Προσαρμογή

Η μετακόμιση από την φύση της έχει ως αποτέλεσμα να μείνω πίσω στις δουλειές μου. Την προηγούμενη Τετάρτη είχα δυσκολία να δω το ταχυδρομείο μου. Πέπμτη ακόμα ήμουν τόσο πτώμα που το να ανεβάσω ανάρτηση με κούρασε. Σταδιακά όμως τελείωσα με τις υποχρεώσεις μου σε σημείο όπου πλέον αυτό που περιμένω είναι γίνει κάτι. Σήμερα το βράδυ δεν θα έχω κάτι που είχα αμελήσει ημέρες. Συνεχίζω λοιπόν να κάνω αιτήσεις για δουλειά. Ως προς τις προηγούμενες δεν είχα αντίδραση από το υπουργείο μεταφορών, που σημαίνει ότι δεν πέρασα στον δεύτερο γύρο, ενώ ρώτησα για την δουλειά στην Ατλάντα και μου είπαν ότι είμαι ακόμα υπο αξιολόγηση αλλά ο προϊστάμενος πήρε μία εβδομάδα άδεια. Αυτό που εν τέλει βγήκε είναι ότι είναι απίθανο να έχω έστω και ένα ημερομίσθιο τον Οκτώβριο. Ετσι έχω χρόνο για εθελοντική εργασία, πιθανόν και για πάρτυ γενεθλίων το οποίο δεν θα το οργανώσω όμως εγω. Η βασική μου δυσκολία στην νέα διεύθυνση ήταν να βρω νέους ρυθμους. Όχι τόσο με συγκατοίκους, αν και είχα να συγκατοικίσω 12 χρόνια, όσο το να βρω τι και που να πηγαίνω. Είναι ωραία στο κέντρο να περπατάω εώς το ξενύχτι. Για να πάω όμως για ψώνια και βιβλιοθήκη θέλει όχημα. Έχω ακόμα να μάθω τους δρόμους και τις τοποθεσίες, προς το παρόν χρησιμοποιώ ακόμα τις παλαιές. Ένας παράγοντας είναι ότι η βιβλιοθήκη του Cameron Village είναι κλειστή λόγω έργων. Κατά τα άλλα τηλεόραση, αιτήσεις, βόλτα, με άλλα λόγια ότι και πιο πριν αλλά αλλού.