Άνοδος στο Blacksburg

Για πρώτη φορά μετά από καιρό ανέβηκα στο Blacksburg και κοιμήθηκα και δύο νύχτες. Με το που τελείωσα την δουλειά μπήκα στο αμάξι και άρχισα την οδήγηση. Έπεσα σε κίνηση στον Ι-40 στο Durham ενώ έφαγα και δείπνο σε Golden Corral ανάμεσα στο Chapel Hill και το Greensboro. Κακομαθημένος από την φτήνεια του Wilson μου φάνηκε ακριβή η τιμή του εστιατορίου, το οποίο όμως έμελλε να είναι φτηνότερο απ'ότι έφαγα στο Blacksburg. Έφτασα σε μάλλον νυχτερινή ώρα στο σπίτι του Αρμένιου συναδέλφου λόγω κίνησης στον Ι-81 και απλά κοιμήθηκα. Την επομένη σηκώθηκα αργά, κοιμήθηκα 10 ώρες και έτσι πήγα στον καθηγητή ο οποίος εν τέλει μου έστειλε επιτέλους τις σημειώσεις του για την δημοσίευση. Καθίσαμε μάλιστα και μιλήσαμε για το κείμενο. Τον δεύτερο καθηγητή δεν τον βρήκα, πήγα όμως στον δήμο και κανόνισα τα του φόρου αυτοκινήτου όπως και πηγα και είδα Αμερικανούς συναδέλφους. Πήγα για μεσημέρι με τον Αρμένιο συνάδελφο για ψάρι, και για βράδυ με Ινδό συνάδελφο στο χίπικο μέρος όπου πάλι έφαγα ψάρι. Στους χίπηδες έφαγα για τα ίδια λεφτά λιγότερο ψάρι. Το βράδυ πήγα με τον Αρμένιο συνάδελφο μπαρότσαρκα στο Roanoke. Εκεί πέταξε σχόλια του τύπου "η πιό ωραία κοπέλα είναι εκείνη εκεί αλλά δυστυχως δεσμευμενή". Πέσαμε μάλιστα και στον Κύπριο φίλο, ο οποίος επιβεβαίωσε αυτό που ψιλιαζόμουν, ότι δεν θέλει να έχει ενεργή παρουσία στο facebook, μόνο παθητική. Αν και το Roanoke είχε πιο ωραία μέρη από το Blacksburg το Raleigh ήταν πολύ καλύτερο. Γυρίσαμε σπίτι και κοιμηθήκαμε. Την επομένη περπάτησα πάρα πολύ και έμελε να δω και τους δύο φίλους μου. Με τον Βολιώτη μιλήσαμε κυρίως για βίζα και δουλειά. Ο Κύπριος αντίθετα ήταν πολύ πιο βέβαιος για την επαγγελματική του απασχόληση, παρότι δεν έχει άμεση πρόταση από εργοδότη. Με το καλό θα τον δω τον άλλο μήνα στο σπίτι μου, καθότι έχει και συνέδριο στην πόλη. Βγήκα το βράδυ στην πόλη με τον Αρμένιο και επιβεβαίωσα ότι όντως δεν μου άρεσε καθόλου μα καθόλου η έξοδος Blacksburg. Το ταξίδι ήταν χρήσιμο, μου υπενθύμισε το πόσο χαλία περνούσα κατά την βραδινή μου έξοδο στην πόλη. Έπεσα αυτή την φορά νωρίς αλλά πάλι κοιμήθηκα 9 ώρες. Ετσι έφυγα απευθείας για το σπίτι μου όπυο εφτασα μερικές ώρες αργότερα. Έκτοτε δεν είχα πολύ κουράγιο να βγω, νιώθω σωματικά εξαντλημένος, πιθανότατα από συνδιασμό νηστείας, περπατήματος (πονουσαν οι κλειδώσεις μου Παρασκευή βράδυ) και ηλικίας. Αύριο έχει δουλειά, κάτι στο οποίο φυσικά δεν προσβλέπω.