Ανατροπή στα σχέδια

Το τριήμερο του Μάρτιν Λούθερ Κινγκ πέρασε ωραία. Την Παρασκευή το βράδυ βγήκα σε διερευνητική περιήγηση στο νυχτερινό Φρέσνο/Κλόβις και είδα τι κυκλοφορεί. Για πρώτη φορά βγήκα στο Κλόβις, μου άρεσε το πως ήταν με τα κτίρια της εποχής της Άγριας Δύσης, ότι είχε αρκετές επιλογές, αλλά δεν είχε πολύ κόσμο. Το εμπορικό κέντρο δίπλα από το Fresno State είχε κάποιον κόσμο αλλά όχι τίποτα το φοβερό. Στο Tower District ήταν που είχε κάποιο κόσμο, αλλά όχι μέρος με ηλεκτρονική μουσική. Σάββατο βράδυ βγήκα σε εκδήλωση με ηλεκτρονική μουσική, διασκέδασα και εν τέλει γύρισα αρκετά νωρίς ώστε να πάω εκκλησία την επομένη. Το θέατρο, ή μάλλον σινεμά, στα αγγλικά theater σημαίνει και κινηματογράφος, ήταν αρκετά φθαρμένο. Ωστόσο είχε δύο stages με dj, στην είσοδο και στο κεντρικό χώρο και είχε, τουλάχιστον στον κεντρικό χώρο, 5 dj κατά την διάρκεια της νύχτας που έπαιξαν και διαφορετικό πρόγραμμα. Είχε πολύ νεαρόκοσμο, ήμουν από τους λίγους άνω των 25, καλύτερη αναλογία των δύο φύλων σε σχέση με το Alchemy αν και όχι κατά πολύ και για να πω την αλήθεια μου θύμισε το +soda και το ΤΕΙ Καβάλας στα νιάτα μου. Πλάκα πλάκα πλησιάζουν φέτος τα 20 χρόνια από τότε που πήγα στο πρώτο μου trance party στο πολιτιστικό στέκι του ΤΕΙ Καβάλας. Κυριακή είδα μαγαζιά και Δευτέρα περπάτησα κυρίως στην Chinatown, εξερευνόντας την πόλη. Από την Τρίτη φυσικά ξανα δουλειά.

Το βασικό μακροχρόνιο άγχος που έχω αυτή την στιγμή είναι τα έπιπλα στο Raleigh, όπως οι αναγνώστες του ιστολογίου πολύ καλά γνωρίζουν. Το σχέδιό μου ήταν να τα κουβαλήσει αν γίνεται ο Βολιώτης φίλος. Δυστυχώς σήμερα μου είπε ότι αδυνατεί. Ας μην κοροϊδευόμαστε, του ζητούσα πολλά. Πάντα τα δικά σου πράγματα είναι παραπάνω απ'ότι νομίζεις, πόσο μάλλον να βρεις χώρο για τα ξένα. Πέραν τούτων ο φίλος είναι στο Blacksburg, όχι στο Raleigh. Πρέπει συνεπώς να βρω εναλλακτικά σχέδια. Η πρώτη μου σκέψη ήταν μήπως βρω κανέναν να τα πάει Τέξας και από εκεί να τα πάει ο Τεξανός φίλος μου στο Flagstaff. Η δεύτερη και ρεαλιστικότερη ιδέα είναι να τα στείλω αεροπορικώς αποσυναρμολογημένα. Όταν ξαναπάω Raleigh, που σε αυτή την φάση φαίνεται μάλλον για Memorial Day, αποσυναρμολογώ τις καρέκλες, βάζω την βάση σε κουτί από το Container Store και φαίνεται ότι υπάρχουν τέτοιου μεγέθους κουτιά, και πέρνω την βάση και την τάβλα ως αποσκευή μαζί μου. Φυσικά δεν ξέρω τι θα χρεωθώ, είναι υπερμεγέθες και είναι και βαρύ. Ίσως όχι υπερμεγέθες, είναι κάτω από 62 ίντσες, απλά έχω χρέωση βαλίτσας. Ας δω πως και πότε θα πάω στο Raleigh