Η εβδομάδα δεν πήγε και τόσο άσχημα. Δευτέρα-Τρίτη πιο πολύ είχα άγχος παρά ενόχληση με την πρωϊνή έγερση, Τετάρτη είναι που άρχισε να με πειράζει το νέο ωράρειο. Γύρισα όμως σπίτι, κοιμήθηκα και μετά πήγα στο γυμναστήριο για πρώτη φορά μετά από μήνες. Αποτέλεσμα ήταν ότι από την Πέμπτη και έπειτα με πονούσαν οι μύες μου. Βγήκα την Παρασκευή και χόρευα παρά τον πόνο. Χτες το βράδυ ακόμα είχα πόνο, αλλά σήμερα σχετικά μου πέρασε, αφότου πήγα πάλι στο γυμναστήριο. Θα δω πως θα αντέξω τις υπόλοιπες ημέρες, και αν θα ξαναπονέσω ή απλά ήταν λόγω της αρχής. Πάντως φαίνεται να έχω την αρχή ρουτίνας, γυμναστήριο Τετάρτη και Κυριακή, χορός την Παρασκευή. Ωστόσο η Παρασκευή αυτή ήταν παραπάνω από χορός...
Το μεγαλύτερο μυστήριο που έχω είναι το πώς τα βράδια γυρνώντας από την δουλειά νιώθω τόσο κουρασμένος σε σημείο που δύσκολα βγαίνω από το σπίτι, αλλά την Παρασκευή μετά τον ύπνο νιώθω έτοιμος να κατακτήσω τον κόσμο. Τέλος πάντων ήρθε η Παρασκευή, γύρισα από την δουλειά, την έπεσα, σηκώθηκα, είδα λίγη τηλεόραση και μετά ετοιμάστηκα και βγήκα. Προσπάθησα για παρέα αλλά τίποτα. Πάω λοιπόν στο κέντρο και βλέπω κόσμο και ντουνιά στο πεζοδρόμιο, αρκετά νωρίς (11 παρά). Πάω στην ουρά του συνήθους κέντρου και μου λένε ότι ναι μεν είναι για όσους είναι στο the wave αλλά εμένα ειδικά με άφησαν. Λόγω ακριβώς της ημέρας του Αγίου Πατρικίου είχαν οργανώσει ένα event όπου πήγαινες κύμματα σε διάφορα καταστήματα. Εγώ μόνο για το γνωστό κατάστημα ενδιαφερόμουν. Μπήκα λοιπόν μέσα και είχα ήδη από νωρίς κόσμο, ο οποίος δίεφερε από την συνήθη σύσταση. Υπάρχει περισσότερα κορίτσια απ'ότι συνήθως και ελαφρώς νεώτερες ηλικίες, όχι πως βγαίνει η Γερουσία στο Alchemy. Ήταν μάλιστα μία παρέα με 6 όμορφα κορίτσια των οποίων προσπάθησα να αποσπάσω την προσοχή. Στην ίδια παρέα ήταν ένας άγαρμπος μεθυσμένος τον οποίο γενικά τον απέφευγαν παρά τις χειρονομίες του. Κατά πόσον βοηθούσε ή δυσκόλευε (πιθανότερο) την υπόθεσή μου είναι θέμα συζήτησης, το δεδομένο είναι όμως ότι τα κορίτσια με αγνόησαν. Έβλεπα κατά καιρούς ότι ένας φροντιστής σήκωνε ταμπέλα εώς ότου την διάβασα: έλεγε Wave 3, 10 λεπτά και 2 λεπτά. Έφυγε το κύμα αυτό και μπήκε το 2ο κύμα (ουδέποτε είδα το πρώτο) με το οποίο δεν μπορώ να πω ότι είχα περισσότερη επιτυχία. Με αυτά και με τ'άλλα όμως ήταν ήδη μεσάνυχτα, χόρευα ήδη μία ώρα σε γεμάτο κατάστημα και έτσι βρέθηκα να χορεύω την Παρασκευή το βράδυ παραπάνω από το σύνηθες. Από την άλλη όμως ήδη από νωρίς κολλούσε το πάτωμα από τα ποτά που είχαν ρίξει. Τέλος πάντων, έφυγα λίγο πριν τις 2 (προσπαθώ να αποφύγω το μεγάλο κύμα αυτοκινήτων) και έφτασα σπίτι. Το μεγάλο κατόρθωμα του Σαββάτου ήταν ότι κοιμήθηκα για μεσημέρι 3 ώρες
Αυτό το Σαββατοκύριακο ανεβαίνω Blacksburg. Ελπίζω να βγω με τους φίλους μου, όπου και αν είναι να βγω
Το μεγαλύτερο μυστήριο που έχω είναι το πώς τα βράδια γυρνώντας από την δουλειά νιώθω τόσο κουρασμένος σε σημείο που δύσκολα βγαίνω από το σπίτι, αλλά την Παρασκευή μετά τον ύπνο νιώθω έτοιμος να κατακτήσω τον κόσμο. Τέλος πάντων ήρθε η Παρασκευή, γύρισα από την δουλειά, την έπεσα, σηκώθηκα, είδα λίγη τηλεόραση και μετά ετοιμάστηκα και βγήκα. Προσπάθησα για παρέα αλλά τίποτα. Πάω λοιπόν στο κέντρο και βλέπω κόσμο και ντουνιά στο πεζοδρόμιο, αρκετά νωρίς (11 παρά). Πάω στην ουρά του συνήθους κέντρου και μου λένε ότι ναι μεν είναι για όσους είναι στο the wave αλλά εμένα ειδικά με άφησαν. Λόγω ακριβώς της ημέρας του Αγίου Πατρικίου είχαν οργανώσει ένα event όπου πήγαινες κύμματα σε διάφορα καταστήματα. Εγώ μόνο για το γνωστό κατάστημα ενδιαφερόμουν. Μπήκα λοιπόν μέσα και είχα ήδη από νωρίς κόσμο, ο οποίος δίεφερε από την συνήθη σύσταση. Υπάρχει περισσότερα κορίτσια απ'ότι συνήθως και ελαφρώς νεώτερες ηλικίες, όχι πως βγαίνει η Γερουσία στο Alchemy. Ήταν μάλιστα μία παρέα με 6 όμορφα κορίτσια των οποίων προσπάθησα να αποσπάσω την προσοχή. Στην ίδια παρέα ήταν ένας άγαρμπος μεθυσμένος τον οποίο γενικά τον απέφευγαν παρά τις χειρονομίες του. Κατά πόσον βοηθούσε ή δυσκόλευε (πιθανότερο) την υπόθεσή μου είναι θέμα συζήτησης, το δεδομένο είναι όμως ότι τα κορίτσια με αγνόησαν. Έβλεπα κατά καιρούς ότι ένας φροντιστής σήκωνε ταμπέλα εώς ότου την διάβασα: έλεγε Wave 3, 10 λεπτά και 2 λεπτά. Έφυγε το κύμα αυτό και μπήκε το 2ο κύμα (ουδέποτε είδα το πρώτο) με το οποίο δεν μπορώ να πω ότι είχα περισσότερη επιτυχία. Με αυτά και με τ'άλλα όμως ήταν ήδη μεσάνυχτα, χόρευα ήδη μία ώρα σε γεμάτο κατάστημα και έτσι βρέθηκα να χορεύω την Παρασκευή το βράδυ παραπάνω από το σύνηθες. Από την άλλη όμως ήδη από νωρίς κολλούσε το πάτωμα από τα ποτά που είχαν ρίξει. Τέλος πάντων, έφυγα λίγο πριν τις 2 (προσπαθώ να αποφύγω το μεγάλο κύμα αυτοκινήτων) και έφτασα σπίτι. Το μεγάλο κατόρθωμα του Σαββάτου ήταν ότι κοιμήθηκα για μεσημέρι 3 ώρες
Αυτό το Σαββατοκύριακο ανεβαίνω Blacksburg. Ελπίζω να βγω με τους φίλους μου, όπου και αν είναι να βγω
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου