Κυριακή 12 Αυγούστου 2018

Μετρώντας τις ημέρες και όχι μόνο

Την προηγούμενη Κυριακή είχα πάει στην ευλόγηση των σταφυλιών που έκανε η μία Αρμένικη εκκλησία και όπως σχολίασε ο εκτιμητής δεν είχε πολλές κοπέλες γενικότερα. Σήμερα πήγα στον ίδιο χώρο, ίδια τελετή από άλλη εκκλησία αλλά και πάλι δεν είχε πολλές κοπέλες. Βέβαια χτες το βράδυ δεν πήγα στην Πολυνησιακή εκδήλωση που έκανε η σημερινή εκκλησία στον ίδιο χώρο όπου υπήρχε παραπάνω κόσμός, κυριώς διότι ήθελα να κοινωνήσω σήμερα και διότι πονούσε η πλάτη μου από το πολύ περπάτημα. Το θέμα είναι ότι αμφιβάλλω κατά πόσον αυτός είναι ο τρόπος να γνωρίσω συνομήλικες Αρμένισσες, ότι και να λέει ο εκτιμητής. Δεν παύει να είναι άνθρωπος 75 ετών και τα δεδομένα του δεν ανταποκρίνονται πάντα στην σημερινή πραγματικότητα. Ωστόσο θα συνεχίσω να τον συνοδεύω σε διάφορα, αν μη τι άλλο είναι νέος χήρος και προσπαθεί να ξεπεράσει τον χαμό της γυναίκας του, χρειάζεται παρέα. Πάντως με την σημερινή αποτυχία πλέον μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι το ενδεχόμενο να γνωρίσω άτομο πριν φύγω για την Ελλάδα έχει σχεδόν εξαλειφθεί. Σήμερα είχα όμως και μία θετική είδηση: το απόγευμα πήγα και κολύμπησα στο γυμναστήριο και μετα ζυγίστηκα. Θα ήθελα να πω ότι είναι 211,9 λίβρες, αλλά αυτό θα ήταν αυταπάτη. Ήμουν 212 με βάση την κανονική ζυγαρία (αν και 210 με βάση την "καλή") όσο και να προσπαθούσα να σπρώξω το γλωσσίδι. Πάντως δεν παύει να είναι το πιο λεπτό που έχω βρεθεί εδω και χρόνια, κάτι που το βλέπω στον καθρέπτη. Απλα όμως δεν είναι ικανοποιητικό διότι ήμαστε σε μία εποχή όπου η εξωτερική εμφάνιση είναι πιο σημαντική από την εσωτερική καλλιέργια ή και τον πλούτο.

Καθότι έχουν εγκριθεί τα πάντα και περισσότερο περιμένω να περάσουν ημέρες, αν και ήδη ξεκίνησα διαδικασία αποχωρήσεως, άρχισα να βλέπω τον μελλοντικό σχεδιασμό μου για διακοπές. Ελλάδα με το καλό με ξαναβλέπω για 4η Ιουλίου του χρόνου. Πέραν τούτων θέλω να πάω Ουάσιγκτον πάλι, και η παρέλαση στις 11 Νοεμβρίου φαίνεται να είναι καλή ευκαιρία. Μετά Martin Luther King είναι μία αργία όπου τα εισιτήρια για κάποιο λόγο είναι λες και δεν έχουμε αργία, εξού και σε εκείνη την φάση λέω να πάω Νέα Υόρκη αν είναι. Βέβαια πέρυσι έλεγα να πάω Πόρτλαντ MLK και εν τέλει πήγα τον Απρίλιο. Πέραν τούτων, δεν ξέρω πως θα είναι και πόσο καιρό θα πάρουν οι τάξεις υπηκοότητας. Δεν πρόκειται να την κοπανήσω από την τάξη για να πάω για διακοπές. Μετά, αφότου αποκτήσω υπηκόοτητα, ούτε που ξέρω τι θα ακολουθήσει. Λέω ότι θα δοκιμάσω για καλύτερη δουλειά από τις σόι που θέλουν υπηκόοτητα, αλλά δεν πρόκειται να φύγω την επομένη της ορκομωσίας από την τωρινή δουλειά. Επίσης, αν πάω για νέα δουλειά, η άδειά μου εξαφανίζεται. Καλά τα σχέδια, πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα, παίζεται.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου