Η προηγούμενη εβδομάδα είχε την συνήθη κουραστικότητά της. Βγήκα μεν την Παρασκευή, αλλά περισσότερο επειδή ήταν εδώ ο φίλος, δεν ήμουν για χορό και γύρισα και νωρίς. Ωστόσο κατάφερα να κανονίσω δύο συνεντεύξεις. Δευτέρα-Τρίτη πέρασε γρήγορα αλλά κουραστικά. Άδειασα το γραφείο, δούλεψα λίγο στην τρίτη δημοσίευση την οποία τελείωσα την Πέμπτη και την έστειλα στον καθηγητή και γύρισα σπίτι όπου κοιμήθηκα λίγο. Το απίστευτο είναι οτι σήμερα Παρασκευή ακόμα να ανακάμψω από την δουλειά. Είχα τις συνεντεύξεις την Τετάρτη και ήδη είχα αρνητική απάντηση από την μία, όχι πως ήμουν και αυτό που έψαχναν. Σε κάθε περίπτωση κάθισα και έκανα αιτήσεις για επιπλέον δουλειές, ετοίμασα την τρίτη δημοσίευση και σε αυτή την φάση δεν έχω παρά να περιμένω. Όταν απολύθηκα τελευταία φορά η θέση που εν τέλει με προσέλαβε εμφανίστηκε 2 μήνες μετά την απόλυσή μου. Η διάλεξη για την Ποντιακή Γενοκτονία φαίνεται σε αυτή την φάση ότι μάλλον δεν θα γίνει. Πάντως όμως θα κατέβω Florida να δω την αδερφή μου τον άλλο μήνα. Θέλω και να ανέβω να δω τους καθηγητές μου, αλλά αυτό εξαρτάται και από αυτούς. Είναι απίστευτο το πόσο χρειάζεται η ανάκαμψη, στην προηγούμενη δουλειά δύο ημέρες ήταν αρκετές. Θα δω τώρα τι πρόκειται να γίνει, δεν υπάρχει λόγος να αγχώνομαι. Ελπίζω να μπορεσω να έρθω Ελλάδα αλλά αυτό είναι συναρτηση και του πως πάνε οι υποχρεώσεις μου. Μετά την πρώτη συνέντευξη ανησυχούσα ότι δεν θα μπορούσα να πάω στην αδερφή μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου