Προς το Λας Βέγκας

Τα τελευταία τρία χρόνια το καλοκαίρι γυμναζόμουν ή κολυμπούσα με σκοπό να είμαι έτοιμος για την παραλία στην Ελλάδα όπου βρισκόμουν τέλη Ιουλίου - αρχές Αυγούστου. Φέτος δεν πρόκειται να πάω Ελλάδα το καλοκαίρι, απλά δεν έχω την άδεια. Αντ'αυτού θα πάω στο Λας Βέγκας αυτό το Σαββατοκύριακο. Με τον σκοπό αυτό αναπροσάρμωσα τον στόχο μου και, για να πω την αλήθεια, είμαι μεν πιο λεπτός από τον Απρίλιο αλλά σε καμία περίπτωση λεπτός. Τουλάχιστον όμως θα πάω γυμνασμένος, κάτι που μου επιτρέπει να χορέψω περισσότερο. Βασικό μου πρόβλημα είναι ο ύπνος διότι σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να φτάσω την Παρασκευή το βράδυ πλήρως ξεκούραστος. Η πρωϊνή έγερση με σκοτώνει, ελπίζω η οδήγηση να μην χειροτερεύσει το πρόβλημα.

Το ταξίδι στο Λας Βέγκας το βλέπω ως μία ακόμα απομυθοποίηση της Αμερικής. Οι φοιτητικές αδερφότητες δεν είναι οργανώσεις όπου γίνεται όργιο κάθε βράδυ, ανεξαρτήτως τι σε κάνει το Χόλυγουντ να πιστέψεις. Αν μη τι άλλο αυτά τα πάρτυ είναι καλό να αποφεύγει πριν κατηγορηθείς για σεξουαλικά εγκλήματα, των οποίων η τιμωρία ειναι δρακόντεια στην Αμερική. Spring Break τουλάχιστον στο Myrtle Beach ήταν πιο πολύ σαν φοιτητική εκδρομή στην Μύκονο παρά Πλατανιάς ή Μάλλια όταν έρχονταν οι Αγγλοι. Έχω ξαναπάει το 1999 με την αδερφή μου και τους γονείς Λας Βέγκας και ναι μεν πλέον άνω των 21 ετών θα είναι διαφορετικά, αλλά δεν προβλέπω να γίνει κάτι. Ωστόσο το εναλλακτικό, να κάτσω και να βράσω στο ζουμί μου στο Φρέσνο, είναι χειρότερο. Να δω πως θα φτάσω, σε τι κατάσταση θα είμαι, και τι θα καταφέρω εώς το τέλος

Αντεχοντας την ζέστη

Μεγαλώνοντας στον Πειραιά το καλοκαίρι έκανε ζέστη, κάπου τον Ιούλιο. Ο τρόπος με τον οποίο άντεχα την πολλή ζέστη, η οποία έρχονταν σε περιόδους που διαρκούσαν το πολύ κανένα πενταήμερο, ήταν να είμαι στο υπόγειο την ημέρα, διαβάζοντας συνήθως κάποιο βιβλίο, και να έβγαινα να κάνω τις δουλειές μου το απόγευμα. Τα βράδια η θερμοκρασία έπεφτε, πολύ σπάνια έκανε αργά τόση ζέστη που να μην μπορώ να κοιμηθώ. Σε κάθε περίπτωση σπάνια δούλευα τα καλοκαίρια, και έτσι μπορούσα να κοιμηθώ και να ξυπνήσω όποτε ήθελα. Επίσης όταν παραέκανε ζέστη κατά καιρούς βγαίναμε από το λεκανοπέδιο, τουλάχιστον αφότου αποκτήσαμε εξοχικό. Δυστυχώς οι στρατηγικές αυτές απεδείχθησαν ανεπαρκείς στο Φρέσνο. Είμαστε ήδη στην 8η ημέρα υπερβολικής ζέστης, οπότε η αντοχή μου στην υψηλή θερμοκρασία έχει εξαφανιστεί. Σε κάθε περίπτωση επιθυμώ να κοιμηθώ και στις 5 μετά την δουλειά, όταν κάνει προς τους 40 Κελσίου ακόμα ενώ το βράδυ δεν μπορώ να περιμένω να πέσει κάτω από τους 30 ήταν πρέπει στις 8 να είμαι στην δουλειά μου. Το σπίτι έχει ανεμιστήρες και κλιματισμό, το θέμα είναι να μάθω να τους χρησιμοποιώ κατάλληλα.

Το ζήτημα του ανεμιστήρα είναι ο θόρυβος, με εμποδίζει να κοιμηθώ αν έχω άγχος. Πέραν τούτου στις 5, με τον αέρα να βράζει, απλα με αφυδατώνει. Ετσι από την Τρίτη ξεκίνησα να κοιμάμαι με κλιματισμό το μεσημέρι. Θέμα είναι ότι βάζω την θερμοκρασία στους 77 Φαρενάιτ το οποίο πέρνει χρόνο, πέραν που σε αυτό το επίπεδο και ιδρώνω και κρυώνω συγχρόνως. Εαν το βάλω πιο ψηλά απλά ιδρώνω. Αν το βάλω πιο χαμηλά απλά κρυώνω. Γενικά ουδέποτε τα πήγαινα καλά με τον κλιματισμό, ιδίως σε ένα διαμέρισμα μικρό σαν το δικό μου. Την νύχτα βάζω τον ανεμιστήρα, αλλά με αγχώνει ο ήχος του. Πραγματικά περιμένω προς την Τρίτη που θα υποχωρήσει το τωρινό κύμα ζέστης για να τα πάω καλύτερα. Ωστόσο θα ακολουθήσουν άλλα. Και χαλάλι το άλλο Σαββατοκύριακο που θα είμαι στο Λας Βέγκας, τα επόμενα τι μέλλει γενέσθαι; Στην Ελλάδα ουδέποτε χρειάστηκε να περάσω πάνω από δύο κύμματα ζέστης ανά καλοκαίρι. Φοβάμαι θα χρειαστώ να ακολουθήσω την Κυπριακή τακτική του να κοιμάμαι με τον κλιματισμό. Όταν θα πηγαίνω στο μπάνιο όμως η κατάσταση δεν θα είναι ευχάριστη, το ξέρω από εμπειρία. Η τωρινή δουλειά είναι η δεύτερη μακροβιότερη μέχρι στιγμής, παλαιότερα απλά έκανα υπομονή και άντεχα την όποια δυσκολία. Τώρα πλέον είμαι στην φάση του προσαρμόζομαι για μακροχρόνια κατάσταση. Αντί να σηκώνω βάρη το οποία απεδείχθει πολύ πιο κουραστικό ακόμα και με κλιματισμό στο γυμναστήριο, κολυμπάω. Άλλες 5 ημέρες είναι εώς το Λας Βέγκας, θα την βγάλω προς το παρόν αν και ελπίζω να σηκώσω κανένα βάρος διότι νομίζω ότι καταναλώνω περισσότερες θερμίδες. Μετά το Λας Βέγκας, βλέπω τι θα γίνει και πως.

Αλλάζοντας όχημα

Γυρνόντας από το Raleigh είπα να δω και το νέο Prius πριν αποφασίσω τι να πάρω. Πήγα λοιπόν στην τοπική αντιπροσωπεία, δεν μπορώ να πω ότι με ενθουσίασε, προτίμησα το Ioniq και πάω λοιπόν να ρωτήσω για την χρηματοδότηση. Η Toyota δίνει 0% επιτόκιο: ναι άτοκα. Έτσι λοιπόν πήρα την απόφαση, θα αντικαταστήσω το Prius με νέο Prius. Πρώτη μου όμως κίνηση θα ήταν να πουλήσω το παλιό. Βάζω λοιπόν αγγελία στο Facebook, Craigslist και Peddle. Το Facebook marketplace οδήγησε σε 20 αντιδράσεις και μάλιστα 3 άτομα έκαναν και τεστ οδήγησης. Απο το Craigslist είχα 4 ή 5 αντιδράσεις. Με το Peddle εν τέλει νόμισα ότι το πούλησα, αλλά ο αγοραστής υπαναχώρησε.

Η ιστορία ξεκινάει με το Facebook. Ηδη σε 20 λεπτά είχα αντίδραση παρά το ότι πλησίαζε μεσάνυχτα όταν έκανα την ανάρτηση. Η τιμή που έβαλα ήταν $3000. Πάνω από τις μισές αντιδράσεις ήταν είτε ποια η ελάχιστη τιμή που δέχεσαι είτε δέχεσαι $2000; Οχι δεν δεχόμουν. Επίσης παρότι η αγγελία ήταν στα αγγλικά πολλοί ενδιαφερόμενοι με ρωτούσαν στα Ισπανικά. Οι πρώτοι που ήρθαν ήταν ένα ζευγάρι μεγάλης ηλικίας, ίσως 20 χρόνια μεγαλύτεροί μου. Είδαν το όχημα, έκανα αντιπροσφορα, την δέχτηκα αλλά την επομένη υπαναχωρησαν διότι δεν τους άρεσε ότι είχε πινακίδες Βόρειας Καρολίνας και ότι έπρεπε να περάσει έλεγχο καυσαερίων. Αυτά την Τρίτη. Την Πέμπτη το είδαν δύο, ένας νοσοκόμος που μου είπε ότι θα ήθελε να περάσω κάρτα καυσαερίων και ένας ζευγάρι που ήρθε από την Porterville και θα το πουλούσα αλλά δεν βρήκαμε notary public. Και οι δύο υπαναχώρησαν την επομένη, αν και ο νοσοκόμος με έβαλε και το πέρασα με δικά μου έξοδα έλεγχο καυσαερίων χωρίς εν τέλει να αντιδράσει. Σε εκείνη την φάση (Σάββατο) είπα να δεχτώ την πρόταση του Peddle, αλλά εν τέλει την Δευτέρα ο αγοραστής υπαναχώρησε. Πάντως το Σάββατο με το που δέχτηκα την πρόταση ανέβηκα στην αντιπροσωπία και αγόρασα το νέο Prius. Αν και δεν έχω πλοήγηση είμαι πολύ ευχαριστημένος διότι η Toyota μου έδωσε 0%. Σήμερα αντάλλαξα e-mail και ίσως αύριο έρθει άλλος αγοραστής για το παλιό. Αλλιώς θα ξαναβάλω αγγελία πάλι. Βλέπουμε, αλλά έχω άγχος για το πως θα το πουλήσω το παλιό όχημα.

Ταξίδι στο Raleigh

Μετά την επιστροφή των γονέων ακολούθησε μια κολωβή εβδομάδα που τελείωσε με ταξίδι στο Ράλεϋ. Παρασκευή μεσημέρι πήγα το όχημά μου στην δουλειά και με το που τελειώνω ξεκινάω για το αεροδρόμιο του Σαν Φρανσίσκο. Πήγα από τον δρόμο που περνούσε από το Gilroy ο οποίος απεδείχθει και καλός. Δείπνησα στο Λος Μπάνος όπου όπως μέτρησα στην επιστροφή έχει 15 φανάρια περίπου, όχι 7-8 όπως νόμιζα. Φτάνω στο αεροδρόμιο όπου με περίμενε ο πατέρας και του έδωσα το όχημα. Εγω πήρα την χειραποσκευή μου και πήγα στην πύλη. Μπήκα κανονικά στην πτήση, και μετά από μικρή νύχτα (ταξίδευα ανατολικά) έφτασα Charlotte και μετά Raleigh. Φτάνω πρωϊ στο αεροδρόμιο αν και οχι με αρκετό ύπνο και πηγαίνω στο παλιό μου σπίτι. Ο άνθρωπος τον οποίο αντικατέστησα εν τέλει κοιμόνταν. Πήγα στην βιβλιοθήκη, εκεί ξύπνησε και γύρισα σπίτι όπου παρά την φοβερή ζέστη που είχε ανέβηκα στην σοφίτα και κατέβασα τα έπιπλα. Εν τέλει, και έψαξα και την επόμενη ημέρα, δεν ήταν εκεί το χαμένο κιβώτιο. Βέβαια με τους δύο συγκατοίκους να έχουν φύγει χωρίς να έχουν πάρει όλα τους τα πράγματα η σοφίτα ήταν τίγκα στα πράγματα, ίσως να υπήρχε το κούτι μέσα στο χάος. Πάντως κατέβασα έστω και δύσκολα τις καρέκλες και το κιβώτιο και μετά ο φίλος με πήγε στο Container Store. Δυστυχώς δεν είχε το κουτί που ήθελα να αγοράσω, έτσι αυτοσχεδίασα και πήρα ένα μεγάλο υφασμάτινο κλειστό κάλλυμα για γκαρνταρόμπα. Γύρισα στο σπίτι, άρχισα να αποσυναρμολογώ, το άφησα όταν πείνασα, πήρα δύο κιβώτια από το Cameron Village τα οποία και άφησα έξω από το σπίτι διότι ο φίλος είχε φύγει για την παραλία. Είχε σχεδόν φτάσει 3 οπότε μπορούσα να μπω στο ξενοδοχείο, ξεκίνησα προς εκεί, μου έδωσαν δωμάτιο και αφού μίλησα με τους γονείς την έπεσα. Κοιμήθηκα περίπου 4 ώρες. Το απόγευμα δείπνησα, περπάτησα στην πόλη, είδα τηλεόραση και εν τέλει χόρεψα στο Alchemy. Στο μαγαζί με ξέρουν ακόμα, αμ μπήκα χωρίς να δουν ταυτότητα αμ με κέρασαν και ποτό. Εν τέλει προτιμώ την Παρασκευή από το Σάββατο διότι έχει λιγότερο κόσμο, το Σάββατο δεν χωρούσες. Γύρισα και κοιμήθηκα, πάντα σε ώρα Ειρηνικού, με τους μύες μου να νιώθουν ενόχληση.

Κυριακή πρωϊ ξυπνάω και πάω στο σπίτι πάλι. Αυτή την φορά δεν ήταν πρόθυμος να με πάει στο ξενοδοχείο ή τον σταθμό με τα πράγματα ο φίλος, αλλά για να πω την αλήθεια ότι καν ήταν εκεί και μου άνοιξε την πόρτα με ευχαρίστησε. Βασικός λόγος που είχα επιστροφή Δευτέρα απόγευμα ήταν μη τυχόν δεν έβρισκα κανένα. Αποσυναρμολόγησα και πακετάρησα τα πράγματα. Ξέκινησα να τα κουβαλάω με τα χέρια στο ξενοδοχείο και ευτυχώς που εμφανίστηκε Καλός Σαμαρείτης στον δρόμο και με πήγε στο ξενοδοχείο παρότι οι δρόμοι στο κέντρο ήταν κλειστοί λόγω τριάθλου. Εκεί ξεκουράστικα λίγο και μετά σκέφτηκα ότι ίσως το κουτί παραήταν βαρύ για το τραίνο. Πήγα εκτός βρήκα ένα άλλο κουτί (το ένα από τα δύο του Σαββατου απεδείχθει ακατάλληλο) και άνοιξα το κουτί. Εκ των υστέρων τόσο το κουτί όσο και το υφασματινο ήταν πενήντα λίβρες το καθένα, δεν ήταν κανένα εκτός ορίου. Πάντως έσπασα το κουτί και μετά κουβάλησα με τα χέρια και τα δύο κουτιά 8 τετράγωνα στο σταθμο του τραίνου. Πραγματικά ήταν φοβερή γυμναστική και σε τελικη ανάλυση πάλι καλά που πηγαίνω στο γυμναστήριο, αλλιώς θα είχα ακόμη λουμπάγκο. Μετά το πέρας της περιπέτειας με τον σταθμό με πονούσε η πλάτη, ωστόσο γύρισα σπίτι, ξάπλωσα λίγο, περπάτησα να φάω και μετά γύρισα και ξάπλωσα. Μετά μια ώρα με τον πόνο να έχει υποχωρήσει αλλά όχι εξαφανιστεί ξαναπήγα Cameron Village και αγόρασα ετικέτες για το πάνινο. Εν τέλει στις 11 το βράδυ επιτέλους τελείωσα με το πακετάρισμα. Έπεσα αν και άργησα να κοιμηθώ και την επομένη ξύπνησα για πρωϊνό.

Δεύτερα έλεγα να αφήσω τα πράγματα στο ξενοδοχείο και μετά να πάω απόγευμα στο αεροδρόμιο. Εν τέλει όμως λέω ας πάω ως το αεροδρόμιο μπας και τελειώσω, παρότι θα είχα ώρες. Ετσι μετά το πρωϊνό πήρα το πάνινο που ζύγιζε μάλλον πάνω από 50 λίβρες (στο αεροδρόμιο που το ζύγισαν είχε κλήση), πήγε δύο τετράγωνα ως την στάση και μετά στο αεροδρόμιο το έβαλα κατευθείαν στην πτήση. Ηταν υπερμεγέθες αλλά όχι υπέρβαρο, και έτσι το τίμημα ήταν μικρό. Μετά είπα να πάω εώς το εμπορικό κέντρο δίπλα. Ελά όμως που δεν ήταν δίπλα και με έπιασε βροχη στην πορεία και έφτασα μούσκεμα. Είχα μία τελευταία αλλαξιά αλλά εν τέλει βρωμούσα όπως κατάλλαβα αργότερα λόγω των καλτσών. Εφαγα μεσημεριανό αλλά επέστρεψα με ταξί αεροδρόμιο. Μπαίνω στο αεροπλάνο και εν τέλει περιμέναμε δύο ώρες εντός αυτού λόγω του ότι έκλεισε η Charlotte από κακοκαιρία. Φτάνω στην πύλη και είχε φύγει το αεροπλάνο για Σαν Φρανσίσκο! Η αεροπορική μου έδωσε εισιτήριο για την επομένη αλλά όχι ξενοδοχείο. Ετσι τηλεφώνησα σε οικογενιακό φίλο και κοιμήθηκα στο σπίτι του. Ηταν ευγενικός και δεν έκανε σχόλιο επειδή βρωμούσα αλλά το κατάλαβα επειδή είχε ανοιχτό το παράθυρο. Δυστυχως δεν είχα ρούχα καθαρά πλέον να φορέσω. Εφτασα Σαν Φρανσισκο και ευτυχώς έφτασε και το πάνινο με τα έπιπλα. Οι γονείς είχαν πετάξει από την προηγουμένη Ελλάδα αλλά όπως είχαμε συννενοηθεί είχα αφήσει το αμάξι στο πάρκινγκ. Το πάρκινγκ απεδείχθει πανάκριβο αλλά το όχημα ήταν εκεί. Φόρτωσα και ξεκίνησα για το σπίτι. Δυστυχώς αναγκάστηκα να πάρω δεύτερη ημέρα άδεια και αυτό με πείραξε παραπάνω από τα χρήματα που ξόδευσα. Λόγω της έξτρα άδειας δεν με βλέπω πλέον να πηγαίνω για την έκλειψη ηλίου στο φίλο μου στο Ορεγκον, αν και ουδέν κακόν αμειγές καλού: Σε κάθε περίπτωση προέβλεπα φοβερή κίνηση στην επιστροφή. Έφτασα σπίτι προς τις 3 και την έπεσα να κοιμηθώ. Ακόμα είμαι στην ανάκαμψη από το ταξίδι αλλά τουλάχιστον σήμερα κατάφερα και πήγα στην αντιπροσωπεία και είδα αμάξι. Μάλλον θα αγοράσω νέο όχημα αυτή την εβδομάδα. Ενα ένα όλα προχωράνε.