάσω αναρτήσεις, καθότι δεν είχα χρόνο. Μέσα σε όλα είχα και μερικές ακόμα κρίσεις, του τύπου ότι η τράπεζα συνεχίζει να μου ζητάει χαρτομάνι για το στεγαστικό δάνειο και είχα να βρω όλα αυτά τα χαρτιά. Σε αυτή την ανάρτηση για μιλήσω για το πρώτο ταξίδι, αυτό στο ράντσο για το youth retreat. Παρασκευή λοιπόν πέρνω το όχημα κατευθείαν από την δουλειά, αφότου το μεσημέρι είχα γυρίσει οδηγόντας σπίτι για να πάρω αντίγραφο του ενοικιαστηρίου για την τράπεζα, και έφτασα νωρίς. Έλεγα ότι θα πέσω λίγο για ύπνο αλλά εν τέλει δεν, στην περίοδο όπου θεωρητικά είχα χρόνο είχα πιο ενδιαφέροντα να κάνω. Πήγαμε για παράκληση στο Spanos Center και για πρώτη φορά έβαλα facebook live. Μετά είχαμε γεύμα, λίγη διασκέδαση στο εστιατόρειο και ακολύθησε ύπνος. Ήταν μία κοπέλα που με ενδιέφερε, αλλά ο φίλος από το μπάσκετ αντι για υποστήριξη μάλλον χαλάστρα μου έκανε. Ωστόσο λαμβάνοντας υπ'όψιν ότι η κοπέλα την επομένη το πρωϊ ούτε που πάτησε στο πρόγραμμα και ότι μάλλον ο φίλος πίστευε ότι είμαι φίλος του Τραμπ, θα τολμούσα να πω ότι σε καλό βγήκε. Αν πατας σε κατασκήνωσει της εκκλησίας και ούτε καν πας για να ακούσεις τον παπά, είσαι μάλλον κακομαθημένο άτομο. Ως προς άτομα γνώρισα μερικά, δεν μπορώ να πω ότι γέμισα το μάτι καμίας αλλά τουλάχιστον προσέθεσα φίλους στα κοινωνικά δίκτυα.

Την επομένη είχαμε έγερση πολύ πρωϊ με ένα ακάθιστο ύμνο, όχι τον γνωστό του Ρωμανού του Μελωδού, στην Ρωσική παράδοση έχουν ύμνους με πρότυπο εκείνο. Τον συγκεκριμένο τον έγραψε ένας μάρτυρας στα γκουλάγκ όπου έλεγε τι ωραία που είναι η φύση διότι ακριβώς η υπόλοιπη κατάσταση ήταν χάλια. Πραγματικά σκέφτικα αυτή την παλαβή μανία με το πόσο ωραία είναι η φύση στο Blacksburg και πως να δίνουμε έμφαση σε αυτή και όχι στην ανύπαρκτη νυχτερινή ζωή πολύ πιο κυνικά: Μην κοιτάς το γκλουλαγκ, κοίτα την φύση. Μετά ακολούθησε η διάλεξη του παπά ο οποίος ήρθε από το Castro Valley και ο οποίος είναι εν τέλει λίγο μικρότερος από εμένα στην εκκλησία, ακολυθούμενος από γεύμα και επίσκεψη στο Μοναστήρι για εργασία. Η εργασία που διάλεξα ήταν το να μαζέψω κλαδιά ελιάς που είχαν κλαδέψει οι μοναχές, αντί του να κατέβω κάτω στο μετόχι όπως την προηγούμενη φορά το φθινόπωρο. Μετά επιστροφή στα δωμάτια και αλλαγή ρούχων για εσπερινό στο μοναστήρι. Ακολύθησε γεύμα και μετά πήγαμε βόλτα μέχρι την λίμνη για μία φωτιά. Εκεί φάνηκε και η προτεσταντική προέλευση του youth retreat: τραγουδούσαμε χριστιανικά τραγούδια, όχι όμως ορθόδοξα. Γενικά θα έλεγα ότι η εδώ εκκλησία υιοθέτησε την πρακτική για τους ίδιου λόγους που υπάρχει OCF στα πανεπιστήμια: διότι αλλιώς θα πήγαιναν σε παρόμοια τα παιδιά με κίνδυνο για προσυλητισμό. Ας έχουμε τα αντίστοιχα σε ορθόδοξο είναι η λογική. Ακολούθησε μετά ολίγη κουβέντα, και στην περίπτωσή μου ύπνος. Την Κυριακή το πρόγραμμα ήταν πιο κλασσικό: Μοναστήρι, λειτουργία περιλαμβανομένης και Θείας Κοινωνίας στην περίπτωσή μου, γεύμα από τις μοναχές, κύρηγμα και επιστροφή στο σπίτι. Πέρασα καλά και ας μην είχα κάτι που να ακολούθησε. Μπροστά όμως είχα το πιο αγχωτικό: το ταξίδι στην Ατλάντα. Γι'αυτό όμως θα μιλήσω στην επόμενη ανάρτηση.