Γράφω αυτή την ανάρτηση μετά από τον σεισμό του Βρετανικού δημοψηφίσματος. Ως προς αυτό θα γράψω αργότερα, πιθανότατα μετά την 500η ανάρτηση. Προς το παρόν επιστρέφω στο ταξίδι μου στην Φλόριντα με την αδερφή μου. Είμαστε 4 ημέρες μετά την σφαγή στο κλάμπ και στο πρωί όπου το απόγευμα εκείνο ο αλιγάτορας σκότωσε το δίχρονο παιδάκι. Με άλλα λόγια όχι η καλύτερη περίοδος για το Ορλάντο. Τέλος πάντων ξυπνάμε το πρωϊ, εγώ μάλιστα έδωσα οδηγίες να με σηκώσουν νωρίς, τρώμε ένα γιαουρτάκι ο καθένας και μπαίνω με την αδερφή μου στο αυτοκίνητο. Αφότου μαλώσαμε λίγο για τον δρόμο, δεν μου είχαν πει ότι ο απευθείας δρόμος θέλει διόδια, ξεκινήσαμε και φτάσαμε στις 9.15. Καθότι το κέντρο των επισκεπτών ανοίγει στις 9, φτάσαμε καλή ώρα. Η αδερφή μου λίγο πεινούσε και έτσι πήρε πρωϊνό από ένα από τα εστιατόρεια που έχει το κέντρο. Για να έχουνε υπ'όψιν αυτοί που δεν έχουν πάει ποτέ, το Διαστημικό Κέντρο Κέννεντυ ελιναι μια τεράστια έκταση που έχει ηθελημένα κρατηθεί μακριά από την ανάπτυξη, γύρω υπάρχει ανακυρηγμένο εθνικό πάρκο. Όπως δεν μπορεί να μπει και ο κάθε πικραμένος στον Ναύσταθμο Σαλαμίνας να χαιρετίσει τον Στόλο, έτσι και δεν μπορεί να μπει ο καθένας στο Διαστημικό Κέντρο. Έξω από τον πύλη υπάρχει κέντρο για τους επισκέπτες, το οποίο την τελευταία πενταετία τουλάχιστον το διχειρίζεται ένας εργολάβος, και το έχει μετατρέψει σε θεματικό πάρκο αντίστοιχο με το Disneyworld ή το Universal Studios. Ή μάλλον περίπου, διότι ο χώρος είναι αρκετά μικρότερος και επίσης το πάρκο επιδεικνύει εθνικη περιουσία. Επίσης το περιεχόμενο είναι εκπαιδευτικό, όχι ψυχαγωγικό όπως τα πάρκα του Ορλάντο. Για να πας από το Ορλάντο είτε θα πας οδηγώντας, που είναι περίπου μία ώρα και $4.25 σε διόδια σε κάθε κατεύθυνση, είτε με ειδικό λεωφορείο που θέλει $100, αλλά περιλαμβάνει και την είσοδο ($50) και το Γεύμα με Έναν Αστροναύτη ($29). Το πάρκινγκ κάνει $10 και σε σύγκριση με Disney ή Universal είναι πολύ φτηνότερο για να επισκευθείς. Καθότι όμως είναι στην μέση του πουθενά δεν υπάρχει εξωτερικό μέρος να φας, και γενικά σε βαράνε σε σχέση με το μέσο ταχυφαγείο, όπως συμβαίνει και στο Disney και το Universal. Είχαμε βρει και ένα κουπόνι αλλά ουσιαστικά η έκπτωση απλά κάλυψε το φόρο.
Αφότου η αδερφή μου έφαγε το ελαφρό πρωϊνό της, πήγαμε στο βάθος του κέντρου επισκεπτών όπου είχαν στήσει εξέδρες για να δούμε την εκτόξευση που είχε εκείνη την ημερα. Πρόκειτο για Falcon 9 της SpaceX με δύο τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους. Παρότι πρωϊ είχε φοβερή ζέστη και υγρασία. Είχε και έναν εργαζόμενο να μας λέει και σχόλια για την εκτόξευση, ενώ στην μίσή ώρα έβαλε και τον ήχο από την ζωντανή διαδικτυακή μετάδοση να ακούμε. Είχαν φυσικά μαζευτεί όλοι οι επισκέπτες στην εξέδρα, μεταξύ των οποίων θυμάμαι και ένα σχολείο από το Ντουμπάι. Ήρθε λοιπόν η ώρα, έγινε η εκτόξευση και για κάπου τριάντα δευτερόλεπτα είδαμε ένα αντικείμενο μεγέθους σπίρτου να ανεβαίνει έχοντας πίσω του μία τεράστια πορτοκαλί φλόγα. Η αδερφή μου κατάφερε και γύρισε βίντεο, εγώ απέτυχα. Ειδα ελαφρώς παραπάνω απ'ότι όταν ήμουν στο Νόρφολκ στο ψοφόκρυο και είδα τον Antares, απλά τότε καθότι νύχτα και μακρύτερα είδα μόνο την φλόγα. Πέρασε η εκτόξευση και πήγαμε κατευθείαν στο Destination Mars, όχι τόσο για να δούμε την ζωντανή μετάδοση της εκτόξευσης όσο διότι στα κοντυνότερα αξιοθέτα μπήκε πολύς κόσμος και δεν θέλαμε την πολυκοσμία. Είχε εκεί μοντέλα των τριών ρόβερ στον Άρη, συν μία περιγραφή για τα σχέδια της NASA πως θα στείλει ανθρώπους στον Άρη. Εν συνεχεία βγήκαμε και καταλήξαμε στο Encounter with an astronaut όπου είχε μία γυναίκα αστροναύτη η οποία μας περιέγραψε την 4η και τελευταία αποστολή της με το διαστημικό λεωφορείο, STS-114. Η συγκεκριμένη ήταν η πρώτη πτήση μετά από το Columbia και μας περιέγραφε με αρκετές λεπτομέρεις. Εν συνεχεία είχαμε ερωταποκρίσεις και αφήσαμε τα παιδιά να τις κάνουμε. Για την ιστορία η συγκεκριμένη αστροναύτης είναι συνταξιούχος, οι εν ενεργεία απλά δεν έχουν τον χρόνο για να δούνε επισκέπτες. Πήγαμε μετά στην είσοδο στο Nature and Technology, όπου έλεγε την ιστορία της περιοχής από τους Ινδιάνους ως τους αστροναύτες και εν συνεχεία γευματίσαμε.
Αφότου φάγαμε μπήκαμε στο ειδικό λεωφορείο και μας πήγαν εντός της βάσης. Μας έδειξαν τις εξέδρες εκτόξευσης, αν και όχι τις ενεργές, μόνο τις υπο ανασκευή, μας έδειξαν και τα βιομηχανικά κτίρια εντός, συμπεριλαμβανομένου και του τεραστείο κέντρου συναρμολόγησης πυραύλων και μας αφήσαν στο κέντρο Apollo/Saturn V. Εκεί λοιπόν περιμένεις στην είσοδο, εισέρχεσαι σε μία αίθουσα όπου σε γυρίζουν στο 1968 και μπαίνεις στο κανονικό κέντρο ελέγχου από το οποίο έγινε ο έλεγχος της αποστολής Apollo 8, η πρώτη επανδρωμένη τροχιακή αποστολή στην Σελήνη. Μας έδειξαν αναβωσβήνοντας τα λαμπάκια και τους πίνακες την εκτόξευση (είμασταν στο αμφιθέατρο πίσω από την ενεργή αίθουσα) και εν συνεχεία μπήκαμε στην διπλανή αίθουσα όπου είναι ένας Κρόνος 5 και το Kitty Hawk, το Command Module του Απόλλωνα 14. Ενώ για τους πυραύλους του κήπου των πυραύλων, μπαίνοντας στο κέντρο επισκεπτών, η αδερφή μου σχολίαζε ότι ήταν αρκετά μικροί, για το Κρόνο 5 σχολίαζε ότι ήταν τεράστιος. Βγάλαμε φωτογραφίες, ακουμπήσαμε το δείγμα σεληνιακού βράχου που έχει (πρόκειται για βασάλτη) και είδαμε και το ήχος και φως στο πέραν αμφιθέατρο με τον Απόλλωνα 11, αλλά και τους αστροναύτες να λένε πως πρέπει αν πάμε και στον Άρη. Είδαμε και διάφορο άλλο υλικό από το πρόγραμμα Απόλλων όπου το σεληνιακό όχημα και εν τέλει πήραμε το λεωφορείο και γυρίσαμε στο κεντρικό κέντρο επισκεπτών. Ενδιάμεσα μας έλεγαν για διάφορους αλιγάτορες, αλλά δεν είδαμε κανέναν, μόνο μία τεράστια φωλιά αετών. Πίσω στο κέντρο είδαμε την ταινία στο Imax Theater και εν συνεχεία μπήκαμε στο κεντρο με το διαστημικό λεωφορείο Atlantis. Και σε αυτό είχε ταινία όπως με τον Κρόνο 5. Μπήκαμε λοιπόν μέσα είδαμε το διαστημικό λεωφορείο και αντίγραφο του διαστημικού τηλεσκοπίου Χαμπλ και εν συνεχεία μπήκαμε για τελευταία φορά στο gift shop για να κάνει η αδερφή μου ψώνια. Πήρε και για μένα μία μπάρα ενέργειας. Η αλήθεια είναι ότι το διαστημικό λεωφορείο το κάναμε εν τάχει και δεν πήγαμε από την πίσω πλευρά που είχε ένα Τ-38, αλλά βιαζόμασταν σχετικά. Το κέντρο ήταν ανοιχτό για άλλη μία ώρα αλλά θέλαμε να γυρίσουμε προς τις 6 ώστε να πάει η αδερφή μου στην εκδήλωση του συνεδρίου που ήταν ο γαμπρός μου. Φτάσαμε σπίτι λίγο μετά τις 6, άφησα την αδερφή μου στο ξενοδοχείο και πήγα εκτός να φάω λίγο. Γύρισα στο ξενοδοχείο, ξάπλωσα, κατέβηκα εν τέλει σε κάποια φάση και εγώ στην εκδήλωση και μετά κοιμηθήκαμε.
Την επομένη χαιρετίσαμε τον γαμπρό μου και ξεκινήσαμε για το Ράλεϋ. Κάναμε δύο στάσεις, μία προς Daytona Beach για μαγαζιά και γευμά και μία στην Florence SC για δείπνο. Προς τις 8 περίπου φτάσαμε σπίτι και εν τέλει ξαπλώσαμε, αφότου είδα λίγη τηλεόραση. Ως προς την επίσκεψη της αδερφής μου θα γράψω την άλλη φορά. Πάντως αυτό που έχω να πω είναι ότι η αδερφή μου έλεγε χωρίς να την ρωτήσω ότι το Kennedy Space Center είναι ανώτερο από το Disneyworld.
Αφότου η αδερφή μου έφαγε το ελαφρό πρωϊνό της, πήγαμε στο βάθος του κέντρου επισκεπτών όπου είχαν στήσει εξέδρες για να δούμε την εκτόξευση που είχε εκείνη την ημερα. Πρόκειτο για Falcon 9 της SpaceX με δύο τηλεπικοινωνιακούς δορυφόρους. Παρότι πρωϊ είχε φοβερή ζέστη και υγρασία. Είχε και έναν εργαζόμενο να μας λέει και σχόλια για την εκτόξευση, ενώ στην μίσή ώρα έβαλε και τον ήχο από την ζωντανή διαδικτυακή μετάδοση να ακούμε. Είχαν φυσικά μαζευτεί όλοι οι επισκέπτες στην εξέδρα, μεταξύ των οποίων θυμάμαι και ένα σχολείο από το Ντουμπάι. Ήρθε λοιπόν η ώρα, έγινε η εκτόξευση και για κάπου τριάντα δευτερόλεπτα είδαμε ένα αντικείμενο μεγέθους σπίρτου να ανεβαίνει έχοντας πίσω του μία τεράστια πορτοκαλί φλόγα. Η αδερφή μου κατάφερε και γύρισε βίντεο, εγώ απέτυχα. Ειδα ελαφρώς παραπάνω απ'ότι όταν ήμουν στο Νόρφολκ στο ψοφόκρυο και είδα τον Antares, απλά τότε καθότι νύχτα και μακρύτερα είδα μόνο την φλόγα. Πέρασε η εκτόξευση και πήγαμε κατευθείαν στο Destination Mars, όχι τόσο για να δούμε την ζωντανή μετάδοση της εκτόξευσης όσο διότι στα κοντυνότερα αξιοθέτα μπήκε πολύς κόσμος και δεν θέλαμε την πολυκοσμία. Είχε εκεί μοντέλα των τριών ρόβερ στον Άρη, συν μία περιγραφή για τα σχέδια της NASA πως θα στείλει ανθρώπους στον Άρη. Εν συνεχεία βγήκαμε και καταλήξαμε στο Encounter with an astronaut όπου είχε μία γυναίκα αστροναύτη η οποία μας περιέγραψε την 4η και τελευταία αποστολή της με το διαστημικό λεωφορείο, STS-114. Η συγκεκριμένη ήταν η πρώτη πτήση μετά από το Columbia και μας περιέγραφε με αρκετές λεπτομέρεις. Εν συνεχεία είχαμε ερωταποκρίσεις και αφήσαμε τα παιδιά να τις κάνουμε. Για την ιστορία η συγκεκριμένη αστροναύτης είναι συνταξιούχος, οι εν ενεργεία απλά δεν έχουν τον χρόνο για να δούνε επισκέπτες. Πήγαμε μετά στην είσοδο στο Nature and Technology, όπου έλεγε την ιστορία της περιοχής από τους Ινδιάνους ως τους αστροναύτες και εν συνεχεία γευματίσαμε.
Αφότου φάγαμε μπήκαμε στο ειδικό λεωφορείο και μας πήγαν εντός της βάσης. Μας έδειξαν τις εξέδρες εκτόξευσης, αν και όχι τις ενεργές, μόνο τις υπο ανασκευή, μας έδειξαν και τα βιομηχανικά κτίρια εντός, συμπεριλαμβανομένου και του τεραστείο κέντρου συναρμολόγησης πυραύλων και μας αφήσαν στο κέντρο Apollo/Saturn V. Εκεί λοιπόν περιμένεις στην είσοδο, εισέρχεσαι σε μία αίθουσα όπου σε γυρίζουν στο 1968 και μπαίνεις στο κανονικό κέντρο ελέγχου από το οποίο έγινε ο έλεγχος της αποστολής Apollo 8, η πρώτη επανδρωμένη τροχιακή αποστολή στην Σελήνη. Μας έδειξαν αναβωσβήνοντας τα λαμπάκια και τους πίνακες την εκτόξευση (είμασταν στο αμφιθέατρο πίσω από την ενεργή αίθουσα) και εν συνεχεία μπήκαμε στην διπλανή αίθουσα όπου είναι ένας Κρόνος 5 και το Kitty Hawk, το Command Module του Απόλλωνα 14. Ενώ για τους πυραύλους του κήπου των πυραύλων, μπαίνοντας στο κέντρο επισκεπτών, η αδερφή μου σχολίαζε ότι ήταν αρκετά μικροί, για το Κρόνο 5 σχολίαζε ότι ήταν τεράστιος. Βγάλαμε φωτογραφίες, ακουμπήσαμε το δείγμα σεληνιακού βράχου που έχει (πρόκειται για βασάλτη) και είδαμε και το ήχος και φως στο πέραν αμφιθέατρο με τον Απόλλωνα 11, αλλά και τους αστροναύτες να λένε πως πρέπει αν πάμε και στον Άρη. Είδαμε και διάφορο άλλο υλικό από το πρόγραμμα Απόλλων όπου το σεληνιακό όχημα και εν τέλει πήραμε το λεωφορείο και γυρίσαμε στο κεντρικό κέντρο επισκεπτών. Ενδιάμεσα μας έλεγαν για διάφορους αλιγάτορες, αλλά δεν είδαμε κανέναν, μόνο μία τεράστια φωλιά αετών. Πίσω στο κέντρο είδαμε την ταινία στο Imax Theater και εν συνεχεία μπήκαμε στο κεντρο με το διαστημικό λεωφορείο Atlantis. Και σε αυτό είχε ταινία όπως με τον Κρόνο 5. Μπήκαμε λοιπόν μέσα είδαμε το διαστημικό λεωφορείο και αντίγραφο του διαστημικού τηλεσκοπίου Χαμπλ και εν συνεχεία μπήκαμε για τελευταία φορά στο gift shop για να κάνει η αδερφή μου ψώνια. Πήρε και για μένα μία μπάρα ενέργειας. Η αλήθεια είναι ότι το διαστημικό λεωφορείο το κάναμε εν τάχει και δεν πήγαμε από την πίσω πλευρά που είχε ένα Τ-38, αλλά βιαζόμασταν σχετικά. Το κέντρο ήταν ανοιχτό για άλλη μία ώρα αλλά θέλαμε να γυρίσουμε προς τις 6 ώστε να πάει η αδερφή μου στην εκδήλωση του συνεδρίου που ήταν ο γαμπρός μου. Φτάσαμε σπίτι λίγο μετά τις 6, άφησα την αδερφή μου στο ξενοδοχείο και πήγα εκτός να φάω λίγο. Γύρισα στο ξενοδοχείο, ξάπλωσα, κατέβηκα εν τέλει σε κάποια φάση και εγώ στην εκδήλωση και μετά κοιμηθήκαμε.
Την επομένη χαιρετίσαμε τον γαμπρό μου και ξεκινήσαμε για το Ράλεϋ. Κάναμε δύο στάσεις, μία προς Daytona Beach για μαγαζιά και γευμά και μία στην Florence SC για δείπνο. Προς τις 8 περίπου φτάσαμε σπίτι και εν τέλει ξαπλώσαμε, αφότου είδα λίγη τηλεόραση. Ως προς την επίσκεψη της αδερφής μου θα γράψω την άλλη φορά. Πάντως αυτό που έχω να πω είναι ότι η αδερφή μου έλεγε χωρίς να την ρωτήσω ότι το Kennedy Space Center είναι ανώτερο από το Disneyworld.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου