Στον αέρα

Ενώ σήμερα πήγαινα για το μεσημεριανό μου έλαβα SMS από τον Κύπριο φίλο (ο οποίος παρεπιπτόντως δεν είναι οικονομολόγος αλλά μαθηματικός-στατιστικολόγος που ασχολείται με οικονομία) ότι είμαι υπερβολικά ενεργός στα κοινωνικά δίκτυα. Σε εκείνη την φάση ήμουν αρκετά ανεβασμένος διότι είχα μόλις παραδώσει στον συνάδελφο στην δουλειά ημιλειτουργικό κώδικα προς βελτίωση (ακόμα πλήρως λειτουργικό κώδικα από το μηδέν στο περιβάλλον της εφαρμογής δεν είμαι ικανός να κάνω) και επίσης είχα προχωρήσει αρκετά στο να βγάλω αλγόριθμο για εξαγωγή δεδομένων απο φωτογραφία επίσης στην δουλειά με αποτέλεσμα να προβληματιστώ. Πέραν τούτου το προηγούμενο βράδυ ήμουν στην τηλεόραση και μίλησα για την ελληνική κρίση και πως επιρρεάζει το ταξίδι μου σπίτι. Ο συγκεκριμένος φίλος πάντα για το καλό μου κοίταζε, οπότε παίρνω τα λεγόμενα πολύ σοβαρά. Εώς τώρα ήταν το τέταρτο άτομο που έχει σχολιάσει τον ρυθμό με τον οποία μοιράζομαι ειδήσεις στα κοινωνικά δίκτυα. Πρώτη ήταν η αδερφή μου η οποία μου είχε πει ότι στις εκλογές τον Φεβρουάριο παραείχα μοιραστεί τις σκέψεις μου. Δεύτερος ήταν ο ευεργέτης ο οποίος μου είχε πει ότι καλά έκανα και μοιραζόμουν αυτά που μοιραζόμουν, να συνεχίσω έτσι αλλά ότι όφειλα να τα μοιράζομαι στους φίλους και όχι σε όλους και επίσης ότι ήθελε να μοιράζομαι πιο πολλά για τον Γούναρη. Τρίτος ήταν ένας αριστερός φίλος μου, τον οποίο παρά τις βαθυτατες ιδεολογικές διαφωνίες τον εκτιμώ ιδιαίτερα διότι έχει συγκροτημένη σκέψη και δεν έχει υστεροβουλία ο οποίος μου είπε ότι από την στιγμή που δεν είμαι Ελλάδα ας μην μοιράζομαι σενάρια τρόμου των μνημονιακών (όχι αυτή την διατύπωση αλλά έτσι κατάλαβα). Τέταρτος ο φίλος από την μαρτυρική μεγαλόνησο. Η ουσία είναι το ποιος είναι ο σωστός τρόπος να χρησιμοποιείς τα κοινωνικά δίκτυα για να μοιραστείς τις σκέψεις σου χωρίς παρενέργειες, το οποίο σηκώνει ολόκληρες διατριβές.

Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει να ξυπνάω το πρωϊ και να έχω στο feed μου 50 πράγματα που μοιράστηκαν οι φίλοι μου. Η συμφοιτήτριά μου η Λεμονιά, το μόνο άτομο στην Γεωργική Υδραυλική στο έτος μου με μεγαλύτερο βαθμο πτυχίου από εμένα, μοιράζεται 10 άρθρα την ημέρα και κάθε πρωί προσβλέπω στο τι έχει μοιραστεί, ιδίως όταν είναι πολιτικό-οικονομικό και όχι lifestyle. Όταν μοιράζομαι περισσότερα άρθρα έχω μεγαλύτερο απόλυτο αριθμό εγκρίσεων (like) αν και μικρότερο αριθμό ανά άρθρο. Από την άλλη όταν ένας Ταιβανέζος συμφοιτητής μοιράζονταν νωρίτερα συνεχώς αναρτήσεις στα (παραδοσιακά) Κινέζικα είχα ολίγον ενοχληθεί διότι δεν μπορούσα να κατανοήσω τι έλεγε και ήμουν τις άποψης ότι απλά γέμιζε το feed μου. Επίσης όταν μία άγνωστη έκανε αίτηση φιλίας και την δέχτηκα, επι τόπου γέμισε το feed με αναρτήσεις της και σε 30 λεπτα την είχα κάνει unfriend, σε τελική ανάλυση δεν την ήξερα την κοπέλα (αν και εμφανίστηκε στο OkCupid αργότερα). Πάντως τον Ταιβανέζο φίλο δεν τον έκοψα, τα μυνήματά μου εμφανίζονταν όλο και αραιότερα, πιθανότατα διότι δεν αντιδρούσα σε αυτά. Αν μη τι άλλο σίγουρα όταν μοιράζομαι πολλές ειδήσεις και σκέψεις δεν εμφανίζονται όλες στο feed, όπως ανακάλυψα όταν μία φίλη της αδερφής μου εν τέλει είδα που μοιράστηκα μια είδηση που διαψεύστηκε αλλά όχι την διάψευσή της που επίσης μοιράστηκα λίγες ώρες αργότερα.

Για να είμαι ειλικρινής ο βασικός λόγος που μοιράστηκα τις ειδήσεις και σκέψεις μου σε τέτοιο βαθμό είναι ότι με έχει τσαντίσει η αριστερή προπαγάνδα στο ελληνικό διαδίκτυο αλλά και η αίσθηση της αδυναμίας μου να συμμετέχω ενεργά με άλλο τρόπο λόγω της απόστασης. Έχω δει πολλή μαύρη προπαγάνδα και τα έχω πάρει στο κρανίο. Καθότι όμως δεν θέλω να τα πάρουν και οι φίλοι μου στο κρανίο, καλύτερα είναι να μειώσω τον αριθμό των ειδήσεων και σκέψεων που μοιράζομαι. Αν μη τι άλλο πέρασε και αυτή η κάλπη. Σε μιά εβδομάδα φτάνει το New Horizons στον Πλούτωνα, σε άλλη μία πηγαίνω Ελλάδα, ελπίζω να δω νωρίτερα και κανένα φίλο εδώ οπότε ας κάνω κράττει. Σε τελική ανάλυση φαίνεται ότι αυτή η Κυριακή είναι η ημέρα της κρίσης, ας οι φίλοι μου με κάνουν unfriend νωρίτερα, πως θα μοιραστώ τις σκέψεις μου μαζί τους; Ουκ εν τω πολλώ το ευ αλλά εν το ευ το πολυ